23 เมษายน 2547 23:22 น.
กุ้งหนามแดง
บุหงา:............ พี่บวชพระดีไหมจ๊ะน้องตะขบ
ตะขบ:........... อายุครบหรือยังพี่บุหงา
บุหงา:........... อืม! เกินแล้วน้องแก้ว..แล้วเวลา..
.....................พี่คิดว่าหนึ่งพรรษานะหน้ามน
ตะขบ:............เมื่อไหร่กันพี่ท่านนั้นสิกขา
บุหงา:............ ปลายเมษาท่าจะดีมีมีฝน
..................... ขอเลือกวัดปฏิบัติขัดกมล
..................... หาเหตุผลเกิดเป็นคนค้นอะไร
ตะขบ:............เคลียร์งานแล้วรึยังมานั่งคู่
บุหงา:............ จ๊ะ โฉมตรูดูว่างทางสดใส
ตะขบ:............แล้วจะให้ตะขบช่วยอย่างไร
บุหงา:............ ว่างใช่ไหมในวันนั้นวานตอบที
ตะขบ:............คิดเล็กน้อยแล้วค่อยพยักหน้า
บุหงา:............ มิรอช้าคว้ามือนุ่มกุมไว้ที่
..................... หัวใจนี้สี่ห้องร้องว่ามี
..................... ตะขบนี้ที่ครองมิปองใคร
ตะขบ:............ยินคำหวานสานเหมาะเสนาะพริ้ง
..................... ใจของหญิงแท้จริงยิ่งหวั่นไหว
บุหงา:............ ขอยืมมือถือหมอนซ่อนสายใย
..................... บุหงาไม่คิดแคลนแฟนลิเก
ตะขบ:............เรตติ้งพี่จะตกคงยกยาก
..................... มิลำบากหากตะขบหลบหันเห
..................... ถืออะไรก็ได้บุญหนุนบุพเพ*
..................... สองใจเทให้กันนั้นเกินพอ..
21 เมษายน 2547 22:02 น.
กุ้งหนามแดง
แม้เราต่างห่างชั้นกันไกลลิบ
ดังผ้าขลิบลายทองกองเศษไหม
ทะเลกว้างทางแคบเจ็บแปลบนัย
ก็มิใช่ในประเด็นเว้นวรรคตอน
ด้วยว่าสองต้องชะตาฟ้ากำหนด
เขาวงกตคดเคี้ยวยังเลี้ยวศร
เริ่มรู้จักรักชอบพอก่ออาวรณ์
มิแคลนคลอนร้อนใจในคำคน
เธอบอกว่าถ้ามีฉันฝันคงจบ
จะขอกลบลบเรียนเปลี่ยนหลักผล
มาร่วมสร้างทางรักพิทักษ์ตน
จะเวียนวนสนแต่เราเคล้าคลอกัน
เมื่อมาคิดสถิตถ้อยค่อยตรองนึก
ให้รู้สึกลึกภายในห้วงใจฉัน
เขาเลือกแนบแอบไปปลื้มลืมคืนวัน
แต่จะบั่นวันข้างหน้าหาคู่ควร
ขอเลือกบ้างอย่างใจในความคิด
ขอลิขิตชีวิตใหม่ไม่เหหวน
มิขอเป็นเช่นเงื่อนไขให้เรรวน
แม้กำสรวญชวนแยกใจมิใยดี
เก็บอาการปางตายหลายตลบ
กว่าจะครบจบทำใจให้สุขขี
หวังเธอรุ่งมุ่งก้าวหน้ากว่าที่มี
เพียงคนนี้มีให้กันในวันวาน...
18 เมษายน 2547 13:59 น.
