4 มีนาคม 2551 20:32 น.
กุ้งก้ามกราม
ขอขอบคุณเพื่อนพ้องและน้องพี่
มอบไมตรีร่วมไว้อาลัยพ่อ
กำลังใจไหลหลั่งมิรั้งรอ
ทุกสิ่งขอน้อมรับประทับใจ
สุขเถิดพ่อผู้บากบั่นจนวันนี้
ลูกทราบดีพ่อมีค่ากว่าสิ่งไหน
แม้บัดนี้พ่อมาลาลับไป
แต่เหมือนยังเคียงใกล้ใช่จากจร
เพราะมีพ่อจึงมีเราถึงเท่านี้
ลูกได้ดีเพราะจดจำคำพ่อสอน
ทุกสิ่งที่พ่อให้นั้นมิบั่นทอน
ยังสะท้อนให้เห็นเช่นบทเรียน
พ่อถนอมกล่อมเกลาแต่เยาว์วัย
ส่งเสริมให้ทุกด้านทั้งอ่านเขียน
ต้องตรากตรำลำบากด้วยพากเพียร
เจ็บจวนเจียนลับลายังอาทร
ยี่สิบปีที่พ่อทรมาน
ทุกข์สังขารหนักยิ่งกว่าศิงขร
ทนลำบากเสียสิ้นทั้งกินนอน
ลูกอาวรณ์ทุกห้วงแสนห่วงใย
พ่อกลับด่วนลาล่วงสู่ห้วงฟ้า
บุตรธิดา หม่นหมอง ร่ำร้องไห้
ลำนำกลอนโศกาด้วยอาลัย
ขอพ่อไปสู่สุคตินิรันดร์กาล
ขอขอบคุณเพื่อนพ้องและน้องพี่
บทกวีร่วมอาลัยที่ได้อ่าน
ขอผลแห่งอานิสงส์จงประทาน
ให้ทุกท่านสุขสันต์นิรันดร
*****************
14 กุมภาพันธ์ 2551 21:53 น.
กุ้งก้ามกราม
เห็นแม่ครัวหัวยุ่งยืนพุงโผล่
มาอวดโอ่เก่งกล้าเรื่องอาหาร
ต้มยำกุ้งอร่อยล้ำเชี่ยวชำนาญ
คิดก่อการประหารกุ้งมุ่งหมายกิน
แค่จับกุ้งจากถังยังขยาด
ดูหวั่นหวาดกระไรใช่หยามหมิ่น
ร้องวุ้ยว้ายตัดพ้อพอได้ยิน
กุ้งดีดดิ้นเย้าแหย่แม่พุงโร
หาใช่กุ้งธรรมดานะยาหยี
ก้ามก็มีใหญ่มากมิอยากโม้
จะทุบหัวได้ไงใช่ปลาชะโด
หัวก็โตสองก้ามงามน่าชม
คิดจะกินกุ้งฟรีคิดดีหรือ
ไม่กี่มื้อเนื้อหวานก็พาลขม
ฝืนกินมากท้องแน่นแถมเป็นลม
สูดยาดมไม่ทันจะอันตราย
กลับไปเคี้ยวหมากเล่นเป็นเพื่อนหลาน
อยู่กับบ้านพักผ่อนก่อนจะสาย
ขืนเข้าครัวกลัวว่าหากตาลาย
อุ๊ยพิมแม่อายหากพลาดพลั้งดังทั้งดอย
เก็บกุ้งไว้ดูเล่นเป็นเพื่อนเถิด
สุดประเสริฐยามแก่เฒ่าสิ้นเหงาหงอย
หากกินกุ้งจะเสียท่าถึงตาลอย
เพราะกุ้งคอยแหย่กระเพาะเจาะสะดือ
๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕๕
เพราะรักดอก จึงหมั่นกู้ เอ้ย จึงหยอกเล่น อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2551 01:09 น.
กุ้งก้ามกราม
ความรัก......
เจ้าประจักษ์รักแท้มาแต่ไหน
ทั้งพ่อแม่รักเจ้าแต่เยาว์วัย
มิวาดหวังสิ่งใดได้ตอบแทน
จนลูกน้อยเติบใหญ่ให้ศึกษา
ตลอดมาแสนห่วงสุดหวงแหน
อนาคตลูกจักไร้ใครหมิ่นแคลน
เป็นแบบแผนผุดผ่องผองผู้คน
แต่เมื่อเจ้าจากไกลใจแปรเปลี่ยน
เฝ้าวนเวียนหลงสู่อกุศล
เปิดใจพร้อมยอมรับอัปมงคล
มารผจญคือเหตุแห่งเภทภัย
วันแห่งความรัก.......
เจ้ารู้จักวันนี้ดีเพียงไหน
สติจึงกระเจิดกระเจิงไกล
รักหรือใคร่จึ่งพร้อมยอมพลีกาย
ทั้งทุ่มเททุกสิ่งละทิ้งฝัน
ความมุ่งมั่นโรยแรงเหือดแห้งหาย
ระเริงรักเกินกู่กลับสิ้นอับอาย
ทั้งหญิงชายหลงใหลไฟโลกีย์
สังคมคงเสื่อมทรามทางความคิด
วิกลจริตท่วมกมลแทบล้นปรี่
จึงปลดเปลื้องเปลืองตัวลืมชั่ว-ดี
ฤๅเช่นนี้คือนิยามแห่ง...ความรัก
..................................
8 กุมภาพันธ์ 2551 22:53 น.
กุ้งก้ามกราม
มาเถิดมามาเถิดนะผองสหาย
เกิดเป็นชายควรรักในศักดิ์ศรี
มาปลดแอกเพื่อสิทธิ์จากอิสตรี
การย่ำยีจากเมียสุดเพลียใจ
กว่าได้มาเป็นเมียต้องเสียทรัพย์
ทั้งค่าเทอมค่าโทรศัพท์เกินนับไหว
ของกำนัลวันเกิดเริ่ดกว่าใคร
อีกของกินของใช้ให้ทุ่มเท
บ้านหนึ่งหลังและรถยนต์จำทนซื้อ
ต้องอดมื้อกินมื้อถือว่าเท่
แถมเรือยอร์ชเที่ยวท่องท้องทะเล
คอยกล่อมเห่หลายท่ากว่าลงเอย
ทั้งสินสอดทองหมั้นมิหวั่นหวาด
มิตกขาดทุกสิ่งไม่นิ่งเฉย
ปรนนิบัติพัดวีมิละเลย
ไฉนเลยเล่าแม่เอาแต่ใจ
ทั้งข่มเหงข่มขู่อยู่ทุกท่า
กิริยาโหดห้าวคอยสาวไส้
เห็นเป็นบ่าวใบ้บื้อหรือกระไร
เช่นนี้ใครจำฝืนกล้ำกลืนทน
มาเถิดมาชายชาญจงหาญกล้า
แม้เมียด่าอย่างไรอย่าไปสน
สรรพสิ่งขว้างปาอย่ากังวล
ปลุกกมลให้พร้อมยอมปลิดปลง
กระชากหัวลากออกถึงนอกรั้ว
อย่าหวั่นกลัวแน่แน่วแล้วถีบส่ง
ทั้งซ้ายขวาอย่าหวั่นเน้นบรรจง
แล้วรีบตรงไปร้านค้าอย่ารีรอ
สั่งสุรายาดองสักสองก๊ง
อารมณ์คงเจิดแจ่มแถมหัวหมอ
ผงซักฟอกซื้อไปให้เพียงพอ
ซักผ้าต่อก่อนเมียตื่นชื่นชีวี