17 เมษายน 2547 20:16 น.
กุ้งหนามแดง
วันฟ้าใสในวันหยุดสุดหรรษา
แดดร้อนจ้าพาสลบครบอบอ้าว
ประโยชน์มีซักผ้าล้าหนึ่งราว
ทั้งผ้าขาวผ้าสีมีถุงนอน
แล้วไปล้างอ่างปลาอีกห้าบ่อ
กลับมาป้อล้อหมาน้อยคอยสลอน
มาคลุกข้าวให้เจ้าก่อนเข้านอน
แล้วบังอรไปเก็บผ้ามารีดพลัน
เหงื่อก็ซึมบ่นพึมพำตำน้ำพริก
พอขลุกขลิกพลิกปลาทูบนเตานั่น
แล้วไปล้างจานชามค้างสามวัน
หน้ายังมันฉันหัวหมุนดูวุ่นวาย
เดินไปมาหาผ้ามาถูบ้าน
ตระเตรียมงานเช็ดกระจกซกมกหลาย
แมวร้องเหมียวรอเดี๋ยวน่ะเจ้านาย
ก่อนสบายเจ้าวายร้ายคลายคลอเคลีย
แล้วไปหยิบสายยางวางเกะกะ
ฉีดรถซะชะล้างแป้งแห้งกรังเสีย
เอาแชมพูถูซะเกลี้ยงเลี่ยงไปเพลีย
ลงแว๊กซ์เสียอีกหน่อยค่อยพักกัน
แล้วเดินไปใคร่ชมสวนมวลดอกไม้
ทั้งกลีบใบไม่สดชื่นยืนตายนั่น
ไปหยิบเสียมเตรียมขุดสะดุดพลัน
กระถางนั้นกระถางนี้นี้มิบำรุง
ลงปุ๋ยใส่ต้นไม้หลายตลบ
แสนประคบประหงมพรมน้ำยุ่ง
ดาวแต้มฟ้าล้าเต็มทีมิลงพุง
มิต้องมุ่งพุ่งเข้าคอร์สปลอดไขมัน...
9 เมษายน 2547 23:05 น.
กุ้งหนามแดง
...เหนื่อย..เพียงกายสายใจใคร่ขอหมั้น
ไหม..ใจนั้นพันเคล้าเราทั้งสอง
คน..เดียวที่พี่ห่วงใยและใฝ่ปอง
ดี..ไหมน้องลองตรองดูเราคู่กัน
มี..เพียงเราเท่านั้นฝันบรรเจิด
พี่..นี้เปิดประตูสู่สวรรค์
เป็น..บานแรกแหวกม่านใจให้เห็นกัน
แฟน..ของฉันเท่านั้นปันให้ดู
ครอง..คู่กันพลันเดินเพลินเกี่ยวก้อย
รัก..ร่วมร้อยคอยสร้างฝันวันสุดหรู
บน..โลกแห่งความจริงพริ้งพธู
ความ..อดสูคู่อื่นเขาเราไม่มี
ขาด..เพียงความเดียวดายจะคลายเศร้า
แคลน..วันเหงาก่อนมีเจ้าเคล้าคลอพี่
ยาก..วันลบกลบความรักภักดิ์คนดี
แค้น..เพียงที่พบกันนั้นช้าไป
พี่..ขอมั่นสัญญาเป็นข้ารัก
กลัว..ใจนักรักล้นทรวงตวงไม่ไหว
เธอ..ครวญคิดไม่ผิดพลาดพิมพ์การ์ดไว
ท้อ..แท้ใจโรงพิมพ์ปิดติดสงกรานต์..
...
8 เมษายน 2547 12:31 น.
กุ้งหนามแดง
color=#3C00C4>นั่งเศร้าซึมขรึมอยู่นานรานความสุข
จมความทุกข์ขลุกความท้อต่อหน้าฝืน
เป็นเธอทำช้ำตรมล้มทั้งยืน
น้ำตารื้นสะอื้นไห้ใช่มายา
เธอบอกว่าที่ทำไปไม่ได้คิด
ถึงดวงจิตมิตรแท้จะแปรปร่า
พอคิดได้ส่งจดหมายหมายขมา
อนิจจารักรวนครวญพอกัน
เธอก็เจ็บกับความผิดคิดแล้วกลุ้ม
ฉันก็รุ่มร้อนใจไม่น้อยนั่น
โอ้เพื่อนรักหนักไปนิดจิตต่างกัน
มาทอนบั่นความสัมพันธ์มั่นสองคน
ทิ้งไปเถอะวันวานเกินการคิด
บทชีวิตผิดเป็นครูอยู่ฝึกฝน
มาเรียนรู้กันต่อไปในวังวน
เรื่องของคนปนโศกสุขทุกข์เคล้าไป..
โดนอีกดอกแล้ว ...เจ็บลึกซะด้วย*
7 เมษายน 2547 16:18 น.
กุ้งหนามแดง
color=#640074>เพียงคนหนึ่งหนึ่งคนเพียงเคียงเพื่อซึ้ง
เพื่อนคนหนึ่งหนึ่งคนเพื่อนมีเลือนหาย
มาต่อกลอนกลอนต่อมาหาเดียวดาย
คนที่หมายหมายที่คนระคนความ
มาติดตามตามติดมาด้วยว่าภักดิ์
อักษรรักรักอักษรกลอนสยาม
ฉันท์.กาพย์.โคลง.โคลง.กาพย์.ฉันท์.มั่นนิยาม
เขียนได้งามงามได้เขียนเพียรพิศดู
กวีหญิงหญิงกวีที่ยกย่อง
ผลงานต้องต้องงานผลยลยินหู
เห็นกับตาตากับเห็นเป็นโฉมตรู
ทั่วไปรู้รู้ไปทั่วว่าตัวจริง
ไม่ถือตัวตัวถือไม่ใจเธอกว้าง
เดินเคียงข้างข้างเคียงเดินเพลินยอดหญิง
แอบง้างศรศรง้างแอบแนบใจจริง
ฉันถูกยิงยิงถูกฉัน..อัลมิตรา..
**โอย โอย ..บาดเจ็บสาหัส..**
6 เมษายน 2547 18:10 น.
กุ้งหนามแดง
..รักไร้เงาเราไร้รักหักสวาท
เคยองอาจกลับขลาดมาดไม่เหลือ
รักถูกทิ้งแท้จริงหญิงเหมือนเรือ
พอเขาเบื่อตัดหางเสือเพื่อปล่อยไป
เผชิญชะตาใต้ฟ้าคราไร้ทิศ
นาวาจิตผิดหวังวังเวงไหว
พายุคลั่งยังฝนฟ้าครามีภัย
ต่อสู้ไปอย่างเสี่ยงเพียงลำพัง
ลอยล่องไปไร้ใจในโลกกว้าง
มีเพียงร่างต่างซากเรือเหลือความหวัง
พบแดนใหม่ใคร่ผูกเรือเพื่อประทัง
ประโยชน์ยังพอมีที่ใช้งาน
คงมีบ้างบางคนสนซากรัก
อนุรักษ์เอาไว้ใคร่สืบสาน
เรือลำเก่าเสาพังพังยังเหลือคาน
แวะมาอ่านผ่านตาเห็นค่าเรือ