ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เพราะความรู้สึกที่เกิดขึ้นระหว่างเราเธอไม่เคยเรียกว่ารัก เป็นแค่เพียงคนที่เคยทายทักกันยามพบหน้า เป็นเพียงฉันแค่คนที่เคยเข้าใจเธอตลอดเวลา เป็นเพียงฉันแค่คนคั่นเวลายามน้ำตาเธอไหลริน ไม่เคยเอ่ยคำว่ารักไว้เป็นหลักฐาน ไม่เคยสัญญาสาบานใช้คำว่ารักมาตัดสิน ไม่เคยคิดไม่เคยพูดคำว่ารักให้ได้ยิน ไม่เคยหยุดไหลรินเลยน้ำตาจากหัวใจ จึงกลายเป็นฉันที่ผูกพันเธอไว้ฝ่ายเดียว จึงกลายเป็นเพียงเสี้ยวความรู้สึกที่ไม่เคยทำให้เธอหวั่นไหว จึงกลายเป็นเพียงคนที่รักเธอจนหมดทุกห้องหัวใจ จึงกลายเป็นเพียงคนโศกเศร้าเดียวดายเมื่อเธอไม่ต้องการ เธอไม่ผิดอะไรอย่าได้ห่วงเลย เมื่อเธอเองก็ไม่เคยรักฉันจะไม่ต่อว่าต่อขาน เมื่อเป็นฉันที่ยอมเอาใจตัวเองเข้าไปพันธนาการ ขอโทษที่อาจทำความรำคาญให้เธอ จึงไม่แปลกอะไรหากเรื่องนี้ฉันต้องเจ็บและจบ จึงไม่แปลกที่ฉันจะต้องพบกับความร้าวรานเสมอ เมื่อฉันแค่ผู้หญิงที่ใจง่ายที่ฟ้าบังเอิญลิขิตมาให้รักเธอ หรือไม่ก็เป็นเพียงความพลั้งเผลอที่รักเธอเท่านั้นเอง
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
บอกกันหน่อยได้ไหมคนดี ว่าอะไรคือข้อบ่งชี้ว่าเธอยังคงมีฉัน เพราะความรู้สึกระหว่างเรายิ่งได้ผ่านคืนและวัน ยิ่งห่างไกลกันจนแทบไม่เหลือเยื่อใย เคยโทรหาคุยกันอยู่ทุกเมื่อ พอเธอเบื่อก็เริ่มห่างหายไปไหน เคยเล่าสู่กันฟังทุกเรื่องไม่ว่าฉันหรือเธอจะทำอะไร แต่เดี๋ยวนี้ฉันกลับกลายเป็นคนไกลที่ไม่รู้อะไรเลย กลับเป็นเขาคนนั้นที่เข้ามาแทนที่ ได้รับรู้ช่วงชีวิตที่เธอมีแต่ฉันกลับชาเฉย ไม่โทรหาไม่เล่าสู่กันฟังเหมือนอย่างเคย ไม่เหลืออะไรเลยความผูกพันระหว่างเรา ขอเถอะนะหากใจเธอไม่เหลือที่จะมีให้ฉัน ก็ขอให้เราสิ้นสุดกันให้ฉันอยู่กับความเงียบเหงา อย่ายืดเยื้อเลยเมื่อหมดสิ้นความรู้สึกดีๆระหว่างเรา ขอให้เธอเลือกเดินไปกับเขาคนที่เธอพอใจ จะได้ไม่มีใครที่ต้องทนเจ็บไปมากกว่านี้ ปล่อยเป็นฉันคนเดียวทำหน้าที่ให้น้ำตารินไหล อย่างน้อยถ้าเรื่องเราจะจบก็ขอให้เธอได้สุขใจ เพราะนั่นคือสิ่งสุดท้าย....ที่ฉันทำได้เพื่อเธอ
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
ให้เชื่อได้อย่างไรว่าความรู้สึกระหว่างเรายังเหมือนเดิม เมื่อมีใครอีกคนเข้ามาเพิ่มเติมในชีวิตเราอย่างนี้ ยิ่งเข้าใกล้เธอเท่าไหร่ก็ดูเธอยิ่งห่างไกลออกไปทุกที อย่ายืนยันเลยว่าความรักที่เคยมียังมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง ไม่รู้หรอกนะว่าเขาจะรักเธอเท่าฉันไหม รู้แต่ทุกทุกความห่วงใยฉันไม่เคยเสแสร้ง ทุกความอาทรห่วงหาที่คอยแสดง ไม่ได้ตั้งใจกลั่นแกล้งให้เธอสับสนว่าจะเลือกใคร เพียงแต่ยังยิ้มอยู่ได้ทั้งที่เห็นเธอจะเลือกเขา เพียงเพราะฉันยังคงมั่นกับรักเก่าของเราไม่ว่าวันไหน ไม่ได้ทำเพราะอยากให้เธอเห็นว่าฉันดีกับเธอมากกว่าใคร แต่เพียงเพราะทำตามเสียงของหัวใจที่สั่งมา เลือกเขาก็ได้...คนที่ใช่...ที่เธอรัก แต่หากวันใดเหนื่อยนักให้กลับมาให้ฉันเยียวยารักษา กลับมาเมื่อวันที่เธอเหนื่อย ท้อแท้หรือมีหยดน้ำตา ค่อยกลับมาหาใจดวงเดิมที่ยังรักเธอ...ไม่เปลี่ยนแปลง
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
พูดออกมาเถอะคนดี อย่ากลัวว่าความจริงที่มีจะทำร้ายฉัน รับได้ทุกอย่างแม้ว่าเธอจะทอดทิ้งกัน แล้วปล่อยให้ฉันกลับไปอ้างว้างเหมือนเคย ^_^ ในเมื่อชีวิตฉันที่เคยผ่านมา ก็มีแต่ความเงียบเหงาเมินเฉย ก็แค่กลับไปอยู่ในสภาพที่ใจฉันคุ้นเคย ไม่ผิดแปลกอะไรเลยหากมันจะเป็นไป ^_^ ก็แค่อาจเสียใจกับความแปรผัน ก็แค่ต้องพยายามลิมกันกับความใกล้ชิด...อ่อนไหว ก็แค่ต้องอยู่ให้ได้เหมือนไม่เคยรู้สึกอะไร ก็แค่อยู่กับความอ้างว้าง กับน้ำตาที่รินไหลที่ต้องทน ^_^ ฉันอยู่ได้กับความผิดหวังที่พบ เพราะจุดจบของฉันรู้ตัวดีเสมอกับเหตุผล ทุกอย่างแค่กลับไปสู่จุดเดิม...จุดเริ่มตั้น ก็แค่กลับไปเป็นคนไม่มีใคร...เข้าใจเหมือนเดิม
ก็แค่มีเท่าเดิม...ก็แค่ไม่เหลือใคร
เจ็บแล้วไม่เคยจำกับคำว่าคนดี เจ็บอีกแล้วครารวนี้ไม่รู้กี่หน เจ็บแล้วเจ็บเล่าจนไม่อยากเป็นผู้คน เจ็บครั้งนี้ซ้ำอีกหนที่หัวใจ ไม่รักไม่เสียใจเท่าคำนี้ ไม่อยากเป็น"คนดี"เข้าใจไหม อยากเป็นคนที่เธอรักจนหมดใจ เป็นคนเลวก็ได้ขอเพียงเธอเหลียวแล