1 ธันวาคม 2550 00:29 น.
กุ้งก้ามกราม
ทำความดีอย่าหวังผลตอบแทน
อย่าดูแคลนคนจนหมิ่นศักดิ์ศรี
เป็นบุรุษอย่าเอาเปรียบอิสตรี
เป็นคนดีดีที่ใจใช่ที่เงิน
เป็นคนสวยสวยน้ำใจใช่ใบหน้า
งามจรรยางามจำนรรจ์น่าสรรเสริญ
มีคนรักดีกว่าเกลียดเครียดคนเมิน
อย่าเผชิญความเศร้าเหงาคนเดียว
ถึงรูปร้ายใจอ่อนน้อมคนยอมรับ
แม้นไร้ทรัพย์น้ำใจมีมิเปล่าเปลี่ยว
รวยน้ำใจผูกพันมั่นกลมเกลียว
อย่ายึดเหนี่ยวดึงดื้อถืออัตตา
ความจริงใจต่อกันสำคัญยิ่ง
ทั้งชายหญิงจงยึดมั่นจักหรรษา
หากจดจ้องล้างผลาญด้วยมารยา
ยากจักหาสุขได้ดั่งใจปอง
ทุกผู้คนในหล้ามาตัวเปล่า
ไฉนเล่าล้นหลามความมัวหมอง
ล้วนกิเลสตัณหาพายึดครอง
ทุกสิ่งต้องแดกดับไปกับกาล
ทั้ง ชั่ว ดี มี จน
ยากหลุดพ้นบัญญัติวัฏสงสาร
หยุดกลับกลอกหลอกลวงหลงบ่วงมาร
หยุดระรานใจตน....พ้นบ่วงกรรม
28 พฤศจิกายน 2550 22:59 น.
กุ้งก้ามกราม
เช่นนี้หรือการกระทำย้ำว่ารัก
อาการหนักยังไม่สะใจนั่น
ซ้ำให้แหลกย่อยยับลงฉับพลัน
เอามีดหั่นเฉือนทิ้งหากชิงชัง
ถ้าเคืองแค้นคลุ้มคลั่งอย่ายั้งคิด
แค่ความผิดซุกซนแต่หนหลัง
คำชี้แจงพร้อมสรรพอย่ารับฟัง
เหยียบให้พังเธอจ๋าอย่าเอ็นดู
อย่าพูดพล่ามทำเพลงบรรเลงเข่า
ประเคนเท้า ศอก หมัด หรือกัดหู
จงตวาดให้ซึ้งขึ้นมึง-กู
ให้โลกรู้เสียทีเพราะมีเมีย
ทั้งที่รักเพียงเธอเสมอชีพ
จะ เค้น บีบ ทำไมจนใจเสีย
งานเธอมากตรากตรำซ้ำจนเพลีย
ใจละเหี่ยหน้าละห้อยรอยตีนกา
จึงหาคนช่วยงานที่บ้านให้
ด้วยจริงใจใช่หยามตามกล่าวหา
โถ..แม่คุณกระโดดลิ่วกริ้วโกรธา
คิดเข่นฆ่าเพราะหึงรักซึ้งใจ
หากนี่คือการกระทำย้ำว่ารัก
เธอหาญหักด้วยแค้นตอบแทนให้
จะไม่หนีไม่ห้ามหรอกทรามวัย
แต่ห่วงใยขาขาวขาวจะร้าวระบม
**************************
24 พฤศจิกายน 2550 23:16 น.
กุ้งก้ามกราม
คำสั่งสอนของแม่แต่วัยเยาว์
จำไว้เจ้าจงรักในศักดิ์ศรี
อย่าข่มเหงขืนจิตอิสตรี
หากย่ำยีลวงลิ้นสิ้นศักดิ์ชาย
ลูกผู้ชายอย่าเจ้าชู้หวังสู่สม
หากจิตจมตัณหาพาฉิบหาย
จักไร้สุขทุกข์ท้นจนวุ่นวาย
ครอบครัวแตกสลายอับอายคน
ความเป็นชายใช่ชี้ที่เมียมาก
หรือลมปากปล้อนปลิ้นลิ้นสับสน
เล่นเกมส์กามผลาญพล่าล่ากมล
แล้วหลงตนผู้กล้าชายชาตรี
คำสั่งสอนของแม่แม้เก่าแก่
ยังเที่ยงแท้ยึดมั่นถึงวันนี้
ถึงถูกหยาม งูตัวนิด พิษไม่มี
ฤๅศักดิ์ศรีผู้ชายคล้ายพิษงู
********************
16 พฤศจิกายน 2550 22:28 น.
กุ้งก้ามกราม
เพียงเพราะจนคนงามจึงหยามเหยียด
ข้อรังเกียจยากยอมรับถูกทับถม
ทุกวันนี้ด้อยค่าเยี่ยงอาจม
ใจขื่นขมยังคงหลงรักเธอ
เพียงเพราะคนรวยล้นฟ้ามาเกี่ยวข้อง
หว่านเงินทองพรอดพร่ำนำเสนอ
จึงมองฉันเช่นซากศพยามพบเจอ
ปล่อยฉันเพ้อหดหู่แต่ผู้เดียว
เพียงเพราะรถคันโตงามโก้หรู
เธอนั่งคู่เคียงเขาเฝ้าเกาะเกี่ยว
ลืมเบาะท้ายเคยซ้อนกันมั่นกลมเกลียว
ลืมแลเหลียวสองล้อมอเตอร์ไซค์
เพียงเพราะรถเขาแรงแซงรถฉัน
เธอจึงเดินจากกันน่าหมั่นไส้
รถพี่แรงไม่ถึงเลิกซึ้งใจ
แต่รู้ไว้เบิ้ลเครื่องไม่เปลืองน้ำมัน
เธอเบื่อกลิ่นจากท่อขอลาจาก
เสียงดังมากเหลืออดกับรถฉัน
เธอลืมวันเก่าก่อนตอนรักกัน
ลืมรถฉัน แรงไม่จัด แต่.. ประหยัดดี
************************
5 พฤศจิกายน 2550 21:56 น.
กุ้งก้ามกราม
ขออีกครั้งเถิดหนาอย่ายอมแพ้
ถึงท้อแท้รันทดอย่าหมดหวัง
หยุดชอกช้ำร่ำไห้เพื่อใครฟัง
รวมพลังฮึดสู้ทุกผู้คน
อดีตที่ผิดหวังแม้นยังหลอน
เก็บมาย้อนสอนใจให้เป็นผล
รู้เล่ห์เหลี่ยมหลาบจำย้ำกมล
น้ำคำคนสิ้นสัตย์ไร้สัจจา
กี่ครั้งที่เลอะเลือนเหมือนโง่เง่า
กี่ครั้งเขาซุกแอบแทบสิ้นท่า
กี่ครั้งแล้วผิดหวังดั่งเป็นมา
กี่ศรัทธาด้วยขลาดเขลามิเข้าใจ
เพราะหลงเล่ห์น้ำคำที่ฉ่ำหวาน
เพราะปลาบปลื้มเศษทานที่หว่านให้
เพราะหลงลืมเบื้องบรรพ์เหตุจัญไร
จึงถูกใครหยามย้ำสุดกล้ำกลืน
ขออีกครั้งเถิดหนาอย่าท้อถอย
ลบร่องรอยจากฝันอันขมขื่น
ยี่สิบสาม ธันวา มาหยัดยืน
ทวงสิทธิ์คืน อีกครั้ง หวังอีกครา ฯ
******************