17 มิถุนายน 2547 23:15 น.
กุ้งหนามแดง
โรงเรียนหนูอยู่ไกลเกินใครเขา
ชั้นเรียนเราตีแขนงแบ่งคูหา
มุงด้วยแฝกกันแดดฝนผจญมา
หลายเพลาทนสู้เชิดชูตน
ทนลำบากเดินเท้าเข้าเรียนครบ
สัปหงกแค่บกพร่องมิล่องหน
ตกซ้ำชั้นต้องระกำยอมจำนน
ไม่มีบ่นเรียนไปใจเย็นเย็น
มาวันนี้ยืนเศร้าเฝ้าถามหา
คุณครูขาอยู่ไหนใยไม่เห็น
โรงเรียนไหม้เถ้าดำยิ่งลำเค็ญ
เข้าประเด็นขัดแย้งแกล้งทำลาย
ปัญหาของผู้ใหญ่หนูไม่รู้
รู้สึกอยู่ภายในใจสลาย
วิชาเดียวติดตนไปจนตาย
หนูไม่ขายวิญญาณผลาญโรงเรียน..
..
16 มิถุนายน 2547 16:14 น.
กุ้งหนามแดง
ความคิดตนเที่ยงแท้............มองเห็น
ยึดมั่นตัวตนเป็น.................ที่ตั้ง
ตามเราย่อมร่มเย็น..............คิดอยู่รู้งาน
ขวางล่มจมเกินรั้ง.................ย่ำเท้าที่เดิม
ภาพลวงตาล่อเร้น................ลืมมอง
พิศเพ่งตามครรลอง.............ส่องด้อย
หลงตัวใส่ลำพอง..................อวดเบ่ง
พลัดร่วงดวงเคลื่อนคล้อย....ร่ำร้องเดียวดาย
..
15 มิถุนายน 2547 22:08 น.
กุ้งหนามแดง
..
สายสัมพันธ์ขาดวิ่นดังสิ้นภาพ
คงความซาบซึ้งลามตามหลอกหลอน
บทอาลัยแนบติดชิดบางตอน
จำจากจรร้าวรอนมานอนเบลอ
เมื่อโคจรย้อนกลับขยับภาพ
ก็ไม่ทราบทำไมหัวใจเผลอ
เจ็บไม่จำช้ำจิตยังคิดเจอ
หลงละเมออีกแล้วไม่แคล้วกัน
ให้โอกาสครั้งใหม่ใช่สร้างภาพ
ศิโรราบทุกอย่างกระจ่างฝัน
วาดวิมานในอากาศประกาศวัน
รักพัวพันคราวนี้มิมีคลาย
เติมใจรักเริ่มริสันติภาพ
ทุกข์ที่คาบเกี่ยวกันพลันหดหาย
หัวใจเดียวครอบครองด้วยสองกาย
ตราบชีพวายยืนยันรักมั่นคง
..
14 มิถุนายน 2547 21:27 น.
กุ้งหนามแดง
..
ก่อนหน้านั้นสามจิตสนิทมั่น
เคยบากบั่นพากเพียรเรียนศึกษา
ร่วมออกค่ายอาสาพัฒนา
สร้างศรัทธาร่วมกันในวันวาร
สัมพันธ์ใจอาจินต์หินสามเส้า
รวมกันเข้าเป็นหนึ่งพึ่งประสาน
สมประสงค์ดังจินต์สิ้นทุกงาน
ประสบการณ์สร้างให้รวมใจเดียว
หมดวาระต่างคนพ้นบัณฑิต
ต่างชีวิตแยกไปไม่เฉลียว
เธอกับเขารักสองเราเมาปีนเกลียว
เจ็บเพียวเพียวที่ใจคนใกล้ตัว
เรารักกันหรือเปล่าเธอเฝ้าถาม
นึกย้อนความตามนัยใจสลัว
หินแตกหักรักสามเส้าหลงเมามัว
เฝ้าพันพัวติดหล่มจนซมซาน
รักเธอหรือเปล่าเลยไม่เคยคิด
คนสนิทแค่นั้นอย่าฝันหวาน
เพื่อนเท่านั้นแหละเธออย่าเพ้อนาน
เพียงเรือนชานพักร้อนพอผ่อนคลาย
คนปากแข็งใจอ่อนมานอนเจ็บ
เป็นคนเก็บขมขื่นชื่นสลาย
หวังเพื่อนรักทั้งสองครองสบาย
ประคองสายสัมพันธ์กันสามคน..
..
11 มิถุนายน 2547 16:34 น.
กุ้งหนามแดง
ในหนองน้ำผ่านข้ามลามผักตบ
เสียงอบอบจ๋อมแจ๋มแต้มไหลหลง
กบกระโดดหยอกย้อในกอพง
แมงมุมดงชักใยข้างไผ่กอ
แมลงน้ำเกาะปนบนพื้นผิว
ใบไม้ปลิวตามลมชมปลาหมอ
สะพานไผ่ยวบยาบขนาบงอ
ยังชมช่อตบชวาสีฟ้าคราม
เลียบคันนาชมรวงแม่พวงแข
สองตาแลบ้านยายใต้มะขาม
ฝักร่วงหล่นเกลื่อนนอกบ้างงอกงาม
มดแดงลามตามฝักคอยลักชิม
โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง แว่วขานผสานรับ
แม่ต้องจับมือไว้ไอ้หัวหลิม
ไปไอ้ด่างไอ้หมีอีทับทิม
เดินหงุมหงิมเลี่ยงหลบประจบพลัน
กุ๊ก กุ๊ก กุ๊ก เสียงไก่อยู่ในเล้า
ตานั่งเฝ้าท่าทีขมีขมัน
แม่กับลูกไหว้ค้อมพร้อมพร้อมกัน
คำตาสั้นไหว้พระเถอะทั้งสองคน
มายังไงกันนี่วจีทัก
เจ้าลูกรักหลานตามาแต่หน
แล้วพ่อเจ้าใยไม่มาสาละวน
รอเหตุผลคนดีมาชี้แจง
พี่เขาต้องทำงานทหารกล้า
เราจึงมาบ้านยายมิหน่ายแหนง
สามัคคีสมดุลย์หารุนแรง
คิดว่าแบ่งเวลาหาตายาย
แล้วแม่อยู่ที่ไหนล่ะพ่อจ๋า
แม่ถามตาบอกด้วยช่วยขยาย
ทำกับข้าวบนเรือนเขยื้อนกาย
ยินเสียงหลายในครัวเสียงพัวพัน
เดี๋ยวหนูไปช่วยงานในครัวก่อน
ไว้แดดอ่อนลงอาบน้ำค่ำสุขสันต์
ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน
เดินนำพลันขึ้นไปในทันที
แล้วขนข้าวของล้นขึ้นบนบ้าน
แจกเจือจานตามควรหวนวิถี
รู้จักญาติสนุกสนานสำราญมี
จบวันดีเดินทางไปบ้านยาย...