13 กรกฎาคม 2550 13:31 น.
ก่องกิก
ใครจะเชื่อ ว่าเธอ มีเพียงฉัน
ว่ารักกัน ทุกวัน นั้นหวานชื่น
ต่างพูดกัน ว่าธอนั้น ไม่มีอื่น
ต้องทนฝืน ขื่นขม ตรมทรวงใน
คำที่บอก ว่ารัก เธอรักฉัน
เป็นเพียงฝัน หลอกหลอนซ่อนในใจ
เธอมีหนุ่ม เนื้อหอม อยู่ใกล้ใกล้
เขาเป็นใคร หรือครับ แม่เนื้อเย็น
บุญเธอสร้าง มาดี มีคนรัก
คนอกหัก ก็คือฉัน อย่างที่เห็น
คงเป็นกรรม พี่จน รักไม่เป็น
หน้าทะเล้น ใจซื่อ บื้อเหลือหลาย
คงเป็นเพียง แค่รัก ไว้สำรอง
เหมือนมีของ คงคลัง เก็บไว้ใช้
เมื่อหมดเขา ถึงคราวเรา เอามาจ่าย
เลี้ยงหัวใจ ต่อไป ใช่ไหมเธอ
12 กรกฎาคม 2550 12:01 น.
ก่องกิก
มรสุม พัดผ่าน ที่บ้านพี่
เป็นช่วงที่ มีปัญหา พาพี่โศก
ทั้งลมฝน กระหน่ำซ้ำ แสนวิโยค
เหมือนอับโชค โรคร้าย เข้าบั่นทอน
อาการหนัก เลยต้องพัก และรักษา
เริ่มทานยา ตามหมอสั่ง นั่งทอดถอน
ต้องอาศัย น้องน้อง ในบ้านกลอน
เข้ามาป้อน หยูกยา รักษาใจ
ได้ยาดี หมอดี ที่รักษา
ความอ่อนล้า เริ่มฟื้น คืนมาใหม่
ทานอาหาร ได้ดี มีแรงใจ
ตรวจดูไข้ ก็ลด หมดกังวน
กำลังใจ ได้มาจาก คนที่ห่วง
สิ่งทั้งปวง ขอขอบคุณ ทุกทุกคน
อันความดี ความรัก ที่ท่วมท้น
เหมือนหยาดฝน หล่นลงมา พาชื่นใจ
11 กรกฎาคม 2550 18:12 น.
ก่องกิก
พี่ขอโทษ สาวอุทัย ที่อุธรณ์
ว่าตามกลอน คอมเม้นไว้ ดูไม่ดี
ใช่ว่าโกรธ มิได้โทษ น้องของพี่
ตัวพี่นี้ ไม่ดีเอง ไม่คำนึง
คอมเม้นไป มิได้คิด จิตสับสน
ด้วยกังวล เกรงไม่ทัน โพรสที่หนึ่ง
พอโพรสแล้วได้คิด จิตคะนึง
กระทบถึง น้องสาว เจ้ารพี
พี่ขอโทษ ทุกสิ่ง ขอรับผิด
ขอมิ่งมิตร อย่าขุ่นข้อง หมองราศี
ใครมาว่า พี่ยอมผิด แต่โดยดี
เป็นเพราะพี่ ทำผิด เพียงคนเดียว
11 กรกฎาคม 2550 10:48 น.
ก่องกิก
สาวอุทัย ใจดี จริงไหมน้อง
ถามใบตอง คนดี รู้บ้างไหม
ถ้าดีจริง พี่ขออยู่ ที่อุทัย
ขอทำไร่ ทำสวน ที่หนองฉาง
ไปส่งเธอ ทำงาน บ้านทัพทัน
แล้วเลยผ่าน เข้าอุทัย ไปซื้อยาง
ซื้อยาบ้าง กลับทางลัด หนองขาหย่าง
สุขใจจัง แค่ความคิด นะคนดี
พี่สร้างสรรค์ ฝันหวาน วิมานแก้ว
คงไม่แคล้ว ย้ายมาอยู่ ที่แห่งนี้
อยู่เคียงคู่ กับเธอ แสนสุขี
หากคนดี รับปาก ขันหมากมา
9 กรกฎาคม 2550 13:11 น.
ก่องกิก
ลาความรัก ที่ฉัน นั้นเคยมี
ลาความดี ที่ฉัน นั้นเคยหวัง
ลาความทุกข์ ที่รุม สุมประดัง
ลาความหวัง ที่สูญ สิ้นมลาย
ลืมเสียเถิด ดวงใจ ที่ไร้รัก
ลืมเสียเถิด ใจภักดิ์ ที่แหนงหน่าย
ลืมเสียเถิด ความฝัน ที่ลืมง่าย
ลืมเสียเถิด ความหมาย กลายอาดูร
เธอนั้นมี ความสวย รวยคนรัก
แต่ฉันมี ใจภักดิ์ รักเทิดทูล
เธอนั้นมี ความรู้ ที่เกื้อกูล
แต่ฉันมี ความสูญสิ้น แรงศรัทธา
ลาก่อนนะ ความรัก จากเธอนี้
สิ้นสุดที ชาตินี้ เสน่หา
ลาก่อนนะ ความฝัน อันโสภา
ไปจนกว่า ชีวีฉัน นั้นมลาย
Calendar
Lovers
15 คน เลิฟก่องกิก
หน้าส่วนตัว
1935
