5 พฤษภาคม 2551 12:20 น.
กุ้งก้ามกราม
เกิดเป็นหอยนั้นขาดวาสนา
มีคุณค่าเปรียบเป็นเช่นทางผ่าน
มีแต่คนปลุกปล้ำเพื่อสำราญ
แล้วหักหาญทิ้งขว้างอย่างเลือดเย็น
แรกหวังปองค้นหาไขว่คว้าหอย
ได้แล้วปล่อยทิ้งไว้ให้เน่าเหม็น
หวังเพียงสิ่งมีค่าน่าลำเค็ญ
เกิดมาเป็นเช่นหอยน่าน้อยใจ
โปรดรับรู้หอยระทมตรมเหลือหลาย
หอยระคายดิ้นพล่านปวดปานไหน
ต้องปล่อยเมือกเคลือบคลุมกลุ้มปานใด
ปล่อยคืนวันผ่านไปไร้สุขจริง
บ้างกักขังหอยไว้ในกรงทอง
เมื่อสมปองสิ่งเลอค่าหมายฆ่าทิ้ง
สอดใส่ของแปลกปลอมพร้อมประวิง
รอคอยสิ่งที่หวังดั่งต้องการ
เกิดเป็นหอยน้อยใจในวาสนา
เผชิญภัยชะตาน่าสงสาร
ทนระทมทุกข์ท้อทรมาน
ทุกวันวารผลิต มุก เพื่อสุขใคร ฯ
3 พฤษภาคม 2551 22:16 น.
กุ้งก้ามกราม
จะดูนมจำไว้ฝึกให้คล่อง
ใหม่แกะกล่องหรือไม่ให้ดูก้น
หากชะเง้อชะแง้แต่ด้านบน
จะทุกข์ทนนมเก่าทำเศร้าใจ
ต้องด้อมด้อมมองมองและลองจับ
หมั่นขยับขวาซ้ายแล้วหงายไว้
เพ่งพินิจพิจารณาตาต้องไว
อย่ารวบรัดตัดสินใจในพริบตา
บีบเบาเบาเคล้าคลึงต้องตึงเต่ง
ดีดแล้วเด้งดึ๋งดั๋งยังสง่า
ผิวสดใสสะอาดปราศเชื้อรา
ไม่ผ่านมือใครคว้ามาเหลือทน
จะดูนมจำไว้ฝึกให้คล่อง
ใหม่แกะกล่องต้องหรูดูหลามล้น
แค่บีบคลึงยังไม่แจ้งแคลงกมล
พลิกดูก้นหากำหนดหมดอายุ
**********************
1 พฤษภาคม 2551 16:53 น.
กุ้งก้ามกราม
ω แม้นคืนวันผันผ่านเนิ่นนานนัก
แต่ความรักเปี่ยมฤดีมิเสื่อมสูญ
นับวันยิ่งโหยหาทวีคูณ
แสนอาดูรห่วงหาคราจากจร
ทั่วสรรพางค์เปลี่ยนแปลงมิแหนงหน่าย
สะโพกผายยิ่งกว่าเมื่อคราก่อน
เอวคอดกิ่วกลับมาหนาเป็นลอน
ยามกอดนอนยิ่งละมุนอุ่นชีวิน
เนื้อน่องนวลก่อนนี้ดั่งปลีกล้วย
ยิ่งสดสวยโดดเด่นเส้นลายศิลป์
เคยเต่งตึงสองเต้าเร่งเร้าจินต์
ยิ่งถวิลยิ่งวาบหวามยามโตงเตง
สองแขนเรียวผุดผ่องเคยคล้องเกี่ยว
ชั่วประเดี๋ยวอวบใหญ่ตรงใจเผง
เสียงเสนาะชวนฝันกล่อมบรรเลง
ยิ่งครื้นเครงคราเสียงเขียวหวาดเสียวดี
คอระหงยวนฤทัยให้ลอยล่อง
ยิ่งงามเด่นเป็นปล้องคล้องใจพี่
วงพักตร์ขาวนุ่มนวลยวนฤดี
มาบัดนี้เกรอะกระงามกระไร
หน้าท้องนวลเนียนราบเคยปลาบปลื้ม
มิหลงลืมแม้นมีลอนหลายก้อนใหญ่
ถึงฟันฟางห่างปากลาจากไกล
ก็คลั่งไคล้จุมพิตก่อนนิทรา
วงคิ้วโค้งลาวัณย์ดั่งคันศร
แม้นคันหย่อนไปบ้างยังโหยหา
สองเนตรงามใช่น้อยรอยตีนกา
ยิ่งพิศยิ่งโสภาคราค่ำคืน
แม้นคืนวันผันผ่านเนิ่นนานนัก
แต่ความรักเปี่ยมฤทัยหากลายอื่น
จะเคียงคู่ร่วมทางอย่างยั่งยืน
โอ้ทรามชื่นจงประจักษ์เพราะรักเธอ
************************
26 เมษายน 2551 23:38 น.
