ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
จะร่ำไห้ทำไมนะหัวใจ ก็แค่คนใจร้ายทิ้งเราไปก็เท่านั้น เขาไม่รักจะเสียใจไปทำไมกัน ต่อให้ร้องไห้สัก100วันเขาก็ไม่กลับมา นิ่งเสียเช็ดน้ำตาให้แห้ง แค่คนเคยเสแสร้งแกล้งรักไม่เห็นค่า หยุดสะอื้นหยุดไหลรินเถอะน้ำตา แล้วกลับมาความเดียวดายที่คุ้นเคย แล้วจากนี้อย่าให้ใจกับใครอีก พบจงหลีกลี้ไกลด้วยชาเฉย จะไม่รักไม่ให้ใจกับใครเลย เพราะรักนี้เจ็บจนเคยจนใจชิน
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ที่ผ่านมาฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่เคยซาบซึ้งกับเพลงรักที่ทำให้ใจหวั่นไหว ไม่เคยรู้ถึงคำว่าแฟนหรือรักของใคร ไม่เคยคิดถึงห่วงใย ใครที่ไม่ใช่ญาติหรือเพื่อนกัน และคิดเสมอว่าคงเป็นเข่นนี้เรื่อยไป ไม่ต้องมีใครมารู้ใจอยู่ได้อย่างที่ฉันเป็นฉัน เช้าทำงาน เย็นกลับบ้าน เที่ยวเล่นบ้างเป็นบางวัน ก็ไม่เห็นว่าชีวิตจะขาดสีสันสักเท่าไร แต่เขาว่ากันว่าเมื่อไหร่ที่รักมาทายทัก ช่างยากนักที่จะชาเฉยไม่หวั่นไหว แล้วรักของเธอก็ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นฉันคนใหม่ที่ใจอ่อนไหว ไหวเอน นี่แหละมั้งที่เขาเรียกว่า"มหัศจรรย์แห่งรัก" ที่เธอเป้นคนเข้ามาทายทักให้ฉันได้รู้เห็น พลังรักพลังใจที่เปลี่ยนฉันจากสิ่งที่ฉันเป็น มหัศจรรย์แห่งรักที่ซ่อนเร้นอยู่ในหัวใจ...ใครทุกคน
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เพราะความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างเราเธอไม่เคยเรียกว่ารัก เป็นแค่เพียงคนที่เคยทายทักกันยามพบหน้า เป็นเพียงฉันแค่คนที่เคยเข้าใจเธอตลอดเวลา เป็นเพียงฉันแค่คนคั่นเวลายามน้ำตาเธอไหลริน ไม่เคยเอ่ยคำว่ารักไว้เป็นหลักฐาน ไม่เคยสัญญาสาบานใช้คำว่ารักมาตัดสิน ไม่เคยคิดไม่เคยพูดคำว่ารักให้ได้ยิน ไม่เคยหยุดไหลรินเลยน้ำตาจากหัวใจ จึงกลายเป็นฉันที่ผูกพันเธอไว้ฝ่ายเดียว จึงกลายเป็นเพียงเสี้ยวความรู้สึกที่ไม่เคยทำให้เธอหวั่นไหว จึงกลายเป็นเพียงคนที่รักเธอจนหมดทุกห้องหัวใจ จึงกลายเป็นเพียงคนโศกเศร้าเดียวดายเมื่อเธอไม่ต้องการ เธอไม่ผิดอะไรอย่าได้ห่วงเลย เมื่อเธอเองก็ไม่เคยรักฉันจะไม่ต่อว่าต่อขาน เมื่อเป็นฉันที่ยอมเอาใจตัวเองเข้าไปพันธนาการ ขอโทษที่อาจทำความรำคาญให้เธอ จึงไม่แปลกอะไรหากเรื่องนี้ฉันต้องเจ็บและจบ จึงไม่แปลกที่ฉันจะต้องพบกับความร้าวรานเสมอ เมื่อฉันแค่ผู้หญิงที่ใจง่ายที่ฟ้าบังเอิญลิขิตมาให้รักเธอ หรือไม่ก็เป็นเพียงความพลั้งเผลอที่รักเธอเท่านั้นเอง
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
บอกกันหน่อยได้ไหมคนดี ว่าอะไรคือข้อบ่งชี้ว่าเธอยังคงมีฉัน เพราะความรู้สึกระหว่างเรายิ่งได้ผ่านคืนและวัน ยิ่งห่างไกลกันจนแทบไม่เหลือเยื่อใย เคยโทรหาคุยกันอยู่ทุกเมื่อ พอเธอเบื่อก็เริ่มห่างหายไปไหน เคยเล่าสู่กันฟังทุกเรื่องไม่ว่าฉันหรือเธอจะทำอะไร แต่เดี๋ยวนี้ฉันกลับกลายเป็นคนไกลที่ไม่รู้อะไรเลย กลับเป็นเขาคนนั้นที่เข้ามาแทนที่ ได้รับรู้ช่วงชีวิตที่เธอมีแต่ฉันกลับชาเฉย ไม่โทรหาไม่เล่าสู่กันฟังเหมือนอย่างเคย ไม่เหลืออะไรเลยความผูกพันระหว่างเรา ขอเถอะนะหากใจเธอไม่เหลือที่จะมีให้ฉัน ก็ขอให้เราสิ้นสุดกันให้ฉันอยู่กับความเงียบเหงา อย่ายืดเยื้อเลยเมื่อหมดสิ้นความรู้สึกดีๆระหว่างเรา ขอให้เธอเลือกเดินไปกับเขาคนที่เธอพอใจ จะได้ไม่มีใครที่ต้องทนเจ็บไปมากกว่านี้ ปล่อยเป็นฉันคนเดียวทำหน้าที่ให้น้ำตารินไหล อย่างน้อยถ้าเรื่องเราจะจบก็ขอให้เธอได้สุขใจ เพราะนั่นคือสิ่งสุดท้าย....ที่ฉันทำได้เพื่อเธอ