จะเป็นไรไปเล่า..เฝ้าเขียนอ่าน อุดมการณ์ต่างกันฤากั้นขวาง ต่างรับรู้ความเหมือนไม่เลือนลาง เพื่อนร่วมทางอย่าท้อสู้ต่อไป เท่าที่เคยรับฟังไม่รังเกียจ อย่าเคร่งเครียดเสียขวัญจนหวั่นไหว จะเปลี่ยนแปลงตรรกะเพื่ออะไร ความหมองไหม้ของตนแลกคนดู? เป็นตัวของตัวเองคงเจ๋งกว่า ถูกตราหน้าว่ากบฏน่าอดสู หลอกตัวเองทำไมใครเชิดชู แม้ศัตรูยังเยาะเกาะรั้วแซว สุจริตทุกครั้งตั้งใจมั่น มุ่งบากบั่นกรุยทางและวางแถว สะท้อนงานการเมืองกระเตื้องแนว หายใจแผ่วทิ้งไป..ทำไมมี!!! ..