3 สิงหาคม 2551 15:43 น.
กุ้งก้ามกราม
รักผิดหวังสุดถอนยอกย้อนจิต
รักพลั้งผิดสุดทนมากหม่นหมอง
รักฉับพลันลับแล้งสิ้นแสงทอง
รักกลับต้องลับเลือนเฉือนอุรา
จึงปิดห้องหัวใจไร้ความรัก
จึงหน่ายหนักหัวใจไร้คุณค่า
จึงเหลือเพียงหัวใจไร้นำพา
จึงอ่อนล้าหัวใจไร้วิญญาณ
อยากปลดปล่อยบางสิ่งยิ่งพบทุกข์
อยากปลอบปลุกบางสิ่งยิ่งพ้นผ่าน
อยากหักห้ามบางสิ่งยิ่งทรมาน
อยากทนทานบางสิ่งยิ่งบั่นทอน
ฝากขอบคุณเธอที่ไขชีวิต
ฝากเข็มทิศนำใจเจ็บไถ่ถอน
ฝากความหวังอีกคราโปรดอาทร
ฝากซุกซ่อนรอยช้ำและน้ำตา
ใจจึงพบแสงทองส่องชีวิต
ใจมิ่งมิตรมอบให้เพื่อไขว่คว้า
ใจตอบแทนด้วยใจให้กานดา
ใจโหยหารักแท้มอบแก่กัน
รักเจ็บจำจึงประจักษ์ความรักจริง
รักถูกทิ้งจึงพบเธอที่รักฉัน
รักที่หายกลับมาสิ้นจาบัลย์
รักเชื่อมั่นท่ามกลางความมืดมิด
เธอประหนึ่งนางฟ้าน่าหลงใหล
เธอประหนึ่งขวัญใจคนไร้สิทธิ์
เธอประหนึ่งกุญแจใจไขชีวิต
เธอประหนึ่งเข็มทิศนำทางรัก
31 กรกฎาคม 2551 21:44 น.
กุ้งก้ามกราม
บ้านแทบพังอีไพไยทำพิษ
แม้นหนักนิดเบาหน่อยจงปล่อยผี
อย่าทำเหมือนสิ้นไร้ซึ่งไมตรี
สัมพันธ์ที่ก่อเกิดมิเชิดชู
เคยรักกันหวานชื่นวันคืนสุข
ยามทดท้อปลอบปลุกให้ลุกสู้
ไร้เคลือบแคลงแฝงเร้นรักเอ็นดู
ยืนหยัดอยู่เป็นเพื่อนในเรือนชาน
เธอหลบลี้หนีหน้าอุราหวั่น
ต้องด้นดั้นค้นหาน่าสงสาร
จิตจ่อมจมทุกข์ท้อทรมาน
ต้องซมซานลำบากอยากพบเธอ
บ้านแทบพังอีไพไยทำพิษ
ดัดจริตทำให้ใครพร่ำเพ้อ
เราเคยมีสุขล้นรักปรนเปรอ
อยากพบเจอเหลือที่แล้วอีไพ
หมายเหตุ อีไพ = ไอพี
และกลอนนี้เขียนเพื่อความฮาเท่านั้น มิ
ได้มีเจตนาส่อเสียดใดๆทั้งสิ้น
กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน
555555555font>
27 กรกฎาคม 2551 11:59 น.
กุ้งก้ามกราม
ลูกถามว่าผู้ใหญ่ไยเบาะแว้ง
เขายื้อแย่งอันใดไยหักหาญ
จึงกระทำต่อกันดุจอันธพาล
คิดก่อการอันใดสงสัยนัก
พ่อตอบลูกรู้ไหมใครเหล่านั้น
เขาหวาดหวั่นประเทศอาเพศหนัก
ต่างแสดงนิยามแห่งความรัก
อ้างใจภักดิ์ทดแทนคุณแผ่นดิน
ลูกถามพ่อเมื่อใดใครเหล่านั้น
จะร่วมกันกำจัดภัยให้หมดสิ้น
เพื่อประชาเปรมปรีดิ์เพราะมีกิน
ทั่วทุกถิ่นสดใสดั่งใจปอง
พ่อบอกลูกจงเพียรฝึกเขียนอ่าน
อีกไม่นานหรอกลูกความถูกต้อง
สายเลือดไทยแน่นเหนียวยังเกี่ยวดอง
นำขวานทองพ้นเหตุแห่งเภทภัย
ลูกถามพ่อนัยน์ตาน่าสงสาร
ลูกต้องรอพ้นผ่านนานเพียงไหน
ลูกทราบว่าในหลวงทรงห่วงใย
หากคนไทยทะเลาะเบาะแว้งกัน
พ่อตอบลูกในหลวงทรงห่วงมาก
ทรงลำบากเพื่อไทยได้สุขสันต์
แต่เห็นทีพวกเขามิเท่าทัน
จึงห้ำหั่นกันเองมิเกรงพระทัย
ลูกอยากจะขอถามความรู้สึก
ความสำนึกวันนี้เขามีไหม
แท้จริงเขาบ้าระห่ำทำเพื่อใคร
เหตุไฉนขลาดเขลาเบาปัญญา
พ่อขอฝากอะไรให้ลูกคิด
ลูกมีสิทธิ์เติบใหญ่ในวันหน้า
คุณธรรมจริยธรรมเลิศล้ำวิชา
ช่วยนำพาประเทศไทยให้รุ่งเรือง
25 กรกฎาคม 2551 23:20 น.
กุ้งก้ามกราม
คือคู่แค้นอาฆาตแต่ชาติไหน
ดั่งมิได้ร่วมแคว้นแผ่นดินสยาม
ดั่งเห็นเช่นศัตรูคู่สงคราม
จึ่งคุกคามหันหน้าหมายประจัญ
ศึกสายเลือดเดือดพล่านสันดานเถื่อน
ทุกข์ยากเยือนวิปโยคยิ่งโศกศัลย์
กลียุคกี่คราการฆ่าฟัน
กี่ชีพอันลับลาเซ่นกาลี
ฤๅผู้คนเสื่อมทรามทางความคิด
ฤๅวิปริตให้มารบงการชี้
ฤๅกฎหมู่เหนือกฎหมายกลายคดี
ฤๅถึงทีประเทศพบเวทนา
ฤๅสิ้นแล้วความรักสมัครมั่น
ฤๅสิ้นการสร้างสรรค์แก้ปัญหา
ฤๅสิ้นแล้วสมานฉันท์ด้วยปัญญา
ฤๅเกิดมาให้คนสนตะพาย
ฤๅเลือดทาแผ่นดินจึ่งสิ้นแค้น
ฤๅขาดแคลนความรู้สึกสำนึกหาย
ฤๅวิกฤตเกินฝ่าฟันภยันตราย
ฤๅสุดท้ายต้องสิ้นแผ่นดินไทย
หมายเหตุ .... กลอนนี้เขียนขึ้นมาเพื่อฝึกฝนการเขียนกลอนเท่านั้น โดยเฉพาะเรื่องวัยทอง เป็นวัยที่สมมุติอย่างแท้จริง 555 กรุณาติชม เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาการเขียนกลอนต่อไป และกรุณาอย่าคิดว่าเนื้อหา(ที่ไม่ค่อยจะมี)ในกลอนเป็นเรื่องจริงนะขอรับ จักขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
หน้าส่วนตัว
6012
