25 กันยายน 2553 09:30 น.
กุ้งก้ามกราม
ไปปักกิ่งกันมั๊ย
เที่ยวเมืองไทยจนทั่วหัวระแหง
เปลี่ยนเสียบ้างก่อนอดนอนหมดแรง
ค่าใช้จ่ายขอแจ้งไม่แพงเลย
หญิงไปได้ชายไปดี
เหมือนได้ฟรีทุกอย่างอย่าวางเฉย
รับประกันความเฉียบสุดเปรียบเปรย
หากไม่เคยนั้นหนอต้องขอลอง
มีปันผลกลับคืน
ให้สดชื่นทุกคนสิ้นหม่นหมอง
จะเสียใจหากพลาดโอกาสทอง
เชิญพี่น้องมวลมิตรใช้สิทธิ์กัน
สัมภาระต้องตระเตรียม
มีดดีเยี่ยมคมลับจับให้มั่น
ถุงใบเหมาะดินดำสิ่งสำคัญ
ตัดกิ่งพันธุ์ที่เลือกไว้...ไปปักกิ่ง (กันมั๊ยจ๊ะ)
22 กันยายน 2553 20:52 น.
กุ้งก้ามกราม
ยามชรากระย่องกระแย่งเรี่ยวแรงลด
ทั้งเหี่ยวหดระทดระทวยแถมป่วยไข้
ความวิตกสะทกสะท้านรุกรานใจ
ย้อนกลับวัยกระเง้ากระงอดก่อนวอดวาย
มีอยู่บ้างตะบี้ตะบันขยันเถียง
บ้างอาจเพียงประจบประแจงระแวงง่าย
บ้างเลยเถิดประเจิดประเจ้อเผลอให้อาย
บ้างลืมง่ายประติดประต่อแล้วงอแง
บ้างพร่ำเพ้อเสนอสนองจดจ้องบ่น
บ้างดิ้นรนกระวนกระวายหลายกระแส
บ้างรันทดประชดประชันขั้นปรวนแปร
บ้างวอแวกะหลีกะหลอมิพอเพียง
บ้างมีสุขสนุกสนานงานกุศล
เพื่อหลุดพ้นสยิวสยองปองหลีกเลี่ยง
ใฝ่ธรรมมะทะนุถนอมจิตพร้อมเพรียง
เลิกสุ่มเสี่ยงกระไอกระแอมแอ้มไก่วัด
มาเป็นเฒ่าชะแรชราอย่างกล้าหาญ
แม้ขึ้นคานสิหาญสิฮึดอย่าอึดอัด
รีบทำใจจะชื่นจะชมท่านยมนัด
เห็นหลัดหลัดจะดับจะดิ้นจงยินดี
19 กันยายน 2553 11:11 น.
กุ้งก้ามกราม
กลบทลำบากหลากรูปแบบ
วิธีแยบคำยลกลขยาย
ระเยียบเยอะหลักแยะยากบรรยาย
แต่ท้าทายอ่านท่องทดลองทำ
มาทดลองร้องเล่นให้เห็นลาย
เพื่อนหญิงชายช่วยชี้ไม่มีช้ำ
มาช่วยคิดช่วยค้นร้อยมนต์คำ
มาดื่มด่ำอีกด้านเข้าการดี
มาเถิดมามามุงมามุ่งมั่น
มาผูกพันพวกพ้องแลน้องพี่
มาร่ายรำละลานหว่านวลี
สัมพันธ์คีย์เค้นคัดสัมผัสคำ
คนละบทสองบทคละรูปแบบ
ความหมายแนบหนักนิ่มให้อิ่มหนำ
แม้นไม่คล่องค่อยค่อยคิดค่อยค่อยคลำ
เสนอนำตามถนัดจัดทำนอง
15 กันยายน 2553 21:46 น.
กุ้งก้ามกราม
ขอบคุณความผิดหวังกาลครั้งก่อน
ที่กัดกร่อนเติมเต็มจนเข้มแข็ง
ภาพฝันเคยขาดวิ่นแทบสิ้นแรง
กลับกล้าแกร่งเฉิดฉันกว่าฝันเดิม
ขอบคุณความแพ้พ่ายหลากหลายครั้ง
ที่ปลูกฝังสำนึกให้ฮึกเหิม
ทั้งหนักเอาเบาสู้รู้ตัดเติม
เพื่อพูนเพิ่มเจนจบประสบการณ์
ขอบคุณโชคชะตาฟ้ากำหนด
ให้ฝ่าบทไขว่คว้าจนกล้าหาญ
แม้นชีวิตสุ่มเสี่ยงจนเหนียงยาน
ก้าวพ้นผ่านด้วยแรงลำแข้งเรา
ขอบคุณความฉ้อฉลของคนโฉด
ที่ลงโทษจนเติบโตพ้นโง่เขลา
รู้หลบหลีกรู้แสดงรู้แบ่งเบา
เรียนรู้เขาและเราจนเข้าใจ
ขอบคุณตัวเองที่ยังมีชีวิต
เพื่อขบคิดปัญหาปัญญาไข
เราเกิดมามีเลือดเนื้อเพื่ออะไร
แล้วไฉนต้องหวั่นเช่นวันวาน
ขอบคุณสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ต่างเวียนว่ายในวัฏสงสาร
เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขมาเนิ่นนาน
ต่างต้องผ่านเวทีสู้ชีวิต