20 มีนาคม 2550 09:45 น.
ก่องกิก
๑. ตกหลุมรัก รายวัน ลุงฉันนี่
คารมดี มีเหลือเฟือ ไว้เผื่อสาว
ออกจากบ้าน เมื่อใดหนา ตาลุก..วาว
เห็นสาว ๆ ไม่ได้ ใจจะหวิว
๒. จากหน้าบ้าน ถึงท่ารถ ลุงจดจ้อง
คอยเหลียวมอง ซ้ายขวา ทำตาหลิ่ว
สาวใดเห็น แววไหว ใจแทบปลิว
ต้องหน้านิ่ว ใครหวา..หน้าหล่อจัง
๓. ผ่านตรงไหน ลุงไม่รอ จะขอเหล่
ด้วยมาดเท่ห์ มากมาย ใครเหลียวหลัง
อยากจะมอง เพราะดูไป คล้ายคนดัง
ก็ชินจัง..ขวัญใจ ไอ้หนูมัน
๔. นั่นคือลุง ก่องกิก ใช่กิ๊กก๊อก
ไม่ได้หลอก แต่มากมาย อารมณ์ขัน
มีเรื่องมา หัวเราะได้ ในทุกวัน
แค่แซวกัน เล่นเล่น เป็นเพลิดเพลิน
๕. คือสีสัน บ้านกลอนไทย ใครก็รับ
เป็นแฟนคลับ ลุงก่อง ไม่ต้องเขิน
คุยสนุก เฮฮา อย่าหมางเมิน
เชิญเลยเชิญ มาร่วมแลก..แจกยิ้มกัน...
19 มีนาคม 2550 20:04 น.
ก่องกิก
หลานเอ๋ยอยู่ต่างถิ่น
ใครดูหมิ่นต้องอดทน
ลุงรักหลานมากล้น
หลานจงพ้นภัยแพร้วพาล
หลานจ๋าอย่าหงุดหงิด
เพราะลุงคิดถึงแต่หลาน
หลานจากบ้านไปนาน
คิดถึงกันบ้างคนดี
จากพ่อและจากแม่
จากลุงแก่มาที่นี่
หลานจงทำความดี
เพื่อศักดิ์ศรีของคนไทย
ลุงรออยู่นะหลาน
กลับมาบ้านรีบส่งใจ
ให้ลุงได้รับใช้
หลานคนนี้ที่รักลุง
19 มีนาคม 2550 14:42 น.
ก่องกิก
ไม่มีการตอบรับจากเลขหมาย
เสียงบรรยายจากระบบพบความเศร้า
หรือน้องลืมพี่แล้วสุดจะเดา
เพราะโง่เขลาเฝ้ารักนักศึกษา
เขามีแฟนคนอื่นเป็นหมื่นแสน
เปรียบพี่แม้นเศษดินสิ้นราคา
ก็ยากยิ่งจะขอร้องน้องกานดา
นั้นกลับมารับสายให้เหมือนเดิม
แฟนเขาหนุ่มกลุ้มจิตคิดไม่ออก
พี่ช้ำชอกหมดสิทธิคิดต่อเติม
พี่คงต้องจากลาหาแรงเสริม
จะได้เริ่มต้นใหม่ให้ลืมเธอ
ไม่มีเสียงตอบรับจากปลายสาย
เสียงบรรยายจากระบบพบความเหงา
นักศึกษาคนงามจงรับเอา
อย่าให้เศร้าระทมตรมเดียวดาย
แม้นน้องมีใครอื่นเป็นหมื่นแสน
พี่แร้นแค้นยากจนคนห่างหาย
ไม่อาจยึดน้องไว้ได้แนบกาย
ขอเพียงเจ้ารัยสายใจสุขจริง
แม้จะมีมากมายหมายปองน้อง
ใจร่ำร้องเรียกหาแม่ยอดหญิง
พี่ยอมจากมาไกลไม่ประวิง
ไม่อาจวิ่งไล่ตาม..ให้ช้ำใจ
18 มีนาคม 2550 11:55 น.
ก่องกิก
ทาโมโกะของลุงก่องน้องอยู่ไหน
บอกได้ไหมอยู่ไกลใกล้ในโลกนี้
ลุงก่องกิกตามหานะคนดี
ทั่วทุกที่ที่เคยไปไม่พบนาง
เขียนกลอนไว้ในเวบนี้เผื่อน้องผ่าน
ได้มาอ่านกลอนพี่พอมีหวัง
ใครรู้จักชื่อนี้โมโกะจัง
เธอชอบนั่งอ่านกลอนนี้มานาน
ตามหาน้องวันนี้พี่เหว่ว้า
ใช่ไหมจ๊ะน้องกระต่ายใต้เงาจันทร์
ถ้าจำผิดก็ขอโทษอย่าโกรธกัน
เพราะพี่นั้นคิดถึงมากรักแต่เธอ
หมดแรงแล้วอ่อนล้าพาใจสั่น
พี่นึกหวั่นหรือเป็นใครที่เคยเจอ
ไม่กล้าทักเห็นแล้วน้ำตาเอ่อ
นอนละเมอเพ้อหาทาโมโกะ
15 มีนาคม 2550 12:13 น.
ก่องกิก
เธอก็คือคนดีที่พี่รัก
ได้ประจักษ์รักแน่สุดแก้ไข
รักเธอแล้วจริงจังรักล้นใจ
เหตุไฉนรักเธอเพ้อคนเดียว
ใครจะว่ารักนี้พี่ใจง่าย
พี่ว่าใจของพี่ไม่น่าเกี่ยว
เป็นเพราะเธอน่ารักจริงจริงเชียว
จึงรักเดียวรักดื้อก็คือเธอ
เธอจะรู้ไหมหนาว่าพี่รัก
ยังไม่อยากเอ่ยปากกลัวเขินเก้อ
หากแม้นเธอมีใครคอยบำเรอ
พี่คงเพ้อหลงหนักเพราะรักนาง
พี่คงต้องอกหักรักสลาย
ในบั้นปลายชองชีวิตต้องผิดหวัง
ก็แค่คิดบ่นไปให้เพื่อนฟัง
มีใครบ้างสงสัยในบทกลอน
ว่าไงครับคนสวยศรรกรา
จงถามมา น้องป.ปลา อย่าง่วงนอน
น้องมัดหมี่เพียงพลิ้วและงามงอน
คนภูธรคนบนเกาะน้องกระต่าย
กุหลาบขาวและแม่มดที่ใจร้าย
คงสงสัยบ้างละนะอย่าอาย
น้องเปเป้น้องเอมชอบมาสาย
เจนจัดให้ช็อกโกแล็ตและน้องรี
ทั้งครูพิมเพียงแพรวคุณเบรฟฮาร์ท
ก็สามารถตอบแซงแมงกุดจี่
คุณฝากรักจากฟากฟ้าถามสักที
ถามที่พี่ถามอัสสุแก้วประเสริฐ
หญิงไร้เงาคนมันว่างน้องลดา
น้องเฌอมาลย์น้องชมภูแสนเลอเลิศ
ดวงดาวเกิดความเหงาเมื่อฟ้าเปิด
แสนบันเจิดหญิงไร้เงาเข้ามาหา
คงมองหาคนบินเดี๋ยวเที่ยวบินไกล
น้องไรไก่อีกทั้งกุหลาบน้ำตา
ต้องจบก่อนกลอนนี้พี่ขอลา
เจ้านายมาอยู่ข้างอายจังเธอ