31 มีนาคม 2547 22:47 น.
กุ้งหนามแดง
..ณ.เรียวป่าครานั้นวันวิปโยค
เป็นบทโศกของพรานไพรใจกล้าหาญ
ได้เข้าป่าเพื่อหาเหยื่อเกื้อวงศ์วาร
นั้นคืองานสานสืบมาแต่ช้านาน
เนื้อสมันนั่นเนื้อทรายอีกควายป่า
ปืนบนบ่ารอท่าตาประสาน
เสียงดังปังหลังหงายสายเลือดราน
ถูกประหารดับดิ้นสิ้นอินทรีย์
สัตว์ทั้งหลายคลายแตกตื่นยืนดูนิ่ง
อยากรู้จริงใครทำพรานคร้านวิ่งหนี
เจ้าตัวร้ายหมายหลบตัวกลัวคดี
พยานที่รู้เห็นก็เร้นกาย
กาลครั้งนั้นท่านว่ามีผู้พิทักษ์
คอยปกปักรักษาว่ากฎหมาย
อารักษ์ไว้ให้สงบครบสบาย
อาวุธร้ายคู่กายหน้าไม้มี
เพื่อนนายพรานยืนกรานเป็นมันแน่
จึงวิ่งแร่แห่ตามจับขยับหนี
มันแหกด่านพล่านไปไกลทุกที
เพียงสารที่ยืนยันมันยังคง
ไม่ได้ทำขอย้ำคำคำนี้
เพียงวจีทีสัตว์ร้ายหมายให้หลง
มันมอบตัวใช่กลัวผิดอย่าคิดงง
เพียงบทส่งบ่งไว้ไร้พยาน
หลักฐานก็ไม่มีในที่นั้น
ความเงียบงันเข้าปกคลุมสุมสถาน
ผู้พิทักษ์ลดหน้าไม้ไม่ใช้งาน
หมดงานท่านวันนี้มิมีเติม
รหัสกรรมตอกย้ำทำความผิด
ท่านลิขิตผิดถูกยิ่งปลูกเสริม
จะตัดหางยังอ้างหัวก็ตัวเดิม
อย่านึกเหิมเติมชั่วกลัวเวรกรรม..
29 มีนาคม 2547 06:52 น.
กุ้งหนามแดง
โบราณกล่าวเอาไว้ให้ปฎิบัติ
อย่าเคืองขัดพ่อแม่สอนคิดก่อนหนา
ปากพ่อแม่ศักดิ์สิทธิ์อนิจจา
เอ่ยวาจาอันใดเป็นไปตาม
พ่อสอนไว้สะพายเป๋าเอาด้านเปิด
แนบตัวเถิดเปิดยากกว่าอย่านึกหยาม
จะขึ้นรถลงเรือทุกเมื่อยาม
คนเบียดตามปรามไว้ให้ระวัง
เพราะไม่เชื่อเบื่อคำสอนในตอนนั้น
ไม่นึกหวั่นอันใดในคำขลัง
กระเป๋าเราถูกล้วงจ้วงสตัง
คำพ่อยังดังก้องสมองเรา
เพราะอวดดีเกินไปในครั้งก่อน
เมื่อนึกย้อนกลับไปในความเขลา
บทเรียนหนึ่งซึ่งสะท้อนตอนยังเยาว์
ยังเก็บเอามาคิดจิตสังวร...
29 มีนาคม 2547 06:49 น.
กุ้งหนามแดง
วิตกในอกหญิง..............รู้ความจริงนิ่งในไหว
ร้อนตัวกลั้วหัวใจ...........เก็บไว้ในไม่แสดง
รู้ข่าวในครั้งนี้................ฤๅยังมีที่แอบแฝง
บอกมาอย่าเคลือบแคลง..โปรดมาแจงอย่าแกล้งงำ
คำชายหมายมาอ้าง..........จะคิดกว้างอย่างเป็นธรรม
หากผิดที่คิดทำ................มอบเพียงคำย้ำ..เสียใจ
กลับกันถ้ามันถูก.............คิดถึงลูกปลูกอภัย
ที่แล้วก็แล้วไป................เริ่มกันใหม่ใจยังคอย..
