ผมมี...พลังจิต?

กุ้งถุงทอง

ใต้แสงจากโคมไฟดวงหนึ่งในสวนสาธารณะชานเมือง ชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มค่อยๆ ยื่นมือไปจับมือของแฟนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ 
 วิ..เต้มีอะไรจะให้วิดู  พร้อมกันนั้น มืออีกข้างที่ล้วงกระเป๋าของชายหนุ่ม ก็หยิบเอากล่องกำมะหยี่ขนาดย่อมๆ ออกมา
 อย่าลีลาน่า เต้ ซักทีๆ  วิเอ่ยขึ้นขัดบรรยากาศ
 โถ่ วิก็ เสียบรรยากาศหมดเลย นานๆ เต้จะโรแมนติกซักทีนะ  พูดจบ เต้ก็เปิดกล่องใบน้อย หยิบเอาจี้ รูปหัวใจสองดวงเคียงกันขึ้นมา
 ให้เต้ใส่ให้วินะ  ชายหนุ่มทำท่าจะใส่จี้ให้แฟนสาว
 แล้วแต่เต้สิ  แก้มของวิ เริ่มมีสีแดงเรื่อๆ สาวห้าวๆ อย่างวิ ก็มีเวลาเขินอายบ้าง

. . . . . ยังไม่ทันที่เต้จะสวมจี้ให้วิเสร็จ เงาทะมึนก็โผล่พรวดมาจากด้านหลังม้านั่งยาวที่เต้กับวินั่งอยู่ 
*เปรี้ยง !!**
เสียงของแข็งกระทบเข้าที่เหนือกกหูของเต้ 
โดยฉับพลัน! ชายหนุ่มทรุดลง หมดเรี่ยวแรง สายตาพร่ามัวไปหมด แขนขาชาจนขยับไม่ได้ หูของเต้อื้อ...
อื้อจนไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องของแฟนสาว ที่กำลังถูกวัยรุ่นชายอีกสองคนลงมือขยี้ความบริสุทธิ์ของเธอ ต่อหน้าแฟนหนุ่ม ที่กองหมดเรี่ยวแรงอยู่ที่พื้น

. . . . . ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ สติของเต้ยังไม่ขาดอย่างสมบูรณ์ นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดก็ว่าได้ เพราะภาพที่เขาเห็น มันทรมานยิ่งกว่าถูกของแข็งฟาดเป็นไหนๆ
. . . . . ชายสองคนนั่น หลังจากสาสมกับผลงานต่ำทรามของมันแล้ว แทนที่มันจะรีบหนีไป กลับไม่เป็นอย่างนั้น ชายคนนึงที่รูปร่างสูงกว่า กลับคว้า ของแข็งที่ดูเหมือนจะเป็นท่อเหล็ก ฟาดลงไปที่ศีรษะของวิเต็มแรง
*เปรี้ยง !! เปรี้ยง !! ...ชายอีกคนคว้าแขนชายร่างสูงเอาไว้ พร้อมใบ้มือห้าม

. . . . ท่ามกลางสายตาของเต้ ที่ร่างกายชาไปทั่วจนขยับไม่ได้


. . . . . . . . น้ำตาที่เอ่อล้นมาอย่างห้ามไม่ได้ของเต้ปนกับเลือดจากกกหูขวาหยดลงพื้น ความเศร้า ความแค้น ความโกรธ ความเกลียดชังปะทุขึ้น เขาพยายามจะขยับตัว...
ได้ผล!! ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่กำลังของเต้เริ่มคืนมา ถึงจะไม่ทั้งหมด แต่ก็พอที่จะพยุงตัวเองขึ้นยืนได้
 เฮ้ย !!  ผู้ร้ายที่รูปร่างสูงกว่า ร้องขึ้น พร้อมกับบุ่ยใบ้มือให้ผู้ร้ายอีกคนดู
 ซ้ำมันเลย ลูกพี่ !! ซ้ำมัน  ผู้ร้ายอีกคนกล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก

