30 ตุลาคม 2552 07:57 น.
กู้ภัย
เรียกปุ๊บ ต้องมาปั๊บ แม้ยามหลับ จำต้องไป
อุบัติเหตุ มีที่ใด เร็วว่องไว ไม่รอรี
เจ็บป่วย แม้ใครมี เรียกเร็วรี่ ต้องมาทัน
แล้วลอง กลับหลังหัน ไปไม่ทัน ถูกโวยวาย
ขับเร็ว ก็ถูกด่า แม่ง..มันบ้า รีบไปตาย
ขับช้า ด่าว่าควาย ไม่สบาย กูรอมึง
คนตาย ก็ไปเก็บ ยังโดนเหน็บ ว่าลักทรัพย์
ปากว่า ตาขยับ เมาเสือกขับ ว่าให้อาย
เงินเดือน ไม่เคยได้ อยู่กันไป ใจเรารัก
อาสา ใจสมัคร ได้เพียงแต่ แค่ความดี
เปิดใจ ให้สักนิด ร่วมอุทิศ เพื่อช่วยเหลือ
เช่นพริก คู่กับเกลือ ความดีนั้น นิรันด์ดร
29 ตุลาคม 2552 20:37 น.
กู้ภัย
หน่วยกู้ภัย มีใคร เข้าใจเล่า
คนดื่มเหล้า เข้าใจ ใช้ความหมาย
หน่วยกู้ภัย คือหน่วย ที่ยอมตาย
เพียงร่าง กาย ของคนอื่น ชื่นใช่เรา
คอยปิดทอง หลังองค์ พระ ใครจะรู้
ต้องยืนอยู่ ตามถนน คนมองเฉา
ในสายตา เป็นแค่กุ๊ย ชุ่ยเป็นเรา
มองตัวเรา คุณความดี แค่นีhนาย
เงินเดือนเรา แค่เพียง บุญกุศล
ตอนเป็นคน ใช่ได้มา หาความหมาย
ได้แต่เก็บ ไปใช้ ตอนตัวตาย
ไว้เลี้ยงกาย ตอนเป็น ผี ที่โลกา
จงตั้งใจ กู้ภัย ต่อไปเถิด
เป็นหุ่นเชิด คุณความดี ที่จะกังขา
จงปิดทอง หลังองค์พระ จนวันลา
ม้วยชีวา ก็ไม่เสีย เพื่อตัวคน
มีหัวใจ เป็นอาสา หน้านับถือ
ชีวิตคือ หน้าที่ มีทีหน
เพื่อสังคม ช่วยคนเจ็บ เก็บคนโดน
ทำด้วยใจ บุญกุศล คนกู้ภัย
29 ตุลาคม 2552 11:08 น.
กู้ภัย
ตั้งใจไว้ ตั้งแต่นี้ ตราบลมสิ้น
บนผืนดิน แห่งหนนี้ มีคุณค่า
จะเป็นไม้ ที่ยืนต้น บนอุรา
ให้แก้วตา ไว้ผ่อนหนัก พักยามจร
หากแสงแดด ร้อนแผดจ้า เธอล้านัก
จงมาพัก ใต้ร่มใบ ให้คลายร้อน
จะบังไว้ ให้แก้วตา ยามอาทร
นั่งพักผ่อน พักพิงใจ ให้สบาย
วอนสายลม ช่วยเป่า ให้เบาทุกข์
มีความสุข ทุกครั้ง ตั้งใจหมาย
ใต้ต้นไม้ ต้นนี้ ทุกข์คลี่คลาย
พักพิงกาย และหัวใจ ได้บรรเทา
ขอเพียงนี้ ก็สุขล้น ปรนเปรอเจ้า
ในบางคราว ก็ยังดี ที่ใจเหงา
รักฉันนี้ เป็นได้ แค่เพียงเงา
สุขของเขา ยอมได้ ให้แด่เธอ
ถึงจะเป็นได้เพียงแค่ต้นไม้ต้นหนึ่ง
ใจยังคนึง หวังให้เธอมา พึ่งพิง..........ยามอบอ้าว
แต่เมื่อไหร่ที่ได้เป็นดวงดาว
ก็จะคอยส่องสกาวยามเธอมอง.........ให้สุขใจ
27 ตุลาคม 2552 07:24 น.
กู้ภัย
นางฟ้าของลูกเงาะ (ขี้เหร่)
ลูกเงาะน้อย ซาไก ไพรวัลย์กว้าง
แสนอ้างว้าง เดียวดาย ไร้เดียงสา
อยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวกาย กลางพนา
สุดเหว่ว้า เพื่อนไม่มา หาเจ้าเลย
ซ้ำบิดา มารดรเจ้า เขาก็จาก
ต้องมาพราก จากลูกน้อย คอยเฉลย
หมดกรรมลง ลาล่วงลับ ดับไปเลย
อนิจจา ถูกเมินเฉย เคยนึกกลัว
ต้องหากิน ในพงพี ที่แสนกว้าง
สู่หนทาง กลางพนา ป่าสลัว
มีวันหนึ่ง สวรรค์เห็น เรื่องใกล้ตัว
รั้วของกรรม นำนางฟ้า มาบันดล
เงาะตัวน้อย ได้พบเธอ เจอครั้งแรก
เพ้อใจแปลก ในฤทัย ให้ฉงน
ไม่เคยเห็น นางฟ้าสวย มาช่วยคน
สุขของตน เมื่อได้ทัก ปักดวงใจ
มีความสุข ทุกครั้ง ที่นางฟ้า
พาเมตตา อาทร สอนสั่งให้
ให้ความรัก ความเอ็นดู คู่ใจกาย
สู่ความหมาย ความรัก ปักษ์อาทร
หน้าส่วนตัว
15827