..มาซะดี ดี...
24 มีนาคม 2547 22:56 น.
กุ้งหนามแดง
ก่อนหน้านั้นฉันเคยทำ..ย้ำจิ้มดีด
ภารกิจเร่งรัดขัดข้องเหลือ
เพราะพิมพ์ดีดกีดกั้นงานเหลือเฟือ
ฉันละเบื่อ..เชื่อไหมนายได้ยิน
ไปถอยมาให้ใหม่ให้เร็วกว่า
หัวลูกกอล์ฟป๊อบปูล่ากว่ายุคหิน
สลับหัวเปลี่ยนภาษาเป็นอาจินต์
ยังแว่วยินข้าวตอกแตกแลกผลงาน
รุ่นล่าสุดสะดุดใจในจานหมุน
จานหนึ่งรุ่นหนึ่งภาษาน่ะตาหวาน
ตลับหมึ่กผนึกไว้ใช้ได้นาน
ไฟฟ้าผ่านพิมพ์งานได้สบายเลย
แล้วไม่นานท่านคิดใหม่ใช้คอมฯ ซิ
แล้วแนะวิธีใช้ใด้เปิดเผย
เปิดตำราวางข้างข้างยังไม่เคย
นั่งเฉยเฉยยังเออเร่อร์..เบลอจริงจริง
หัวแทบเปิดเวิร์ดสตาร์ข้าเคยใช้
ภาษาไทยใช้ซียูกู้หน้าหญิง
เวิร์ดเพอร์เฟคตามมาข้าเป็นลิง
เคอร์เซอร์วิ่งทิ้งสีเขียวเป็นเรียวแนว
ปัจจุบันตามกาลนั่นวินโดว์
อินเตอร์เฟสสุดโก้..โอ้หวานแหวว
ใช้งานง่ายกว่าเดิมเริ่มมีแวว
สะดวกแล้วแถวนี้มีเวิร์ดมา
ใช้คอมฯ นี้ข้อดีมีมากนับ
ถ้าเทียบกับพิมพ์ดีดผิดกันหนา
เพียงเซฟไว้ยังแก้ไขได้หลายครา
เพียงจำว่า..เก็บเอาไว้ที่ไหนเอย..
อิอิ..ลืมประจำ ...ต้องพิมพ์ใหม่เรื่อยเลย...
23 มีนาคม 2547 22:35 น.
กุ้งหนามแดง
น้อมไปคิดถึงคุณครูผู้สั่งสอน
ในบทตอนวัยเยาว์เราหมั่นเขียน
คุณครูสอนเขียนจดหมายในบทเรียน
เด็กจงเรียนครูจะสอนตั้งใจฟัง
ก่อนอื่นนั้นมีดินสอและกระดาษ
ยางลบสะอาดอีกหนึ่งอันปันเพื่อนมั่ง
พับกระดาษกึ่งหนึ่งทำหรือยัง
อย่ามานั่งตาลอยคอยฟังครู
ต้องวัดโน่นวัดนี่อีกตั้งแยะ
ย่อหน้าและเว้นวรรคด้วยคำหรู
ด้วยความเคารพอย่างสูงส่งถึงครู
พวกหนูหนูจงจำไว้ในใบลา
ยังจำได้ให้จ่าหน้าซองด้วย
ตีซองสวยแปะสแตมป์อย่าลืมหนา
เจ็ดสิบห้าสตางค์เคยจำมา
ธรรมดาจะถูกกว่าลงทะเบียน
มาวันนี้ครูจากไปไร้จดหมาย
แต่มีสายรายงานท่านเกษียณ
กลับไปสอนชาวบ้านสานตะเพียน
คงการเรียนการสอนตอนบั้นปลาย..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1193
