17 มกราคม 2553 07:41 น.
กู้ภัย
หัวใจข้าดวงนี้ช่างบัดซบ
อยากถูกตบสักฉากให้สาสม
เขาบอกแล้วมิใช่หรือว่าอย่าลืม
อย่าดุจดื่มหมกมุ่นวุ่นวายใจ
เฝ้าแต่คิดถึงเขาทุกเช้าค่ำ
ใจระยำเลวทรามห้ามไม่ไหว
คิดอยู่ได้พร่ำเพรื่ออยู่เรื่อยไป
ใจหนอใจต่ำช้าน่าไม่อาย
เขาไม่ชอบเราจงอย่ามาบีบคั้น
ทั้งคืนวันเฝ้าแต่คิดจิตใจหมาย
อย่าทำตัวและหัวใจไปวุ่นวาย
ไปกล้ำกลายการงานราญร้าวใจ
เธอบอกแล้วว่าอย่ามาคิดถึง
อย่ามาดึงฟ้าต่ำจำได้ไหม
รู้เสียบ้างว่าเรานั้นเป็นใคร
ควรหรือไม่เด็ดดอกฟ้าน่าไม่อาย
แต่ช่างเถิดเพียงแค่คิดจิตเป็นสุข
แม้ติดคุกก็ยอมน้อมใจหมาย
รู้ไว้นะว่าฉันหน้าไม่อาย
หากต้องตายเพราะรักเธอเพ้อก็ยอม
13 มกราคม 2553 15:44 น.
กู้ภัย
ความเหินห่าง ทางแห่งการจากลา
ทุกๆครั้งเคยสั่งใจตนไว้
ว่าวันไหนเงียบหายอย่าได้เหงา
กิจธุระรีบเร่งนักจึงมัวเมา
เราอย่าเหงาวังเวงให้เกรงใจ
วันสองวันพลันผ่านกาลหมุนเปลี่ยน
เลยเป็นเดือนมาแล้วหนาน่าสงสัย
งานที่บอกเอาไว้ยังเข้าใจ
ถึงยังไงคงจะมีที่พบกัน
จากเดือนเยือนผ่านนานจริงหนอ
เรายังรอเขาเสมอเธอพบฉัน
เดือนที่สามเข้ามาแล้วแคล้วคลาดกัน
งานสำคัญเธอบอกไว้ให้ไปตรอง
แต่เอ๊ะนั่นพลันเห็นเป็นต้องหลีก
รูปใครฉีกแยกจากกันหั่นเป็นสอง
ในจดหมายลายชื่อฉันสายตามอง
ต้องหม่นหมองนองน้ำตาบ้าคนเดียว
ใช่สินะเธอเตือนแล้วแน่วแน่จิต
อย่าได้คิดไปข้างเดียวเปลี่ยวดุจเหว
เธอบอกแล้วว่าเธอคือคนเลว
อย่ามีเอี่ยวเกี่ยวหัวใจไว้ให้นาง
เธอคบชายนับพันฉันยังคิด
ท้ายชีวิตคงจะหยุดฉุดจากร่าง
นางโมราห์กากีจะปล่อยวาง
ที่แท้จางตอนล้าแรงแห่งกลกาม
13 มกราคม 2553 14:46 น.
กู้ภัย
ชื่อนั้นสำคัญไฉน
อยากถาม นามเรา นามท่าน
วานช่วย ตอบหน่อย ได้ไหม
ชื่อนั้น สำคัญ อย่างไร
ทำไม จึงต้อง กังวล
หาว่า ไม่ถูก โฉลก
ขี้โรค อ่อนแอ สับสน
รู้สึก แปลกๆ ชอบกล
ชื่อคน จึงต้อง เปลี่ยนแปลง
เปลี่ยนแล้ว เปลี่ยนเล่า เท่าไหร่
เปลี่ยนไป กี่ครั้ง แสแสร้ง
ความจริง เท่านั้น แสดง
เติมแต่ง แห่งกรรม ทำตัว
จริงแล้ว หากอยู่ ที่จิต
ควรคิด ทำดี ใสหัว
ชื่อเรา สมมุติ อย่ากลัว
เมามัว แต่ขลาด พลาดไป
ดีชั่ว ตรองดู ที่จิต
ถูกผิด คิดดู ขุ่นใส
อย่าทำ แต่สิ่ง ถูกใจ
ถูกต้อง ถูกใจ คู่กัน
นามเรา เพียงแค่ ลมปาก
ขอฝาก ไว้คิด สร้างสรรค์
ดีชั่ว เท่านั้น ทำกัน
สวรรค์ นรก ตกลง
12 มกราคม 2553 08:40 น.
กู้ภัย
พลิ้วลำนำเพลงรักหวานข้ามผ่านฟ้า
ขับเสภารัตติกาลบรรสานฝัน
ดั่งคีตาภพช่วงจากจวงจันทร์
กล่อมดวงขวัญแนบสนิททุกนิทรา
หลับตาเถิดคนดีนะที่รัก
จักทอถักเรียงร้อยสร้อยบุปผา
มาเคียงข้างบรรจถรณ์ยามอ่อนล้า
ล้อมวิญญาณ์อย่าหวั่นจงฝันดี
ณ คืนนี้จักถนอมกล่อมเคียงร่าง
จนรุ่งสางทิวาวารผ่านดิถี
ทุกทุกคำที่ร้อยสร้อยวจี
จากใจที่ประจักษ์รักทั้งปวง
เจ้าเดือนดาวพราวฟ้าราตรีนี้
ฤาจักที่ทอแสงมาแต่งสรวง
ขอเพียงนวลปลายหาวจากดาวดวง
มาแต้มทรวงหวามไหวในพี่ยา
อันความรักฉ่ำหวานปานหยาดผึ้ง
งดงามตรึงหนึ่งทรวงให้ห่วงหา
ส่งใจไปพร่ำพลอดตลอดเวลา
น้อมกายาเคียงร่างมิสร่างรอย
หอมประทิ่นกลิ่นดอกแก้วยังหอมกรุ่น
หวานละมุนละไมในทุกถ้อย
ขลุ่ยเพียงออพลิ้วเพรียกขานผ่านฝนปรอย
ร่วมเพลงร้อยประทับขวัญม่านราตรี
หน้าส่วนตัว
1517
