29 สิงหาคม 2550 12:39 น.
ก่องกิก
ว่าจะลา ผ่าตัด ให้แผลหาย
แผลที่กลาย แห้งสนิท ก่อนกำหนด
ได้หมอดี ยาดี ไข้ก็ลด
หายไปหมด ทั้งโรคภัย ไข้ที่มี
กลับมาแล้ว พร้อมน้อมรับ ข้อกล่าวหา
พร้อมเข้ามา รับผิดชอบ ต่อน้องพี่
กราบ อภัย ที่ทำให้ เกิดคดี
เสื่อมราศี ผู้เกี่ยวข้อง ต้องผิดเพี้ยน
จะได้เป็น ตัวอย่าง คนรุ่นหลัง
การรับฟัง สิ่งสื่อสาร ผ่านคนเขียน
ก็จะป่วน วุ่นวาย ใกล้อาเจียน
โลกติเตียน ผิดพลาด เพราะคารม
แสนท้อถอย เหนื่อยหน่าย ใจอ่อนล้า
ที่กลับมา เพื่อรับโทษ กับสังคม
ใกล้บ่ายโมง ตรงเวลา ขอเข้ากรม
ปล่อยอารมณ์ ทำงานก่อน ด้วยอ่อนใจ
26 สิงหาคม 2550 16:40 น.
ก่องกิก
ขอลาป่วย สักระยะ นะน้องพี่
เพราะพี่นี้ ต้องผ่าตัด มันสมอง
เปลี่ยนนิสัย เสียใหม่ ที่ใฝ่ปอง
บอกน้องน้อง ทุกคน พี่ขอลา
เมื่อหายดี จะมาเยี่ยม ที่นี่ใหม่
ด้วยจิตใจ รักที่นี่ ไช่หนีหน้า
หากเพื่อนเพื่อน น้องพี่ มีเมตตา
คงได้มา คุยกันใหม่ ในบ้านกลอน
มรสุม ของชีวิต ที่รุมเร้า
พาใจเศร้า ทำระบบ แทบสั่นคลอน
ขออภัย ผู้ดูแล ที่บ้านกลอน
ขอพักผ่อน สักพัก ใช่จากลา
เพิ่งจะรู้ ประจักษ์แจ้ง เมื่อพาลพบ
ในระบบ สังคม พาอ่อนล้า
เหมือนจะสุข กับเป็นทุกข์ เอือมระอา
ไว้เดือนหน้า จะมาใหม่ ในมาดแมน
24 สิงหาคม 2550 22:34 น.
ก่องกิก
ยุ่งจริงจริงน้องนี้พี่หัวบาน
ยุ่งเรื่องงานนะน้องไม่ต้องสงสัย
ทั้งงานบ้านงานมุ้งยุ่งเหลือใจ
ทำไงได้แม่คุณช่วยจุนเจือ
พอเย็นหน่อยหัวหนักต้องพักผ่อน
หัวค่ำนอนอ้อนเมียเพลียใจเหลือ
พอตกดึกอ้อนกิ๊กไม่เคยเบื่อ
ช่างเหลือเชื่อพี่นี้ยังมีแรง
นี่ก็ดึกมากแล้วน้องแก้วจ๋า
ไม่โทรหาเพราะว่าพี่นี้แฮ้ง
โกรธพี่ไหมจ๊ะแม่แก้มแดง
ถ้าหากแรงฟี้นมาโทรหาพลัน
24 สิงหาคม 2550 14:27 น.
ก่องกิก
ถ้าพี่อยาก คิดรัก หญิงนักกลอน
คงออดอ้อน ลำบาก ยากจริงหญิง
เพราะว่าเธอ พลิ้วไหว ไม่อยู่นิ่ง
คงกลอกกลิ้ง เหมือนน้ำใส บนใบบอน
อันความคิด ศิลปิน เดาได้ยาก
หากพูดมาก พูดไป คงคล้ายกลอน
พี่อ่อนหัด ลิจีบเซียน เสียวโดนย้อน
หาคำป้อน ยากยิ่งนัก หนักในใจ
ได้แต่มอง บทกลอนใหม่ ในหน้าแรก
วันนี้แปลก มีกลอนน้อง ออนอยู่หลาย
คงจะว่าง ไม่มีงาน แล้วใช่ไหม
เธอถึงได้ มีเวลา มาแสดง
คงอกหัก หากคิดรัก สาวที่นี่
เพราะรู้ดี ว่าเธอนี้ ชอบเปลี่ยนแปลง
มีหนุ่มหนุ่ม มาหลงรูป เสน่ห์แรง
ขอแอบแฝง ซ่อนรัก แค่ทักเธอ
22 สิงหาคม 2550 08:41 น.
ก่องกิก
วิมานดิน ดุจสวรรค์ นั้นมีรัก
เป็นที่พัก กายใจ ให้สุขสันต์
มีความรัก ถักทอ ก่อสัมพันธ์
มีสุขสันต์ พร้อมหน้า ปรีดาเปรม
บ้านหลังใหม่ อุ่นไอรัก ที่พักผ่อน
เอื้ออาทร ไร้ทุกข์ สุขเกษม
คนในบ้าน เจริญวัย ใจอิ่มเอม
เพราะว่าเต็ม ด้วยรัก ประจักษ์พยาน
สองมือพ่อ ก่อเกื้อ เพื่อแม่ลูก
พ่อจึงปลูก บ้านหลังใหม่ ใจประสาน
หลอมชีวิต ขึ้นบ้านใหม่ ใจสราญ
อย่าพบพาน ทุกข์โศก วิโยคกัน
ให้เจริญ ด้วยทรัพย์ ที่นับเนื่อง
คนทั้งเมือง สรรเสริญ เชิญกล่าวขวัญ
ถึงมานะ พากเพียร ที่ฝ่าฝัน
จึงเชิญขวัญ ให้พบสุข ทุกทิวา..