11 พฤศจิกายน 2549 10:43 น.
กุ้งหนามแดง
ไม่รู้ตัวว่าผิดแอบชิดชอบ
มิรักตอบไม่เศร้าเท่าหน่ายแหนง
ให้เธอทั้งหัวใจไม่เคลือบแคลง
ไม่ระแวงสักทีจนมีใคร
คิดว่าเพียงหวั่นไหวคงไม่เจ็บ
แต่ทนเก็บหมองไหม้ก็ไม่ไหว
ไม่เคยรู้ชอกช้ำทำร้ายใจ
น้ำตาไหลไม่พักเท่ารักริน
คงไม่มากเท่าไร..แค่ใจขาด
ไม่สามารถยื้อใว้ใฝ่ถวิล
ขอยืมเงาปลอบใจเพราะไม่ชิน
ทุกอย่างสิ้นความหมาย..ไม่มีเธอ..
..
15 ตุลาคม 2549 11:04 น.
กุ้งหนามแดง
ตาอินกับตานาร่วมอาชีพ
สู้ปากกัดตีนถีบทุกสมัย
ชาวประมงกลมเกลียวไม่เกี่ยวใคร
ได้ปลาเล็กปลาใหญ่ไม่เคยจน
ตามฝีมือแข็งขันผลัดกันเหวี่ยง
ไร้ความเสี่ยงโยนแห-มีแต่ขน
ลำเลียงกลับเพียบแปร้เมื่อยแท้ทน
พายไม่บ่นสักคราเพราะปลามี
ต่างจัดสรรแยกกลุ่มอะลุ้มอะหล่วย
ยอมรับด้วยส่วนแบ่งโต้แย้งหนี
เป็นเช่นนั้นมานับสิบสิบปี
แม่คงคาปรานีมาเนิ่นนาน
จนวันหนึ่งท่านคิดจะทดสอบ
ปลาแก้มตอบถูกส่งลงละหาน
หมายลองใจปรองดองเจ้าสองพราน
ด้วยตรรกะปริมาณหารไม่ลง
ส่วนทั้งคู่จากฝั่งตั้งแต่เช้า
จนบ่ายเข้าเร่งรุดจุดประสงค์
ทอดแหไปหลายครั้งก็ยังงง
หายเข้ารกเข้าพงเคยดงปลา
เมื่อความชวดเดือดปุดเริ่มหงุดหงิด
พรหมลิขิตตามนัดหนึ่งมัจฉา
จึงเวียนว่ายหยอกเย้าให้เข้าตา
ถึงเวลาพิสูจน์ความสัมพันธ์
เพียงตัวเดียวจับได้ในวันนี้
ความอ่อนล้ามากมีร่วมลงขัน
พายเรือหนึ่งทอดแหหนึ่งต่างดึงดัน
ยื้อแย่งกันหัวหางไม่วางมือ
ชาวบ้านเห็นความวุ่นวายกล้ำกรายสู่
พึ่งตาอยู่ดีกว่าน่านับถือ
ถามตาอิน-ตานาร้องว่าอือ
ไม่คิดหือเพราะเห็นใจเป็นธรรม
ตาอยู่จึงตัดสินได้ยินทั่ว
ตาอิน-หัว,ฟูมฟายอีกฝ่ายขำ
หาง-ตานา,ผิดคาดไม่ขาดคำ
พุงคือกรรมสิทธิ์ปิดคดี
อย่าให้ความโลภนั้นมันเดินหน้า
ลดคุณค่าแห่งมิตรผิดวิถี
เรื่องเล็กน้อยคิดย้อนสอนใจมี
สามัคคีกันไว้ไม่เสียปลา
..
13 กันยายน 2549 13:01 น.
