28 ธันวาคม 2552 10:47 น.
กู้ภัย
....ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่
ขออวยชัยทุกๆท่านจงสุขขี
ให้ประสพพบแต่สิ่งดีดี
และจงมีชีวีที่ยืนนาน
...ให้เบิกบานฤทัยไม่มีทุกข์
มีแต่สุขทุกคืนวันนั้นฉ่ำหวาน
สุขภาพพลานามัยให้สราญ
ให้เบิกบานสมหมายตามใจปอง
...จึงขอมอบของขวัญวันปีใหม่
แด่คนไทยบ้านกลอนได้สนอง
ขอทุกอย่างที่ท่านได้หมายปอง
ด้วยไมตรีผองไทยร่วมใจกัน
...ให้ทุกที่ ทุกถิ่นแผ่นดินเกิด
ได้พริ้งเพริศงดงามอย่างสร้างสรรค์
โชคมากมีทวีทรัพย์นับอนันต์
ที่เฉิดฉันด้วยยศลาภกราบอัญเชิญ
...เทวดานางฟ้าจงมาโปรด
พรประเสริฐงดงามนามสรรเสริญ
แด่ทุกท่านทั้งหลายชายหญิงเทอญ
ให้เจริญก้าวหน้าค้าขายรวย
...ขอให้เฮงขอให้ดีศรีบังเกิด
พรประเสริฐถ้วนหน้าพาถูกหวย
รางวัลที่สองทุกๆท่านสานอำนวย
รางวัลที่หนึ่งผมขอรวยช่วยใช้เอง...
ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่นี้ ขอให้เพื่อนบ้านกลอนทุกๆท่าน
จงมีแต่ความสุข สดชื่น สมหวัง ไม่เจ็บ ใจน ตลอดปี ตลอดไป ได้รางวัลที่สองกันทุกๆคนนะครับ ส่วนรางวัลที่ หนึ่ง ผมขอก็แล้วกัน เพราะ มีรางวัลเดียว ไม่พอแบ่งกันนะ555555
8 ธันวาคม 2552 10:12 น.
กู้ภัย
ค่าวบ่าวใจ๋ไปหาสาว
มะลิกันทัง ปุ๊ปังกาบล้อม มาหอมทั่วห้อง บุรีรัฐฐา
ในโขงพารา จังหวัดแก้วกว้าง
ปิ่ขอไหลตั๋ว เข้าปิงร่วมข้าง กับยอดคนงาม ฮ่างน้อย
ขอปลูกสลิด ไว้ติดต่อร้อย เอาหวันกอดเกี้ยวลำคอ
มาหอมกลิ่นรส แม่คำสมอ อกปุ๊ดโทนอ หัวใจ๋แห่งข้า
ตั้งหันญิงเรา แม่เปากาบอ้า หัวอกจายดา เกือบยุบ
ปิ้ซัดต๋าหัน ขนคิงปอลุก ปิ้เมาเปี่ยงเง้อ คนงาม
ฮักตั๋ว ฮักแต๊ เปียดเปียงข้าวหลาม เข้าสูนสานอูนอาน กะทิน้ำอ้อย
ใจ๋ปิ้ได้ติด บ่บิดขว้างจ้อย จักก่อยจมเจย ก่าบย้ำ
ติดหนักติดหนำ เหมือนผำติดน้ำ ติดเหมือนดั่งแก้ว ติดคำ
หัวใจ๋ปิ้ไท้ จายได้ติดขำ ติดใจ๋ตึงวัน เหมือนฟืมติดฝ้าย
ตั้งปิ้หันตั๋ว แม่ไหมซอนด้าย บ่โจ๋งจังนาย ง่ายนัก
ขอปลูกสลิด ติดต้นสะลัก แก๋มดอกแก้ว ปูเลย
ติดใจ๋ตั๋วน้อง กาบซ้อนเกี๋ยงเหมย เหมือนนกป้อเฮย ติดเฟยไม้แห้ง
ติดใจ๋ตึงวัน เหมือนหน้าติดแป้ง ใคร่ผ่อกอยแยง ค่ำเจ๊า
กันตั๋วออนญิง ฟู่แต๊เอาเต๊า บ่ป๋งปล่อยหื้อ จายใด