ลูกพี่ ผู้ร้ายที่ฟาดเขาในตอนแรก กำท่อเหล็กในมือแน่น พุ่งเข้าใส่เต้ อย่างดุดัน !!
เขารู้ตัวดีว่าไม่มีแรงตอบโต้ ไม่มีแรงจะวิ่งหนี ได้แต่ส่งสายตาอันเคียดแค้นระคนกับความหมดอาลัยตายอยากของเต้ จ้องเขม็งไปที่ ลูกพี่คนนั้น !!
* วืดด...!? * ลูกพี่ เหวี่ยงมือเปล่าๆ ไม่มีท่อเหล็กอยู่ในมือเขาอีกแล้ว
 เฮ้ย อะไรกัน?  น้ำเสียงของลูกพี่ แสดงความฉงนเต็มที่
ไม่ทันที่จะหาคำตอบ แก้มซ้ายของลูกพี่ก็ยุบลงไปอย่างเห็นได้ชัด เหมือนมีแรงส่งมหาศาลพุ่งเข้าใส่ ลูกพี่ร่างใหญ่ สูงราวๆ 180 กว่า กลับลอยไปได้ง่ายๆ เหมือนลูกฟุตบอลที่ถูกผู้รักษาประตูมืออาชีพขว้าง
* ตึง * ร่างสูงใหญ่ของลูกพี่กระแทกลงกับพื้นอย่างจัง ลูกพี่ร่างใหญ่คะมำกับพื้นข้างๆ ท่อเหล็กที่ถูกส่งลงพื้นก่อนหน้านี้ไม่นาน ท่ามกลางความสงสัยของผู้ร้ายอีกคน รวมทั้งเต้ด้วย
 นี่มันเกิดอะไรขึ้น? แกทำอะไรกับข้า  พูดจบ สายตาของลูกพี่ก็สบกับสายตาของเต้
* โพล๊ะ !! * สติของลูกพี่ขาดผึง! ตาดำกลอกขึ้นด้านบนจนเห็นแต่ตาขาว เลือดไหลจากร่องน้ำตา รูจมูก หู และปาก ออกมาเป็นสาย
ข้างๆ กันนั้น ผู้ร้ายอีกคนตัวสั่นเทาด้วยความกลัว จนถึงกับปัสสาวะราดไม่รู้ตัว เขาพยายามจะบอกตัวเองว่า ให้หันหลัง แล้วรีบวิ่งหนีไป แต่ก็สายไป ร่างกายของเขาไม่ยอมฟังคำสั่ง
เพียงแค่เต้หันไปสบตากับผู้ร้ายคนนั้น ผู้ร้ายก็ถึงกับทรุดลง ตัวสั่นอย่างรุนแรง
* โอ้กก อ้อกกกก * ผู้ร้ายคนนั้นอาเจียรออกมาอย่างรุนแรงไม่หยุด นอกจากอาหารมื้อเย็นแล้ว ยังมีอวัยวะภายในของตัวเองหลุดตามออกมาด้วย !! ผู้ร้ายคนนั้นขาดใจในทันที 

. . . . . แม้แต่เต้เอง ก็ไม่สามารถอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นได้
พริบตา ความสงสัยถูกเก็บไว้เบื้องหลัง เขารู้สึกได้...  ใช่  เขาบอกกับตัวเอง ตอนนี้ เขาแก้แค้นให้วิสำเร็จแล้ว เต้ค่อยๆ ขยับร่างไร้กำลังของตัวเองไปหาศพของวิ เขาไม่มีแรงแม้แต่จะอุ้มวิขึ้นมา ได้แต่ก้มลงกอดร่างไร้วิญญานของวิ แปลกที่ตอนนี้ เขาไม่มีน้ำตาหลั่งมาซักหยด
 ฮะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า...  เขาเริ่มหัวเราะ โดยที่สมองของเขาเองยังไม่ทันได้สั่งการ
 ฮะ อะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า. . . . . .


. . . . . เสียงหัวเราะยังคงดังก้องอยู่ในห้องเก็บเสียง . . . . .
 รายนี้เป็นอะไรหรือคะ พี่...เห็นเอาแต่กอดหมอนหัวเราะตั้งแต่เข้ามาแล้ว  นางพยาบาลสาว ส่งเสียงใส ถามพยาบาลรุ่นพี่
 อ๋อ เห็นว่า ไปกับแฟนแล้วถูกดักตีหัวจนเสียสติน่ะ ส่วนแฟนก็โดนข่มขืนแล้วฆ่า  พยาบาลรุ่นพี่กล่าว 
 อ้ะ ที่ออกข่าวไปเมื่อวันก่อนน่ะหรอพี่ เห็นว่าจับคนร้ายได้แล้วนี่  พยาบาลสาวนึกขึ้นได้ ว่าเพิ่งจะฟังข่าวนี้เมื่อสองสามวันก่อน
 น่ากลัวจริงๆ สมัยนี้ เราเองก็เถอะ หน้าตายังสะสวย จะไปไหนก็ระวังตัวแล้วกัน อย่ากลับมืดๆ ค่ำๆ มันอันตราย  พยาบาลรุ่นพี่ไม่ลืมที่จะทิ้งท้ายสั่งสอน ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินผ่านห้องของเต้ไป ปล่อยให้เต้ จมอยู่กับพลังจิตที่ไม่มีตัวตนต่อไป...