22 กุมภาพันธ์ 2548 09:53 น.
กุ้งหนามแดง
ความจริงใจเคยมีมาจึงกล้าเผย
บอกกับคนคุ้นเคยกล้าเอ่ยขอ
อยากลองคบคนใหม่อย่าได้รอ
เห็นน้ำตาเธอคลอตัดพ้อนัก
ไม่อยากหลอกให้รอจึงขอเลิก
ขอเธอเพิกหัวใจได้ประจักษ์
ว่าตอนนี้ในกมลเปลี่ยนคนรัก
เธอเจ็บหนักเห็นแล้วในแววตา
แม้เธอโกรธเกลียดชังเพราะหวังสลาย
แต่สุดท้ายคงทำใจได้หรอกว่า
ฉันเป็นเพียงคนหนึ่งซึ่งผ่านมา
ใช้เวลาร่วมกันแค่นั้นเอง
ไม่มีค่าอันใดให้คิดถึง
คนผู้ซึ่งทำร้ายเธอเผลอข่มเหง
อาจรับกรรม.การกระทำของตัวเอง
อาจร้องเพลงเดียวกันพ้นวันปี..
21 กุมภาพันธ์ 2548 10:34 น.
กุ้งหนามแดง
โคลงสี่สุภาพ..
ประตูคือส่วนกั้น............นอกใน
เป็นด่านป้องกันใคร.......ล่วงล้ำ
เปิด-ปิดรับสิ่งใด............ตามแต่ ต้องการ
คละเคล้าเรื่องกรายกล้ำ...ใหญ่น้อยเข้ามา
กาพย์ยานี ๑๑
0 ประตูสิ่งคู่บ้าน...............ทุกสถานจักต้องมี
กั้นในจากนอกนี้................ขอบเขตมีที่ส่วนตัว
ความใดจะนำออก.............ความข้างนอกนำใส่หัว
เปิด-ปิดสิทธิ์ของตัว.........รู้ได้ทั่วตามแต่ใจ
เปิดรับแต่ด้านดี...............นำชีวีนี้ก้าวไกล
ถ้ารับเรื่องหมองไหม้.........โปรดเตรียมใจทุกข์ระทม
0 ประตูพร้อมเปิด-ปิด.......ทุกชีวิตมีสิทธิ์ชม
เรื่องราวในสังคม..............หวานเศร้าขมปมปนเป
ปิดตายหมายให้แน่น..........ก็ขาดแคลนกลหักเห
เรื่องใดใครเกเร...............ไม่ทันเล่ห์เพทุบาย
ถ้าเปิดไว้ตลอด................ดังมืดบอดปลอดอุบาย
ทรัพย์สินสิ้นสลาย.............จะวอดวายไร้ประตู
17 กุมภาพันธ์ 2548 15:43 น.
กุ้งหนามแดง
เบื่อความจน ความลำเค็ญ คิดเล่นหวย
หวังจะรวย ทางลัด นั่งขัดเสา
ขยุกขยิก ขยับเขยื้อน เฮ้ย! เพื่อนเบา
เดี๋ยวเสียเปล่า เลขโดด จะโทษใคร
เกิดความร้อน ที่เสา ว๊าว! ไม่ผิด
อิทธิฤทธิ์ มีจริง ลาภยิ่งใหญ่
เงาจางจาง ปรากฏ เกินอดใจ
ตีความไป ตามนึก ตัวยึกยือ
เลขจะเข้า หรือเปล่า เราไม่รู้
แต่ที่รู้ โดนด่า ข้าหูอื้อ
ถูกรางวัล จากแม่ แกเงื้อมือ
ไม่ต้องซื้อ ก็ถูกน่ะ แม่ประเคน..
ตุ๊บตั๊บ เต็มบ้านเลย.....
14 กุมภาพันธ์ 2548 15:19 น.
กุ้งหนามแดง
สักวา..วาเลนไทน์ใครเขาบอก
รักไม่หลอกหยิบยื่นคำรื่นหู
จงครวญใคร่สักนิดลองคิดดู
คนนั่งคู่เขาจริงใจหรือไก่กา
ดอกกุหลาบเพียงหนึ่งถึงงามงด
มิแทนทดตัวเจ้าเข้าถึงค่า
วาเลนไทน์ใช่พิสูจน์ด้วยกายา
พิจารณากันหน่อยอย่าปล่อยตัว
ความรักแท้ผ่านเวลาจะผาสุก
อย่าชิงสุกก่อนห่ามหยาบหยามทั่ว
คิดถึงพ่อคิดถึงแม่และครอบครัว
อย่าทำตัวให้ใครแคลนหนักแน่นเอย..
..
11 กุมภาพันธ์ 2548 11:08 น.
กุ้งหนามแดง
แม้หนทาง ไกลห่าง ลาร้างจิต
แม้ชีวิต ต่างเดิน ห่างเหินหาย
แม้ไม่อยู่ ร่วมเรียง เคียงข้างกาย
ก็มิหมาย ไม่คิดถึง คะนึงทรวง
อยากจะบอก ให้รู้ อยู่เพื่อรัก
ข่มใจนัก ยากเย็น คอยเป็นห่วง
จะถามไถ่ ข่าวคราว ยิ่งร้าวทรวง
มิอาจล่วง สัญญา คราครั้งนั้น
ด้วยพ่อแม่ ให้เรียน พากเพียรก่อน
ยอมผลัดผ่อน ทั้งใจ ไม่สุขสันต์
จบค่อยคิด เถอะลูก ค่อยผูกพัน
ให้คืนวัน พิสูจน์คน ทนทรมา*
จึงขีดเขียน ถ้อยคำ รำพันไว้
บนกระดาน บ้านกลอนไทย ใจห่วงหา
แอบซุกซ่อน ข้อความ นามปากกา
รอใครมา รับฟัง ว่ายังคอย..
*ทรมาทรกรรม