1 กุมภาพันธ์ 2548 09:38 น.
กุ้งหนามแดง
วันนี้เป็นวันเงียบเหงา............มองไปไร้เงา
เจ้าเหมียวตัวเดิมเคยเคียง
0 อาหารเตรียมรอพอเพียง.......เพื่อเป็นเสบียง
ตั้งแต่เมื่อวานค้างคา
0 วันวานเห็นหน้าค่าตา...............แม้ผิดกริยา
นั่งหน้าประตูดูเรา
0 ทักทายเหมียวด้วยเสียงเบา....ถามหิวไหมเจ้า
ไม่ตามเคล้าแข้งเคล้าขา
0 เทข้าวคลุกด้วยหัวปลา...........มองเรื่อยเฉื่อยชา
ทำท่าเหมือนไม่สบาย
0 หรือคนใจดำทำร้าย...............อีกหมามากมาย
ก้มกายสำรวจเนื้อตัว
0 อุ้มดูเบาหวิว, ใจรัว...............หรือเจ้าหวาดกลัว
หลบทั่วหลีกเลี่ยงเขวี้ยงตี
0 เสียงหง่าวสร้างสมคดี...........ณ.ยามราตรี
รำคาญมากมีเสียงดัง
0 ต่างจิตต่างใจใครชัง............อาจลงมือพลั้ง
จนเจ้าบาดเจ็บภายใน
0 หลับตาพักผ่อนก่อนไป.........ด้วยความไว้ใจ
ห่วงใยแต่ไม่กักกัน
0 หนทางชีวิตของมัน..............เผชิญในวัน
แค่หวังพบกันเหมือนเคย
0 อาหารในจานที่เปรย.............ยังเหลืออยู่เลย
เหมือนกับไม่เคยแวะมา