ใจ๋ปิ้ติดน้อง เหมือนข้าวติดไห ใคร่ต๋ายเป๋นไฮ ไปติดไต่แก้ม
ปิ้มีอักษร สุนทรบอกแจ้ง ถึงสายลอมแปง ที่ฮัก
ปิ้ขอไหลตั๋ว เข้าปิงร่วมรัก น้องจักว่าด้วย สันใด
บ่ได้น้องรัก แม่ม้อนต๋าไหล เฒ่าก็แล้วไป จ้างมันเต๊อะเจ้า
ปัดแผ่นดินนอน กิ๋นบอนต๋างข้าว ก็ต๋ามเมืองลือ เล่าไว้
จับใส่หล้างคืน ตั๋วข้าปิ้ไท้ ฝันได้นั่งใกล้ นอนแยง
หลับแถมหนึ่งครั้ง ซ้ำฝันหันแถม ว่าสายตีแปง นอนแยงร่วมผ้า
ฝันครั้งถ้วนสาม ว่าตั๋วน้องหล้า เปื่อนจุจายมา เป่าว้าง
ลวดเลยแจ้งเสีย ฝันหันสามครั้ง บ่เป๋นแน่หมั้น สักกำ
ปุดโทเสีย นิมิตหลับฝัน เตียวไปเมื่อวัน เหมือนจักหันเจ้า
น้องมาจุจาย เมาดายโศกเศร้า ทุกวันมา แหละน้อง
ปิ้ผ่อสลิด เหมือนมีคู่ซ้อน สีเหลืองเปิดแห้ง ตวยลม
กำฮักปิ้ไท้ ยังขนไปถม น้องซัดขว้างลง บ่หายเหิดแห้ง
จับใส่หล้างคืน บ่หลับจ๋นแจ้ง ต๋าปอแดงเลือดย้อย.....
ขอจบกล๋อนสาส์น ปิ้หนาน ปิ้น้อย ขอจบเท่าอี้เอวัง ก่อนแลนายเฮย
_________________
4 ธันวาคม 2552 18:04 น.
กู้ภัย
ผีสามตัว
! ผีสามตัวนั่งคุยกันอยู่ข้างวัด
เงียบสงัดวังเวงน่าเกรงขาม
นั่งปรับทุกข์ถามสุกดิบตอนสามยาม
ตัวแรกถาม ตัวที่สอง บอกข้าที
...ว่าทำไม เจ้าใย ถึงตายเล่า
เรื่องมันเศร้า ข้าโดนยิง ตอนวิ่งหนี
แล้วถามกลับ เจ้าทำไม สิ้นชีวี
ตัวข้านี้ โดนแทง ตอนตีกัน
...ผีทั้งสอง หันไปมอง ตัวที่สาม
แล้วก็ถาม ว่าทำไม ถึงตัวสั่น
ทั้งร้องไห้ เหงื่อท่วมหน้า ทำไมกัน
พวกเรานั้น ฉันเข้าใจ ให้บอกมา
...ตัวที่สาม อ้ำอึ้ง อยู่ซักครู่
ก็ไม่รู้ ว่าจะพูด ดีไหมหนา
ตัดสินใจ สุดกล้ำกลืน ฝืนอุรา
อันตัวข้า....มานั่งขี้....ยังไม่ตาย.....
1 ธันวาคม 2552 13:26 น.
กู้ภัย
กวีล้านนามีมาแต่ไท้
ต๋ามบทบาทได้ใจ๊อู้ใจ๋จ๋า
คนเฒ่าคนแก่เจินจวนฮักษา
ของดีล้านนานโบราณแบบเบ้า
จึงโตยเอาฮอยเอาฮีตคนเฒ่า
คนหนุ่มอย่างเฮาบะละ
เริ่มต้นไขจ๋าสัพเพเหระ
ซะป๊ะเรื่องอั้นความมี
กำเมืองเฮานั้นมีศักดิ์มีศรี
หลอนปั๋ญญามีแต่งดีเสี้ยงถ้าน
ความคิดคนเมืองรุ่งเรื่องก่อสร้าง
เอาเป็นฮ่มเป็นก้างบังใบ
วาจ๋าไพเราะอ่อนหวานสดใส
ตกอยู่ตี้ใดไผตึงอวดอ้าง....ไผตึงอวดอ้าง....เต้าอี้ก่อนเต๊อะนานเฮย.....
หน้าส่วนตัว
1704
