28 มิถุนายน 2548 10:20 น.
กุ้งหนามแดง
...
ถึงคิดไปก็สิทธิ์แค่คิดถึง
ตรึงใจหนึ่งเพียงตนคนใจตรึง
ใครเคยซึ้งก็เปล่าเขาเคยใคร
สุขใจเมื่องมอบให้หัวใจสุข
ไม่รู้ทุกข์ย้อนมาหารู้ไม่
ใจในรู้ชั่วดีมีในใจ
รักสุดใจเกินฉุดด้วยสุดรัก
เคียงคู่เขาแว่วเสียงคนเคียงคู่
ตระหนักอยู่คำชู้อยู่ตระหนัก
พักพิงใจห้องเหลือเอื้อพิงพัก
เกินเหลือหักใจร้าวเศร้าเหลือเกิน
ถูกทำนองคลองธรรมทำนองถูก
เขินขัดปลูกให้งามหลามขัดเขิน
เมินหน้าแล้วยังเจ็บเก็บหน้าเมิน
ทนห่างเหินตัดไฟไกลห่างทน
..
23 มิถุนายน 2548 10:24 น.
กุ้งหนามแดง
ข้าฯอีกคนหลุดโผศิโรราบ
พอรับทราบทุกข์เพื่อนมิเลื่อนหนี
ไยตำหนิเพื่อนข้าฯชวนราวี
ใจข้าฯนี้ชอกช้ำเกินคำนวน
ใครปั่นหัวเจ้ามากล้าใช้สอย
เจริญรอยความชั่วแทนตัวหวน
หนังหน้าไฟเขาเอื้อแม่เนื้อนวล
จงใคร่ครวญสักนิดถูกปิดตา
หนังไม่กินกระดูกมาผูกรั้ง
โปรดยับยั้งอนุเคราะห์กระเพาะหมา
มันเห็นเงาในน้ำอร่ามตา
เนื้อใหญ่กว่าในปากอยากครอบครอง
ข้าฯขีดเขียนแปะวางที่ข้างฝา
ยังดีกว่าเตือนเจ้าเห่ากระป๋อง
ปลดปลอกคอเสียทีนาทีทอง
คิดจับจองใจเขาจะเศร้านาน..
..
22 มิถุนายน 2548 21:21 น.
กุ้งหนามแดง
เฟื่องฟ้าลาโรยร่วง
น้อยนักหน่วงถ่วงทับถม
ปลิดปลิวริ้วรอยลม
กิ่งแกว่งไกวใบโบกเบา
นานับกลับเกลื่อนกล่น
ทบท่วมท้นชนช้ำเฉา
คืนค่ำน้ำแนบเนา
แทรกซึมซับปรับเปลี่ยนปลาย
สดใสไร้รอยเหลือ
ยางใยเยื่อเกื้อกลับกลาย
เปื่อยยุ่ยรุ่ยลืมลาย
คืนเค้าโครงโยงยากเย็น
ปราดเปรื่องเลื่องลือหล้า
แค่ไขว่คว้าหาหนเห็น
สูงสุดมนุษย์เป็น
บทสุดท้ายคล้ายเฟื่องฟ้า
..
18 มิถุนายน 2548 14:08 น.
กุ้งหนามแดง
โปรดมาฟังเหตุผลของคนบาป
มารับทราบความหม่นหมองบนกองหยัน
จากหลักสูตรแก้เกี้ยวบทเดียวกัน
จะแบ่งปันเรื่องราวร้าวกมล
เรื่องรักเริ่มก่อนนั้นเคยหรรษา
มิรู้ว่าผู้ใหญ่ไม่นึกสน
เตรียมหมั้นหมายก่อนหน้าข้าสู้ทน
ไม่มีผลค้ำจุนหนุนทำดี
ในวันหนึ่งแม่เจ้าเข้ามาพูด
ท่านยกสูตรความเหมาะสมข่มศักดิ์ศรี
ทั้งยศฐาข้าน้อยคอยย่ำยี
ความแตกต่างร้อยลี้ทู่ซี้ไย
ถ้าอยากเห็นอนาคตจงหมดรัก
น้องเพียงพักชั่วคราวแม่กล่าวไข
ความรักแท้แม่เจ้าไม่เข้าใจ
ประโยชน์ใดชี้แจงจึงแกล้งลา
เพชรน้ำหนึ่งหลุดมือก็คือเพชร
ตกสะเก็ดฤาขาดปรารถนา
เจ้าควรคู่เรือนทองผ่องโสภา
จักมีค่ากว่าจมในตมเดิม
ใจร้อนร่าวเจ่าจุกกับซุกซ่อน
ยับยั้งก่อนกล่าวความประนามเสริม
ทนอัดอั้นไม่ไหวใครคนเดิม
มากล่าวเพิ่มตราบาปมิทราบกล
..
16 มิถุนายน 2548 11:07 น.
กุ้งหนามแดง
ยามลูกผิดแม่อภัยให้แง่คิด
คอยใกล้ชิดดูแลแม้ยามป่วย
แม่ไม่สนลูกจนหรือลูกรวย
แต่จงช่วยเป็นคนดีของสังคม
ไม่ทำให้ผิดหวังก็พอแล้ว
ไม่เพริศแพร้วคิดตามก็งามสม
แม่ยังอยู่ยังมีแรงคอยอบรม
เจ้าขื่นขมแม่ยังปลอบสอบถามความ
คอยแก้ไขปัญหาเจ้าอย่าโกรธ
แม่ลงโทษลดลามบนความห่าม
แม่ไม่อยู่ใครขนาบคอยปราบปราม
ใครจะหามเจ้าส่งโรงพยาบาล
เถอะวันนี้ไม่รู้สึกสำนึกซึ้ง
สักวันหนึ่งแม่จากคงยากขาน
จะเรียกหาความหมายสายเกินการ
อย่าคิดนานกราบแม่..แลพระคุณ..
..