กุ้งหนามแดง
กลับถึงเรือนเมื่อเย็นเห็นหน้าตื่น
เด็กบ้านอื่นเดินมาว่าพี่กุ้ง
มีอะไรเกิดขึ้นเห็นยืนมุง
ทำหน้ายุ่งเตรียมรับสถานการณ์
คิดไปโน่นน้ำท่าคงไม่ไหล
คิดต่อไปคงขโมยลอบเข้าบ้าน
หรือว่าใครเกะกะมาระราน
คิดฟุ้งซ่านเกินจริงยิ่งลุกลาม
ใครสักคนจับมันเอามาปล่อย
เมตตาหน่อยนับถ้วนจำนวนสาม
ขออาศัยใต้ถุนได้บุญงาม
จะติดตามส่งเสบียงคอยเลี้ยงดู
เรื่องอาหารพอมีคงมิอด
เจอตีนแมวเต็มรถแต่หมดหนู
คิดชั่งใจตรองตรึกนึกอุ้มชู
ต้องจับปูใส่กระด้งเพราะหลงแมว
เจ้าตัวซนทั้งหลายได้บ้านใหม่
คลอเคลียใกล้ทำท่าหน้าตาแป๋ว
ชื่อมันเทศมันต้มและมันแกว
ถูกลักแล้วหัวใจไม่ตั้งตัว..
..
12 กันยายน 2549 08:57 น.
กุ้งหนามแดง
.....
กระเพราไก่ไข่ดาวทุกคราวสั่ง
คิดถึงดาวนิสิตไม่ปิดบัง
ไยชิงชังบอกปัดมัธยม
ผัดซีอิ้วเส้นใหญ่ไหม้นิดนิด
เคยใกล้ชิดกันมาพาขื่นขม
ช่างติเตียนต่อว่าแม่ตาคม
ไม่เหมาะสมกับเจ้าขาวกับดำ
ราดหน้าไก่สั่งเสริมเส้นเริ่มอืด
รักไม่ยืดเหมือนน้ำเพราะงามขำ
มีพ่อเป็นตำราจตรวจประจำ
ต้องกลืนกล้ำถูกปรับยามจับมือ
สั่งข้าวผัดยิ่งสลดแกมหดหู่
ต้องร้างคู่เหตุเคืองเรื่องมือถือ
ผลัดเติมเงินให้กันฉันก็อือ
เธอโทรอื้อเบอร์นั้นนั่นเบอร์ใคร
สุกี้น้ำสั่งต่อขอผักเยอะ
ตอบมาเถอะตามตรงความสงสัย
กลับมายี้สวนคำถามทำไม
อยู่ตรงไหนที่ฉันน่าขันจริง
โอ้! น้ำตาเจ้ากรรมดันทำพิษ
ดันออกฤทธิ์หลังซัดผัดพริกขิง
ถั่วฝักยาวหมูพ่วงอยากท้วงติง
ลวงเสียยิ่งกว่ารักชักระอา
มีรักแล้วมีทุกข์เพื่อนปลุกปลอบ
ผัดรวมมิตรหมูกรอบสิสรรหา
จบรายการสุดท้ายก่อนไคลคลา
ใบบัวบกยกมา..แหม! น่าตี..
..
9 กันยายน 2549 10:48 น.
กุ้งหนามแดง
สถาบัน:- สถาบันสอนให้สู้
ใช้ความรู้เชิดชูตน
ฝีมือคือฝึกฝน
พร้อมประกอบกิจการงาน
หัวใจต้องแข็งแกร่ง
สื่อแสดงความกล้าหาญ
ปัญหาถ้าพบพาน
ด้วยทักษะจะแก้ไข
วิชา-อาชีวะ
วิริยะเจริญไกล
เป็นช่างหลังชั่งใจ
ศักดิ์ศรีใดไหนสำคัญ
รุ่นเก่าคอยเฝ้าเสี้ยม
สร้างเขาเทียมเตรียมรับขวัญ
ควรค่าบูชายัญ?
ด้วยชีวิตมิตรช่างกล
...
ครู:- ความรู้ครูประสิทธิ์
ปืนประดิษฐ์ผลิตผล
สืบสานสังหารคน
เหตุต่างสีจึงบีฑา?
หากแน่ขอแค่จบ
จากระบบการศึกษา
พ่อแม่ได้พึ่งพา
พอแซ่ซ้องว่าของจริง!!
....