16 มีนาคม 2548 15:50 น.
กุ้งหนามแดง
เมื่อหัวค่ำเปิดจอรอทักเพื่อน
เห็นกลอนเตือนเอาไว้อะไรหนอ
จึงแวะอ่านเหมือนกันขยันพอ
ท่านเรไรหยอกล้อป้อก่อนนอน
สาวเนื้ออ่อนระวังอย่าพลั้งเผลอ
ปิดประตูเสมอเกลอเขาสอน
พวกรุ่นดึกอย่างป้าไม่อาทร
จะเปิดกลอนเห็นงามก็ตามใจ
พวกตีนแมวย่องเบาเข้าหาดึก
ยามหลับลึกจะมาน่าสงสัย
เจ้าผู้ร้ายหัวงูดูเลือกวัย
อาจมีภัยจู่โจมเจ้าโฉมตรู
รอยตีนกาเกิดก่อหัวร่อมาก
หลังคาจากโหว่แหว่งมิแสร้งหรู
ไร้สมบัติพัสถานจะผ่านดู
คนเจ้าชู้น่ากลัวกว่าหัวหน้าโจร
7 มีนาคม 2548 16:52 น.
กุ้งหนามแดง
เห็นข่าวสาวโกยอก
แสนวิตกอกระกำ
สงสารเจ้างามขำ
ถูกขยำเกินจำเป็น
ทาครีมหวังเสริมแต่ง
ราคาแพงแบ่งประเคน
ลูบไล้ใส่คลึงเคล้น
หวังรูปเด่นเห็นต้องตา
ความงามประทับจิต
เธอมีสิทธิ์ปรารถนา
แค่นั้นหรือขวัญตา
จูงใจลามาสู่เธอ
เสน่ห์ของผู้หญิง
คือของจริงสิ่งเสนอ
งามใจใช่งามเจอ
ทรงเบ้อเร่อเผลอเพียงมอง
สองมือแม่สร้างโลก
บริโภคจากเต้าสอง
เล็กใหญ่ไยลำพอง
โปรดไตร่ตรองสนองใคร..
7 มีนาคม 2548 10:13 น.
กุ้งหนามแดง
เพียงแค่คำอาลัยอาจไม่ถึง
สักกึ่งหนึ่งรู้สึกนึกโหยหา
อาจหายไปมินานนักจักกลับมา
รอเวลาหัวใจเราใกล้กัน
ขอคำมั่นสักคราก่อนลาจาก
ช่วยรับปากให้ปลื้มไม่ลืมฉัน
ห่างเพียงกายหทัยไม่แบ่งปัน
ยังผูกพันสายใยในสองเรา
สำหรับฉันมั่นใจในความรัก
ห่วงใยนักห่างไปใครต้องเหงา
บางถ้อยคำยืนยันอาจบรรเทา
เพียงปากเปล่าบอกกัน..ฉันรักเธอ..
..