5 มีนาคม 2547 22:01 น.
กุ้งหนามแดง
ตื่นขึ้นมายามเช้ายินเจ้าเหมียว
ร้องเมี๊ยวเมี๊ยวเจี๊ยวจ๊าวเจ้าคงหิว
ลงบันใดเปิดบ้านตัวแทบปลิว
วิ่งตรงลิ่วเคล้าขาน่าชุลมุน
จึงได้อุ้มเจ้าขึ้นมาในอ้อมกอด
ได้สวมสอดกอดไว้ให้ไออุ่น
คงรำคาญเพราะหิวแล้วน่ะแม่คุณ
ดิ้นและดุนดันตัวไปให้ไกลตัว..
พอลงพื้นยืนมองและร้องอีก
พอจะหลีกก็มาเคล้าเราปวดหัว
จะเอาไงน่ะแม่คุณวุ่นวายตัว
เดินไปทั่วที่ชามข้าว..อ้าว! หิวจริง
จึงไปเปิดตู้กับข้าวคลุกข้าวให้
ปลาทูไงเบื่อหรือยังแม่ยอดหญิง
มาแล้วจ้าอาหาร..สำราญจริง
อิ่มแล้วหยิ่งทิ้งเจ้าของ..โอ้! น้องแมว...
5 มีนาคม 2547 14:56 น.
กุ้งหนามแดง
..วันพระแล้ว..ลด-ละ-เลิกบทโกรธ
วันพระแล้ว..โทษสุราสม
วันพระแล้ว..ทำจิตใจสะอาดคม
วันพระแล้ว..ประสมถมความดี
วันพระหรือวันไหนไหน
พึงทำใจให้สงบลบศักดิ์ศรี
ละความหลง คงสติ นิมิตดี
รู้ตัวนี้ทำไปได้ปัญญา..
4 มีนาคม 2547 22:49 น.
กุ้งหนามแดง
...เมื่อกุญแจเข้ากับรถกดสตาร์ท
แล้วเหยียบคลาชเข้าเกียร์หนึ่งซึ้งใจเขา
บอกคิดถึงมาอีกหนึ่งเพียงเบาๆ
ก็เหยียบเข้าเจ้าคันเร่งเก๋งทะยาน
แล้วนัดใหม่ได้ดอกไม้ให้เกียร์สอง
บททดลองของความรักเริ่มขับขาน
ดูกระจกซ้ายขวาอยู่ตั้งนาน
ทางสะดวกบวกสนานพาลเปลี่ยนเกียร์
ดูหน้าปัทม์ผู้หวังดีมาเตือนแล้ว
ใจน้องแก้วแสนแป้วเริ่มขวัญเสีย
เพราะกุญแจแสนดีดันมีเมีย
เครื่องเริ่มเสียชักกระตุกทุกๆ ครา
เกิดอาการลากเกียร์เสียสติ
อุตริไม่ดูดีครานี้หนา
เครื่องแทบพังยางแทบแตกแยกอุรา
เข้าอู่มาจอดอีกนานงานนี้มึน...
3 มีนาคม 2547 23:11 น.
กุ้งหนามแดง
อยากเผชิญโลกกว้างอย่างใจคิด
นายมาปิดประตูไว้ทำไมหนา
อยากจะออกจากบ้านทุกเวลา
อยากจะหากุญแจพลันมาลั่นกลอน
กักขังไว้ในรั้วกลัวฉันหาย
หรือกลัวฉันจะทำร้ายใคร่สั่งสอน
ฉันเดินไปเดินมาจนง่วงนอน
แต่ยังอ้อนมาเลียขา..น่ารักจัง
นั่นใครกันมาส่งของต้องเห่าหน่อย
เสียงไม่ค่อยจะดังยังจะหวัง
เรียกคะแนนจากเจ้านายของฉันมั่ง
อาจจะได้ขนมปังดังที่เคย
หลังมื้อเย็นเป็นมื้อที่มีสุข
เพราะได้ขลุกกับเจ้านายสบายจริงเอ๋ย
ฉันซื่อสัตย์รักเจ้านายทุกวันเลย
บอกได้เลยกระดิกหางอย่างคุ้นตา...
3 มีนาคม 2547 18:14 น.
กุ้งหนามแดง
คืนไร้เงา..เรื่องเศร้าๆ ของสองสาว
มีเรื่องราวพัวพันวันเข้าหอ
เพราะเจ้าบ่าวหายไปให้สาวรอ
และก็ก่อเรื่องราว..สาวไปไกล..
เจ้าสาวนั้นก็ตามหาที่บ้านบ่าว
พี่ชายเขาไม่รู้เรื่องว่าไปไหน
ตามไปที่บ่อนไพ่..ไกลแสนไกล
ตามไปที่ไหนๆ ก็ไม่เจอ..
แล้วผูกเรื่องมาที่สาวคนที่สอง
คนที่ต้องลำเค็ญอยู่เสมอ
พี่สะใภ้ของสาวเจ้า ที่พบเจอ
พบเสมอเลยผูกพัน...พลันเข้าใจ
ในครอบครัวนี้เป็นคนหัวเก่า
เมียเหมือนบ่าวรับอารมณ์ตรมหวั่นไหว
ต้องคอยรับอารมณ์ทุกครั้งไป
ทำยังไงก็ไม่พ้นจนปัญญา
เห็นทุกวันพลันเห็นใจได้สนิท
เลยเผยเรื่องชีวิต..ปิด..กังขา..
เรื่องหลายอย่างพรั่งพรูจู่เข้ามา
ก็เพราะว่าความเข้าใจกันและกัน
ความเปิดเผยไฉนเลยสามีหาย
ชีพวางวายสะใภ้ฆ่าให้อาสัญ
เพราะผูกพันกันเกินพี่-น้องกัน
และชายนั้น..พฤติกรรมเกินห้ามใจ
ต้องเข่นฆ่าให้ตายไปไม่ต้องจาก
ไม่ต้องพรากไม่ต้องรอ..กลับมาไหม
ศพฝังอยู่ใต้ต้นไม้ในบ้านไง
ให้อภัย..หรืออย่างไร..ให้คิดเอง...
......จบเรื่อง...คืนไร้เงา.......
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1445
