10 มีนาคม 2547 11:49 น.
กุ้งหนามแดง
เส้นขนานสองเส้นเคยปะทะ
จากคนละเส้นกันพลันเป็นบวก
สายสัมพันธ์แน่นหนากว่าพรรคพวก
เปลี่ยนจากบวกมาเป็นคูณจูนเข้ากัน
มาวันนี้คนดีมาขอแยก
เจ้าเส้นแรกแยกออกไปกลายลบนั่น
เครื่องหมายบวกน้ำตาตกผกหารพลัน
ทิ้งความฝันที่เหลือไว้ใช่ค่าเดิม
ซัมเมชั่นของเรานั้นพลันสลด
ฟังก์ชั่นคดเพราะหมดใจไม่ส่งเสริม
ตัวแปรที่เข้ามาใหม่กำลังเกริม
เครื่องเลยเริ่มเออเร่อร์..เพ้อหน้าจอ..
9 มีนาคม 2547 21:44 น.
กุ้งหนามแดง
..
หักอารมณ์ห่มอาลัยในวันเก่า
หักความเศร้าเบาความเขลาเฝ้าลุ่มหลง
หักความเจ็บเก็บความจริงที่อยู่ยง
หักพะวงคงเหลือใจไร้วิญญาณ
ขอเวลาสักครู่..ดู..รู้..คิด
ขอเวลามวลมิตร..สนิทหวาน
อาจจะเศร้าซึมไปบ้างคงไม่นาน
ต้องอยู่บ้านรักษาตัวและหัวใจ..
7 มีนาคม 2547 14:52 น.
กุ้งหนามแดง
..ยังจำได้วัยเยาว์เรามีเพื่อน
ก่อกองทรายเปรอะเปื้อนมิเบือนหนี
ขายข้าวแกง เล่นตุ๊กตา สนุกดี
เล่นเป็นที่ไม่เหนื่อยนักพักในตัว
เล่นซ่อนหา กระโดดยาง กิงก่องแก้ว
เล่นลูกแก้วกับน้องชายได้ปวดหัว
เล่นล้อต๊อกซองบุหรี่ไม่หมดตัว
ทอยเส้นกลัวความแม่นเอาไปกิน
ถ้าพวกมากอาจได้เล่นมอญซ่อนผ้า
ไม่มีผ้า..งูกินหาง..อย่างบ่อหิน?
พ่องูถามแม่งูตอบพร้อมกับบิน
เป็นอาจินต์ตี่จับรับเชลย
มิตรภาพในวัยเด็กแสนสะอาด
แม้มีพลาดพลั้งไปไม่นั่งเฉย
เพื่อนฉุดมือให้เริ่มใหม่ไม่ละเลย
ไอ้เพื่อนเอ๋ยฉันจำได้..ไม่เคยลืม..
6 มีนาคม 2547 18:08 น.
กุ้งหนามแดง
..เปิดทีวีวันนี้มีมวยชก
สิบสองยกชี้ชะตาว่าใครอยู่
แชมป์หรือผู้ท้าชิงต้องลองดู
นั่งเฝ้าตู้ดูหน้าจอขอเชียร์กัน
มวลสากลไม่สนเรื่องเตะศอก
เพียงแต่ออกสองหมัดถนัดนั่น
อับเปอร์คัทหรือว่าฮุ๊คก็เลือกกัน
นักมวยนั้นต้องเลือกใช้ไหวพริบตัว
นั่นแนะหัวชนกันพลันมีแผล
กรรมการแกตัดคะแนนแทนค่าหัว
ตัดหนึ่งแต้มออกไปให้รู้ตัว
อย่าได้มั่วเขามีกฎกติกา
เหงื่อนับแสนหลั่งไหลในทุกยก
เลือดก็ตกอกสะท้านเจ็บหนักหนา
แต่ละหมัดที่โถมใส่ในทุกครา
คือผลของศรัทธาพยายาม
ผลจะเป็นอย่างไรก็ตามเถิด
น้ำใจแสนล้ำเลิศเกินจักหยาม
สู้เต็มที่ด้วยศักดิ์ศรีระบือนาม
ขอยกย่องหัวใจงามของนักมวย
6 มีนาคม 2547 11:46 น.
กุ้งหนามแดง
ฟ้าวันใหม่สดใสในวันเสาร์
ลืมตาขึ้นเบาๆ ตื่นจากฝัน
สลัดกายจากผ้าห่มที่พัวพัน
แล้วพับมันปั้นไว้ที่ท้ายเตียง
ลุกขึ้นมาเปิดบ้านรับอากาศ
แสงแดดผาดสาดลงมาหน้าเฉลียง
นกตัวน้อยบินไปมายังคลอเคียง
แจ้วจำเรียงเสียงเจ้าเคล้าเสียงใคร
อ้อ! เสียงไก่ขันคูหาคู่มั๊ง
แล้วก็ยังเสียงแมลงตัวไหนไหน
ร้องเคล้าคลอประสานเสียงกันไป
ฟังเพลินไปสบายๆ ในบ้านเรา
เหมียว..เหมียว.. เหมียว.. มาแล้วเจ้าแมวน้อย
เสียงค่อยๆ แต่เร้าใจไม่มีเหงา
หิวข้าวแล้วสิหนาข้าเดาเอา
มาเถอะเราเข้าครัวอย่ารีรอ...
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1185