กุ้งก้ามกราม
บรรพบุรุษของไทยแต่โบราณ
กอปรกู้บ้านสร้างชาติปราศเงื่อนไข
สละชีพเพื่อถิ่นแผ่นดินไทย
หยาดเลือดไหลทั่วพื้นเพื่อผืนดิน
มาบัดนี้ลูกหลานพลุ่งพล่านหนัก
เอกลักษณ์ความเป็นไทยสลายสิ้น
จึ่งเกิดความด่างพร้อยรอยมลทิน
ทั่วทุกถิ่นทุกข์ท้นสุดทนทาน
ความคิดเห็นขัดแย้งจึ่งแบ่งขั้ว
สำแดงตัว อวดกล้า ท้า ต่อต้าน
รวมพวกพ้องโรมรันเฉกอันธพาล
หมายประหารดุจคลุ้มคลั่งดั่งโกรธเคือง
ฤๅแผ่นดินสิ้นรักสมัครสมาน
จึ่งเดือดดาลสั่งสมผูกปมเขื่อง
หมดสิ้นความโอบเอื้อเพื่อบ้านเมือง
ยุคฟูเฟื่องศรัทธาอัตตาธิปไตย
เช่นนี้หรืออารยชนล้นดุเดือด
ศึกสายเลือดสุดสมเพชเหตุไฉน
ขัดแย้งจนสิ้นแรงฤๅแข่งใคร
ฤๅประชาธิปไตยจักแบ่งบาน
คงเฉกเช่นอนารยชน
ความกักขฬะกุมกมลจนหยาบด้าน
ความคิดจึงจมปลักจนดักดาน
จักสืบสานบ้านเมืองได้กระไรกัน
วอนเถิดลูกหลานบรรพชน
เปิดกมลร่วมใจใช่แข่งขัน
นำความรู้ร่วมแรงช่วยแบ่งปัน
เพื่อสร้างสรรค์สังคมให้ร่มเย็น
....................................
20 เมษายน 2551 13:21 น.
กุ้งก้ามกราม
ชีวิตพึงเรียนรู้มิรู้สิ้น
หากถวิลหมดทุกข์สบสุขสันต์
โลกแปรเปลี่ยนเร็วไวไม่เว้นวัน
เส้นทางฝันล้นปรี่ทั้งดี-เลว
พึงเรียนรู้ตัวตนจนแจ้งจิต
หากยึดติดอัตตาพาตกเหว
ดับเพลิงรุมสุมใจให้สิ้นเปลว
ความล้มเหลวพร้อมรับเพื่อปรับตน
พึงเรียนรู้คนรอบข้างวางทิฐิ
เสริมปฏิสัมพันธ์อันงามล้น
ประสานความแตกต่างระหว่างคน
เปิดกมลปรับเปลี่ยนเรียนรู้กัน
พึงเรียนรู้สังคมอย่าจมปลัก
ทุกสิ่งจักเปลี่ยนแปลงและแข่งขัน
มองชีวิตอย่างผู้รู้เท่าทัน
ก้าวสู่โลกปัจจุบันอย่างมั่นคง
พึงเรียนรู้คุณธรรมนำชีวิต
ศีลธรรมนำจริตจิตสูงส่ง
ใจสงบสติพาปัญญายง
ก่อนปลิดปลงสุขใจมิใช่น้อย
พึงเรียนรู้จังหวะประกอบกิจ
นำชีวิตเป็นสุขรู้รุก-ถอย
โอกาสเอื้อรีบก่ออย่ารอคอย
โอกาสน้อยหากพลาดอาจตรอมตรม
พึงเรียนรู้วิถีแห่งชีวิต
ล้วนมีสิทธิ์สู่ทุกข์และสุขสม
นำสิ่งด้อยแปรกลับดับระทม
มาเพาะบ่มเพื่อลิขิตชีวิตเรา
ชีวิตพึงเรียนรู้จึงอยู่รอด
เพื่อปลดปลอดละทิ้งสิ่งโง่เขลา
เสริมสร้างสุขเจือจางทุกข์บางเบา
ใช่หวังเอาปริญญามาแขวนโชว์ ฯ.
..................................
หน้าส่วนตัว
2318
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
