27 เมษายน 2547 18:01 น.
กุ้งถุงทอง
ลมหลังวัดเฉียดฉิวหวิวหวิววูบ
หัวใจสูบฉีดซ่านสรรพางค์สั่น
เสียงโหยหวญครวญครางสะท้านจันทร์
สติพลันแตกจะเจิงจะจายไป
ละอองหมอกกลอกกลบเกลี่ยไต้คบ
น้ำค้างสบไต้มอดดับลับไสว
ความมืดกลืนกินรอบกายเร็วไว
น้ำตาไหลพร่างพร่างพรูกรูกรูกราว
วี๊ดว้างวี๊ดเสียงกรีดกรายกระแทกโสต
เสียงคนโจษเจื้อยแจ้วเสียงแมวหาว
ปะปนเสียงขลุ่ยคลอเป็นครั้งคราว
ยินแล้วหนาวจับใจไข้จับกาย
สองเท้าพร้อมผั่บผั่บเท้าจับสั่น
ตะลึงงันเงาคล้ายคนผันผาย
หลังจ้องดูสักครู่เงากลับกลาย
เป็นควันหายละลายลับไปกับลม
7 เมษายน 2547 00:52 น.
กุ้งถุงทอง
ดาราที่ดาษดื่น ดูระรื่นในคืนว่าง
ปลดปล่อยพันธะทาง โลกมนุษย์สุดชื่นชม
กาละที่โมหะ และโลภะที่สั่งสม
เมามัวมั่วนิยม ที่ยืดเยื้อจงยับเยิน
อิสระแห่งชีวิต ปล่อยความคิดให้หกเหิน
ปล่อยใจให้ดำเนิน สู่ดินแดนแห่งเสรี