6 กรกฎาคม 2547 20:43 น.
กุ้งหนามแดง
บทกวีนี้หนาหาเข้าถึง
มิตราตรึงติดตาช่างล้าหลัง
สักแต่ว่าขีดเขียนเปลี่ยนเรื่องยัง
ไร้พลังทั้งติดทฤษฏี
ปลายปากกาจรดกดกระดาษ
สัมผัสสาดซ้ำซากยากปัดสี
ฉันทลักษณ์ถูกต้องแคล่วคล่องดี
แต่มิมีวิญญาณในงานตน
ความรู้สึกบอกหยุดสะดุดนิด
รอยลิขิตพิจารณ์งานสับสน
หัวมังกุท้ายมังกรทอดถอนทน
อีกวกวนเวียนนัก.เฮ้อ! หลักลอย
หยุด! พินิจพิจารณา..
ลงความว่าควรลดงานคิดนานหน่อย
เหตุและผลที่ขาดหายไร้ร่องรอย
ใช่สำออยแต่อารมณ์..น่ะสำคัญ..
..
..
อืม! เขียนแล้วไม่ค่อยได้อารมณ์น่ะ เลยลดงานลงนิดนึง..
..
..
5 กรกฎาคม 2547 16:10 น.
กุ้งหนามแดง
..
เจ้าชักใยถักทออสรพิษ
ซากชีวิตติดบ่วงล่วงคับขัน
ขยับปีกกรีดร้องก้องไพรวัลย์
โปรดปล่อยฉัน..ปล่อยฉัน..ปล่อยฉันไป
ยิ่งดิ้นรนเคืองขัดยิ่งมัดแน่น
เจ็บร้าวแล่นท่วมท้นเกินทนไหว
อิสระไกลเกินเดินพ้นภัย
แสนอาลัยในโลกวิโยคครวญ
เพราะหลงในอารมณ์จึงตรมไหม้
จึ่งร่ำไห้ชะตากรรมแสนกำสรวญ
ทำอย่างไร..ทำอย่างไร..ให้พ้นตรวน
คิดทบทวนหลายครั้งรั้งชีพตน
รวบรวมแรงกำลังครั้งสุดท้าย
จะดีร้ายยอมรับหยุดสับสน
ทั้งถีบกัดสะบัดตัวระรัวลน
สุดจะพ้นกลแฝงเจ้าแมงมุม..
อืม! แมงมุมไม่ค่อยน่ารักเท่าไร สงสารแมลงตัวอื่น..
...
1 กรกฎาคม 2547 09:41 น.
กุ้งหนามแดง
ฝนโปรยปรายเปียกปอนตอนเศร้าเศร้า
มาปลุกเร้าอารมณ์ตรมไหวไหว
เพราะมันร้าวเกินรับกับใครใคร
ว่ามิใช่พิษรักปักเต็มเต็ม
รักของเราปรองดองครองซ้อนซ้อน
มันจึงย้อนทิ่มแทงแรงเข็มเข็ม
ไม่เคยมีวันใดใจเย็นเย็น
ได้แทะเล็มเพียงซากกากลวงลวง
มีบ้างไหมคนดีที่ว่างว่าง
ประคองร่างที่ล้มถมหวงหวง
หารังเกียจคนไข้ใจกลวงกลวง
ยกทั้งดวงหทัยให้ฟรีฟรี
ความจริงใจขอหน่อยค่อยสานสาน
คนทำงานหลีกห่างทางหลีหลี
ศึกษากันและกันวันดีดี
สามัคคีสร้างสุขทุกข์คลายคลาย..
..
..
30 มิถุนายน 2547 17:00 น.
กุ้งหนามแดง
หยิบกระเป๋าก้าวลงบันใดบ้าน
ชาหนึ่งป้านดื่มไม่หมดกดดันเหลือ
อย่ามาฉุดรั้งไว้ไม่ทันเรือ
เพราะมันเหลือเที่ยวสุดท้ายก่อนสายเกิน
เรสซิเดนท์คานทองทำหมองหม่น
ผ่อนมาจนไส้กิ่วเหลือผิวเผิน
รอเนิ่นนานกลืนกล้ำจึงดำเนิน
เวลาเพลินหายไปในคืนวัน
การท่องเที่ยวโปรโมตโสดเที่ยวเสาะ
พาเที่ยวเกาะเพาะรักหฤหรรษ์
สามวันดีสี่วันไข้อย่าไปกัน
สนุกพลันกลับลดสลดตาม
ลองไปดูสักหน่อยปล่อยชีวิต
พรหมลิขิตอาจส่งลงสนาม
ประลองใจสักครั้งช่างนงราม
ลบนิยามเจ้าของคานทองเอย...
..
30 มิถุนายน 2547 10:10 น.
กุ้งหนามแดง
..
มะยมชมกิ่งก้าน........ปลิวลม
เสริมส่งความนิยม.....มิ่งไม้
ริดใบร่ำอบรม..........สอนสั่ง ครั้งเยาว์
คุณค่ารักษาไว้..........แก่นแท้ตัวยา
สรรพคุณซ่อนเร้น....มากมาย
ผดผื่นคันระคาย......ร่วมแก้
อดบุหรี่อยากหาย.....นำดื่ม ทุกวัน
ผลเชื่อมอร่อยแล้.....ซุ่มซ้อนบำรุง
..
..................................................................................................................
www.tungsong.com/.../ Drink/mayom/mayom.html
ส่วนที่นำมาเป็นยา
ราก ผลแก่ ใบแก่ แก่น เปลือกต้น
สรรพคุณทางยา
และวิธีใช้
แก้ผดผื่นคัน : ใช้ราก 1 กิโลกรัม ต้มกับน้ำ 10 ลิตร ต้มให้เดือด 5 - 10 นาที ทิ้งไว้ให้อุ่น ใช้แช่อาบ ควบคู่ไปกับการใช้รากฝนกับน้ำซาวข้าว ทาวันละ 2 - 3 ครั้ง
ยาบำรุงโลหิต ยาอายุวัฒนะ : ใช้ผลแก่ ดองในน้ำเชื่อม (น้ำสะอาด 1 ลิตร ต่อน้ำตาลทราย 3 กิโลกรัม) ดองจนครบ 3 วัน ทยอยกินทั้งเนื้อและน้ำวันละ 1 ช้อนโต๊ะไปเรื่อย ๆ
ปวดศรีษะจากความดันโลหิตสูง : ใบแก่ พร้อมก้าน 1 กำมือ ใส่น้ำพอท่วมยา เติมน้ำตาลกรวดพอหวาน ต้มให้เดือดนาน 5 - 10 นาที เมื่อดื่มแล้ววัดความดันควบคู่ไปด้วย ถ้าความดันกลับสู่ระดับปกติควรหยุดกิน
ยาอดบุหรี่ : แก่น ชิ้นเท่าฝ่ามือ 3 ชิ้น ต้มกับน้ำ 1 แก้ว นาน 5 นาที ดื่มให้หมด วันละ 1 แก้ว
แก้ไข้ทับระดู ระดูทับไข้ : นำเปลือกสด ๆ ของลำต้น มาต้มรับประทาน
ข้อควรรู้และควรระวัง
รากมีพิษ ใช้เป็นยาเบื่อสัตว์ใหญ่ โดยตำผสมกับอาหาร ถ้าคนกินจะเกิดอาการเมาและอาเจียนได้
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟกุ้งหนามแดง
814
