13 กรกฎาคม 2547 11:25 น.
กุ้งหนามแดง
ความกดดันนำพาให้กล้าเสี่ยง
เพื่อเบนเบี่ยงประเด็นลำเค็ญเหลือ
เงินกู้ไปหลายแสนแม้นจุนเจือ
ให้วงศ์เครือสุขสบายหลายเพลา
ยอมให้หักเงินเดือนดังเฉือนเนื้อ
เป็นแผลเรื้อรังหนักเกินรักษา
ใช่ว่าครูเลือดเย็นที่เป็นมา
หรือด้านชาเกินรับสดับฟัง
ศิษย์ตัวน้อยดิ้นรนสับสนจิต
หนึ่งชีวิตสาบส่งเข้ากรงขัง
คุณธรรมซ้ำเล่ห์ประเดประดัง
ความเกลียดชังตัวตนแทบล้นใจ
ผิดเป็นครูรู้กิจรับผิดชอบ
จึงขอมอบบทเรียนสุดท้ายให้
ทำอะไรอย่าเกินตัวมัวหมองไป
จะโทษใครไม่พ้นคนทำเอง
ทุกสายตามองเมินเผชิญหน้า
ว่าครูบ้าทับถมดังข่มเหง
ลงฑัณฑ์ว่าทำกรรมมิยำเกรง
ต้องกระเตงตราบาปภาพติดตัว
ก่อนจากกันร่ำลาขมาสอง
ผู้ปกครองลูกศิษย์จิตสลัว
ต่อไปนี้ไม่มีครูหนูอย่ากลัว
ครูคนชั่วลาไกลชดใช้กรรม
..
12 กรกฎาคม 2547 21:04 น.
กุ้งหนามแดง
ยามห่างหายไกลกันดังจันทร์ลับ
เมฆาทับดับแสงแห่งสวรรค์
ดาวดวงน้อยคอยเดือนเป็นเพื่อนกัน
เคยสุขสันต์กลับเหงาขาดเงาใจ
ในราตรีมืดมิดเฝ้าคิดถึง
คอยรำพึงรำพันสุดหวั่นไหว
อีกเมื่อไรจะกลับเฝ้านับไป
แสนอาลัยเกินข่มมิสมปอง
เจ้าหิ่งห้อยด้อยค่าในป่าแฝง
ยังร้อนแรงเกินดาราคราหม่นหมอง
เสียงครืนครืนคืนคร่ำน้ำตานอง
ฝนคะนองตอกย้ำสุดกล้ำกลืน
รอฟ้าใหม่อีกครั้งตั้งความหวัง
ลบภาพหลังโหดร้ายสลายฝืน
เลิกเสียใจเพ้อพร่ำทุกค่ำคืน
จะลุกยืนด้วยตนหลังฝนซา..
..
12 กรกฎาคม 2547 17:17 น.
กุ้งหนามแดง
ยามห่างหายไกลกันดังจันทร์ลับ
เมฆาทับดับแสงแห่งสวรรค์
ดาวดวงน้อยคอยเดือนเป็นเพื่อนกัน
เคยสุขสันต์กลับเหงาขาดเงาใจ
ในราตรีมืดมิดเฝ้าคิดถึง
คอยรำพึงรำพันสุดหวั่นไหว
อีกเมื่อไรจะกลับเฝ้านับไป
แสนอาลัยเกินข่มมิสมปอง
เจ้าหิ่งห้อยด้อยค่าในป่าแฝง
ยังร้อนแรงเกินดาราคราหม่นหมอง
เสียงครืนครืนคืนคร่ำน้ำตานอง
ฝนคะนองตอกย้ำสุดกล้ำกลืน
รอฟ้าใหม่อีกครั้งตั้งความหวัง
ลบภาพหลังโหดร้ายสลายฝืน
เลิกเสียใจเพ้อพร่ำทุกค่ำคืน
จะลุกยืนด้วยตนหลังฝนซา..
..
9 กรกฎาคม 2547 15:28 น.