กุ้งหนามแดง
ฉันรักเธอหรือเปล่าเธอเฝ้าถาม
ไตร่ตรองความรักเธอเพ้อคำหวน
ด้วยความหลังฝังใจจึ่งใคร่ครวญ
ไหวหวั่นล้วนกวนก่อพ้อกับใจ
คิดอยู่ว่าสักวันมันอาจเปลี่ยน
เธอพากเพียรเรียนรู้กันฉันคงใช่
ถูกทอดทิ้งคงไม่จริงเสมอไป
มินานไกลใจตอบชอบเธอจริง
อีกเท่าไรใจเปลี่ยนเวียนเป็นรัก
แล้วเธอดักคำถามใหม่ตามใจหญิง
คำตอบก็ไปจากฉันมิชังชิง
รักจริงจริงยิ่งกว่าใครไม่รีรอ
เธอทอดทิ้งฉันไว้กับผู้ใหญ่
ให้อาลัยในของหมั้นวันสู่ขอ
อยู่กับตั๋วจำนำน้ำตาคลอ
ความรักก่อท้อไม่มีหนี้ร่วมกัน..
17 เมษายน 2547 20:23 น.
กุ้งหนามแดง
อธิษฐาน..แล้วแล้วอธิษฐาน
จิตใจ..หาญหาญใจจิตคิดเสมอ
หากเกิด..ภพภพหากเกิดเลิศคือเธอ
ชาติไหน..เผลอเผลอชาติไหนหาไม่มี
ฐานันดร..ก่อนก่อนฐานันดร
ใดใด..ร้อนร้อนใดใดดับให้พี่
ทุก..แห่งที่ที่ทุกแห่งแฝงความดี
สถาน..นี้นี้สถานบ้านของเรา
ดล..จิตใจใจจิตดลปนความรัก
ให้เรา..ภักดิ์ภักดิ์เราให้ใจมิเหงา
ได้พบ..ใจใจได้พบครบเป็นเงา
เจอเป็น..เคล้าเคล้าเป็นเจอเพ้อทุกครา
คู่กัน..แล้วแล้วคู่กันฝันบรรเจิด
วอน..บังเกิดบังเกิดวอนศรรักษา
สวรรค์..วานวานสวรรค์ประทานมา
ได้ไหม..ฟ้าฟ้าได้ไหมใจข้าวอน..
17 เมษายน 2547 20:16 น.
กุ้งหนามแดง
วันฟ้าใสในวันหยุดสุดหรรษา
แดดร้อนจ้าพาสลบครบอบอ้าว
ประโยชน์มีซักผ้าล้าหนึ่งราว
ทั้งผ้าขาวผ้าสีมีถุงนอน
แล้วไปล้างอ่างปลาอีกห้าบ่อ
กลับมาป้อล้อหมาน้อยคอยสลอน
มาคลุกข้าวให้เจ้าก่อนเข้านอน
แล้วบังอรไปเก็บผ้ามารีดพลัน
เหงื่อก็ซึมบ่นพึมพำตำน้ำพริก
พอขลุกขลิกพลิกปลาทูบนเตานั่น
แล้วไปล้างจานชามค้างสามวัน
หน้ายังมันฉันหัวหมุนดูวุ่นวาย
เดินไปมาหาผ้ามาถูบ้าน
ตระเตรียมงานเช็ดกระจกซกมกหลาย
แมวร้องเหมียวรอเดี๋ยวน่ะเจ้านาย
ก่อนสบายเจ้าวายร้ายคลายคลอเคลีย
แล้วไปหยิบสายยางวางเกะกะ
ฉีดรถซะชะล้างแป้งแห้งกรังเสีย
เอาแชมพูถูซะเกลี้ยงเลี่ยงไปเพลีย
ลงแว๊กซ์เสียอีกหน่อยค่อยพักกัน
แล้วเดินไปใคร่ชมสวนมวลดอกไม้
ทั้งกลีบใบไม่สดชื่นยืนตายนั่น
ไปหยิบเสียมเตรียมขุดสะดุดพลัน
กระถางนั้นกระถางนี้นี้มิบำรุง
ลงปุ๋ยใส่ต้นไม้หลายตลบ
แสนประคบประหงมพรมน้ำยุ่ง
ดาวแต้มฟ้าล้าเต็มทีมิลงพุง
มิต้องมุ่งพุ่งเข้าคอร์สปลอดไขมัน...
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
หน้าส่วนตัว
1074
