18 กันยายน 2545 17:45 น.
กุ้งถุงทอง
เปลวเพลิงแดงฉานผลาญพื้นหล้า
เหนือฟ้ามีฝูงมังกรยักษ์
กำลังสำแดงฤทธิ์ให้ประจักษ์
พุ่งเข้าหักหาญสู้หมู่เรือบิน
โฉบเฉี่ยวเฟี่ยวฟ้าวราวพายุ
เจ้าตัวดุอ้าปากคาบก้อนหิน
แล้วเหวี่ยงลงใส่ฝูงชนกลางพื้นดิน
คงหมดสิ้นซึ่งเราเหล่าผู้คน
นั่นตัวนั้นพุ่งชนเรือบินรบ
โอ้จุดจบนักรบในบัดดล
เรือบินหล่นลงหล้าหน้าป่าสน
ประชาชนก็ตกใจทำไงดี
สุดท้ายนี้คงต้องใช้นิวเคลียร์ถล่ม
ให้มันจมพื้นดินเป็นเครื่องเซ่นผี
จะกดปุ่มยิงภายในสามวินาที
เฮ้ย น้อง ตื่น!!โถ่เอ้ยพี่ปลุกทำไม
6 กันยายน 2545 19:23 น.
กุ้งถุงทอง
(กลอนเจ็ด)
แม่น้อยผกผินบินลัดฟ้า
ตัดผ่านเมฆาหน้าคิมหันต์
บินข้ามสิงขรตอนสายัณห์
โฉบลงไพรสัณห์เข้ากันทร
จิ๊บจิ๊บเจื้อยแจ่วแน่แล้วลูก
เห็นถูกเข้ามาอ้าปากป้อน
ลูกนกเห็นแท้แม่แน่นอน
จิกหนอนจากปากลากมากิน