7 ธันวาคม 2550 21:38 น.
กุ้งก้ามกราม
นี่คือสัตว์พันธุ์ใหม่ในพิภพ
มาประจบเอาใจให้สงสาร
ดูอ่อนน้อมเสียงเสนาะเพราะตกงาน
ขยันเดินเพ่นพ่านทั่วบ้านเมือง
พร้อมประกาศศักดาข้าฯดีเด่น
ใช่ล้อเล่นเก่งกล้าวาจาเขื่อง
สิ่งเลวร้ายจะหมายมุ่งฟื้นรุ่งเรือง
อย่าขัดเคืองเลยหนอข้าฯขอทำ
พูดพกเพ้อสัญญาออกอากาศ
ป่าวประกาศให้รู้ดูคมขำ
นโยบายในกรอบความชอบธรรม
จะน้อมนำมามอบเพื่อขอบคุณ
เมื่อตุ๋นต้มสมหมายลายก็ออก
เขาก็งอกเขี้ยวก็โง้งโกงกันวุ่น
สิ่งที่สัญญาไม่เหลือมาเจือจุน
ชุลมุนกินบ้านล้างผลาญเมือง
หากปล่อยสัตว์พันธุ์ใหม่ได้อำนาจ
สั่นประสาทสยองขวัญกันต่อเนื่อง
อย่าหลงลมลวงใครให้เปล่าเปลือง
มาปลดเปลื้องทุกข์เวทนาฆ่า เควี้ยกัน ฯ
****************************
4 ธันวาคม 2550 15:59 น.
กุ้งก้ามกราม
เห็นใครใครสุขสันต์ในวันพ่อ
ฉันทุกข์ท้อโศกศัลย์ในวันเหงา
พ่อคนอื่นเปี่ยมสุขทุกข์บรรเทา
พ่ออย่างเราเหมือนถูกย้ำการล่ำลา
โอ้ลูกเอ๋ยเจ้าไยหนีไกลห่าง
พ่ออ้างว้างเกินห้ามความเหว่ว้า
ซุกความเศร้าซ่อนไว้ในสายตา
รอวันเจ้ากลับมาจนล้าแรง
ทั้งแรงกายแรงใจแทบไม่เหลือ
อีกเลือดเนื้อก็เผือดแทบเหือดแห้ง
แต่ความหวังยังมีมิเปลี่ยนแปลง
อย่ากลั่นแกล้งให้พ่อเฝ้ารอคอย
มิได้หวังเงินทองหรือของฝาก
พ่อลำบากอย่างไรมิใช้สอย
พ่อมีแล้วสิ่งสูงค่ากว่าเพชรพลอย
แต่ล่องลอยไปลับมิกลับมา
เห็นใครใครสุขสันต์ในวันพ่อ
ฉันเฝ้ารอแทบม้วยด้วยอิจฉา
ภาพพ่อลูกผูกพันนั้นบาดตา
แม้อ่อนล้าแต่พ่อยังรอคอย
***********
พ่อหลายๆคนได้พบกับความสุขที่ได้พบ
และได้รับความรักจากลูกๆอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา
ในวันพ่อ แต่มีพ่ออีกหลายคนที่เฝ้ามองอย่างอิจฉา
และคิดว่าเมื่อไหร่กันนะสิ่งที่สวยงามนั้น
จะเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง และเฝ้ารออย่างมีความหวัง
แม้จะเป็นหวังอย่างลมๆแล้งๆก็ตาม
1 ธันวาคม 2550 00:29 น.
กุ้งก้ามกราม
ทำความดีอย่าหวังผลตอบแทน
อย่าดูแคลนคนจนหมิ่นศักดิ์ศรี
เป็นบุรุษอย่าเอาเปรียบอิสตรี
เป็นคนดีดีที่ใจใช่ที่เงิน
เป็นคนสวยสวยน้ำใจใช่ใบหน้า
งามจรรยางามจำนรรจ์น่าสรรเสริญ
มีคนรักดีกว่าเกลียดเครียดคนเมิน
อย่าเผชิญความเศร้าเหงาคนเดียว
ถึงรูปร้ายใจอ่อนน้อมคนยอมรับ
แม้นไร้ทรัพย์น้ำใจมีมิเปล่าเปลี่ยว
รวยน้ำใจผูกพันมั่นกลมเกลียว
อย่ายึดเหนี่ยวดึงดื้อถืออัตตา
ความจริงใจต่อกันสำคัญยิ่ง
ทั้งชายหญิงจงยึดมั่นจักหรรษา
หากจดจ้องล้างผลาญด้วยมารยา
ยากจักหาสุขได้ดั่งใจปอง
ทุกผู้คนในหล้ามาตัวเปล่า
ไฉนเล่าล้นหลามความมัวหมอง
ล้วนกิเลสตัณหาพายึดครอง
ทุกสิ่งต้องแดกดับไปกับกาล
ทั้ง ชั่ว ดี มี จน
ยากหลุดพ้นบัญญัติวัฏสงสาร
หยุดกลับกลอกหลอกลวงหลงบ่วงมาร
หยุดระรานใจตน....พ้นบ่วงกรรม