กุ้งหนามแดง
บนลานขวัญพรรณพร่างกระจ่างฟ้า
จากต้นกล้าสู่รวงสรวงสวรรค์
ทรัพย์ในดินสินเดิมเพิ่มผลพลัน
เป็นรางวัลนำส่งที่ลงแรง
ลมรำเพยพัดพริ้วแนวริ้วข้าว
ดังโน้มน้าวรวมตัวหัวระแหง
มาเก็บเกี่ยวเร่งรัดและจัดแจง
ร่วมปันแบ่งน้ำใจได้จุนเจือ
เป็นตำนานผืนดินถิ่นสยาม
เมื่อย้อนความนึกไปอาลัยเหลือ
เคยสัญจรสองฝั่งครั้งนั่งเรือ
ทั้งอาบเหงื่อต่างน้ำยามทำนา
เมื่อเมืองหลวงพร้อมรับขยับขยาย
ก็เริ่มขายหน่ายแหนงลำแข้งหา
สมบัติเดิมก่อร่างร่วมสร้างมา
ถูกตีค่าเป็นเงินเกินห้ามใจ
ไม่มีใครสืบสานงานเกษตร
เพราะสาเหตุเฉื่อยชาล้าสมัย
ผลตอบแทนน้อยนิดลองคิดไป
คนรุ่นใหม่ใครกันจะฝันครอง
งานแสนหนักเหนื่อยนักด้อยศักดิ์ศรี
ฝนไม่มีตาตอบเป็นรอบสอง
แม้น้ำหลากมากมาน้ำตานอง
บททดลองละเลยไม่เคยคิด
หรือนี่เป็นชะตาฟ้ากำหนด
แสนสลดหดหู่รู้ว่าผิด
จะหักห้ามรุ่งเรืองหรือเรืองฤทธิ์
ไม่มีสิทธิ์ห้ามโลกวิโยคครวญ..
..
......................................................................................
สืบเนื่องมาจากเรื่อง ผืนนาผืนสุดท้ายใจกลางกรุงเทพฯ..
..
ที่เห็นนี้เป็นทุ่งนา ซึ่งอาจจะกล่าวได้ว่าเป็น ทุ่งนาแห่งสุดท้าย ที่อยู่กลางเมืองหลวง
อย่างกทม. นี่เอง ทุ่งนาแห่งนี้มีเนื้อที่ประมาณ 25 ไร่ อยู่ริมถนนใหญ่ โดยแทรก
อยู่ระหว่างร้านค้าที่จอแจ บนถนนอ่อนนุช (สุขุมวิท 77)
ทุ่งนาแห่งนี้เป็นของคุณแม่ อุบล อ. อายุ 61 ปี คุณแม่อุบล เล่าว่าทำนาที่นี่มา
30 กว่าปีแล้ว โดยเช่าที่ดินเขาทำ แต่ก่อนที่นี่ทุกคนก็ทำนากันหมดพอความเจริญมาถึง
ทุ่งนาก็เลยกลายเป็นตึกรามบ้านช่องไปหมด คนที่เคยปลูกข้าวก็ขายที่ดินให้เขาปลูกตึก
ปลูกหมู่บ้าน คอนโดกันหมดแล้ว เพราะปลูกตึกได้กำไรดีกว่าปลูกข้าว
..
8 กรกฎาคม 2547 14:51 น.
กุ้งหนามแดง
หลายบทบาทตีแตกดังแหวกบท
มิได้ปดเชี่ยวชาญงานล้นหลาม
โฆษณาภาพยนตร์คนยังตาม
มีนิยามเซ็กซี่ที่ติดตัว
นางสมทรงของแท้ต้องแก้ผ้า
เพราะเธอบ้าลาโศกโลกปวดหัว
ไม่มีพิษมีภัยให้ต้องกลัว
มั่วเก็บทั่วสะสมดังถมดิน
เข้าสวมร่างนางเอกเป็นเลขหนึ่ง
เพื่อเข้าถึงศิลปะสละสิ้น
ทำตามเจตน์จำนงศิลปิน
ผ้าขาดวิ่นอาบน้ำย้ำเพื่องาน
ตอนถ่ายทำขึงผ้ามิว้าวุ่น
ชุลมุนแค่ช่างภาพกำกับสาน
ทีมทั้งหมดอดดูรู้กับกาล
ความชำนาญประกันแก้ทันใด
กองเซ็นเซอร์ตัดออกเธอบอกแย่
มันก็แค่ตามบทสลดไหม
รีบเก็บฟิล์มเข้าฝักลิ้นชักไป
ดูอะไรดูไปไร้ฉากนี้
สักพักใหญ่ภาพหลุดสะดุดกึก
ตอนดึกดึกเวปดังแทบพังนี่
เพราะเจอทู้เที่ยวถามความที่มี
ว่าภาพนี้ตัดต่อหรือก่อจริง
มันเสียหายไปหมดภาพพจน์น้อง
เพราะคนจ้องทำลายน้ำใจหญิง
เผยแพร่ไปทำไมไหว้วอนวิง
เจอะลบทิ้งไปเถอะเปรอะลูกตา
เอาไงแน่น่ะนางช่างเลอะเทอะ
ใยจึงเฟอะฟะจริงยิ่งกังขา
คนวงนอกดูไปให้ระอา
นี่คนบ้าตัวจริงยิ่งประพันธ์
...