4 มีนาคม 2553 12:37 น.
กุ้งหนามแดง
ทะเลาะกันนอกเวปเก็บมาแปะ
เสนอแนะจดจ้องเรื่องของเขา
แค้นคำหมิ่นเลยกลุ้มขอสุ่มเดา
ปากของเขาTeenของเรา..เอาไปรวม
เจตนาคืออะไรก็ไม่รู้
ลุกขึ้นสู้ชอบกลเหตุผลหลวม
เคืองที่ถูกเหยียบย่ำยิ่งกำกวม
เป็นแนวร่วมสุดก๊งดูหลงทาง
ใครจะเก่งสร้างคำตามถนัด
ย่อมเด่นชัดตามศาสตร์พ้นบาดหมาง
เพื่อนร่วมทางทั้งผองมองเป็นกลาง
สร้างช่องว่างทำไม..ไป! คิดดู
หนักแน่นไว้ใจตน..คนเขียนคำ
อย่าถลำจิตตกเรื่องรกหู
คิดก่อนเขียนเล็งเห็นผิดเป็นครู
เลิกพะบู๊วุ่นวาย...อายเด็กมัน!!!
..
2 มีนาคม 2553 13:14 น.
กุ้งหนามแดง
บทกวี..ใช่ดัชนีเพื่อชี้วัด
ว่าผู้เขียนเจนจัดวรรณศิลป์
หรือเครื่องมือปั้นดาวจากเนื้อดิน
เพื่อสร้างคำศิลปินให้โลกลือ
บทกวี..มุ่งหมายละลายโศก
อันชุ่มโชกประดังผ่านหนังสือ
ช่วยซึมซึบความช้ำในกำมือ
ที่ต่างถือเอาไว้ในวันวาน
บทกวี..สร้างพลังใช่ตั้งแง่
สร้างแน่วแน่ตอบรับด้วยขับขาน
ปลุกมวลชนให้ตื่นและยืนกราน
ปณิธานคนไทยหัวใจเดียว
บทกวี..ทางออกไว้บอกรัก
สบตาอายตายชักรอสักเดี๋ยว
ดูท่าทีอีกฝ่ายไม่ต้องเทียว
ใช้คารมเพียวเพียวเพื่อเกี่ยวดอง
บทกวี..ชี้นำถึงธรรมมะ
วิริยะกันหนอเป็นข้อสอง
จากฉันทะพอใจจึงใคร่ลอง
ฝึกสมองเคียงคู่เรียนรู้ธรรม
บทกวี..รู้เขียนนำเรียนลัด
ยึดคำหลักสัมผัสจัดให้สำ
คล้องจองคืออุบายง่ายจดจำ
ครูแนะนำฝึกใช้สอบได้ดี
อาจดูเหมือน..กวี..นี้เพ้อฝัน
เฝ้ารำพันเป็นกลอนอักษรศรี
เพียงฉันเธอรู้ค่ารู้ว่ามี
บทกวี...ปรากฏ..โลกงดงาม...
..