22 กันยายน 2546 06:50 น.
กุหลาบไร้ใจ
นั่งฟังเพลงแสนเศร้า
นั่งมองเวลาที่ผ่านเลย
เธอคนที่แสนไกล
คิดถึงใครหน่อ
มองท้องฟ้าที่แสนมืดมน
นั่งรอคนแสนไกล
อยู่แห่งหนใด
อยู่กับใคร
คิดถึงแทบขาดใจ
คิดถึงเธอทุกนาที
เธอคนที่เป็นอดีต
อยากรู้นักสุขหรือทุกข์เพียงใด
รักเธอรักหมดใจ
ใจฉันเหมือนนก
ใจฉันบินไปหาเธอเสมอ
อยากบอกรักเธอ
อยากเอ๋ยทุกค่ำเช้า
เมื่อไรหน่อ
เรื่องราวความรัก
ของฉันจะคู่กับเธอดั่งเขาบ้าง
คิดถึงเธอ.....เธอคงไม่รู้ว่ามีใคร
คิดถึงเธอแทบขาดใจ
เธอรู้ตัวบ้างไหม
ฉันรักเธอ.....รักจนหมดใจ
เรื่องราวระหว่างเราได้เหมือน
ความรักในเมฆหมอก
ไม่มีวันเป็นจริง
22 กันยายน 2546 06:28 น.
กุหลาบไร้ใจ
สับสนเสียจริงกับรัก
ไม่รักจะดีหรือร้าย
แต่ที่ฉันไร้ใจได้เจอะเจอ
สับสนเหลือเกิน
ก่อนนอนค่ำคืนนี้ทำมัยน่า
ถึงนอนไม่หลับ
คิดอะไรอยู่น่าเจ้าใจเอ๋ย
คนหนึ่งมาขอคำตอบ
อีกคนเป็นชายลึกลับส่งเพลงให้
ไม่พูดไม่จาเอ๋ยแค่คำสั่นสั่น
น้องไร้ใจคือคนที่เขาเฝ้ารอรัก
เกิดอะไรขึ้นทุกคนถึงต้องการใจจากน้องคนไร้ใจ
น้องคนไร้ใจ.....ดีใจ
แต่ไม่อาจรักใครข้างขอบฟ้าได้
รักหน่อรักทำให้คนเราเป็นอะไรกัน
แต่ละคนบอกว่าเราคือเพื่อนกัน
บางบอกเราคบกันดั่งพี่กับน้อง
แล้วนี้คืออะไร
มาขอคำตอบจากไร้ใจ
บอกรักชอบอยู่แบบนี้
น้องไร้ใจสับสนเหลือเกิน
รักหรือทุกคนหลงไหล
หรือเป็นแค่ความคิดชั่วคราว
เวลาเหงาอ้างว้างไม่มีใครเลย
เอ๋ยอย่างนี้
ต่างคนต่างใจคนไร้ใจ
ขอไม่รักใคร
ขออยู่อย่าเดี๋ยวดายในโลกแห่งความจริง
น้องไร้ใจไร้ค่าเกินใครรัก
ทำมัยเธอมาบอกว่าฉันคือแฟนเธอ
เธอเคยถามใจคนไร้ใจไหม
ว่าคิดอย่างไร้ดีใจหรือเสียใจ
กับคำที่เธอเอ่ยออกมา
ขอบคุณชายนับร้อนที่รักคนไร้ใจ
แต่ฉันคนไร้ใจ
ขอบอกไม่ต้องการเป็นตัวเลือก
หรือแค่คนขั่นเวลา
ของใครที่อ้างว้าเหงา
ก้อมาดึกฉันคนนี้ไปขั่นเวลา
ฉันคนไร้ใจขอลาที
เธอจะเป็นใคร
จะอยู่แห่งใด
ขอให้เธอสุขสันต์ทั่วหน้าด้วยกัน
ไม่ขอเจออีกแล้วคนใจรั่งเรพอกันที
....................กุหลาบไร้ใจ...................
17 กันยายน 2546 04:44 น.
กุหลาบไร้ใจ
เอ๋ยมาทำมัยว่ารักฉัน
ไหนบอกจะรักกันดั่งน้องสาวพี่ชาย
แล้วใยเธอเปลี่ยนใจหันมารักกัน
ไม่เข้าใจ.....เพราะอะไร
เธอจึงมารักฉัน
รู้ไหมฉันทำใจลำบาก
กับชีวิตที่เปลี่ยนแปลง
เธอเอ๋ยเสมอทุกครั้ง
ที่เจอะเจอกัน
เธอเอ๋ยเสมอว่ารักเขาคนนั้น
แทบขาดใจไม่มีวันเปลี่ยนใจ
ฉันก้อรู้ทุกอย่างเลยไป
แต่นะวินาทีนี้
เธอเอ๋ยบอกรักฉัน
เธอทำให้ฉันสับสนมากเข้าใจไหม
ไม่เคยคิดรัก
แม้สักนาทีก้อไม่เคยคิด
ทำมัยเอถึงเป็นเช่นนี้........เปลี่ยนใจง่าย
หรือผู้ชายรักง่ายเบื่อไว
เธอจึงหารักเลยไป
ไม่เคยหยุดยัง
เธอเอ๋ยรักฉัน
แต่ใจเธอยังมีเขาอยู่ทุกนาที
เธอทำเพื่ออะไร
ฉันไม่ใช่ตัวสำรองของใคร
จะได้ทำให้เอทิ้งเขาแล้วมาเลือกกัน
ไม่.......ฉันทำใจไม่ได้
กับความรักที่ต้องทำให้อีกฝ่ายต้องปวดร้าว
เจ็บจนแทบขาดใจ
เพราะเธอแบ่งปันใจให้มีสอง
อีกฝ่ายต้องน้ำตานอง
เพราะเธอปันใจให้ใครต่อใคร
ปล่อยฉันไปเถอะนะ
อย่าให้ฉันต้องเป็นตัวทำร้าย
ระหว่างความรักของเธอ
ลืมกันเสียนะเอ
อย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย
ชีวิตที่เธอเป็นอยู่ก้อดีอยู่แล้ว
ฉันไม่ใช่คนดีอย่าที่เธอคิดหรือฝันไฝ่
แต่ฉันไม่ใช่คนไร้หัวใจ
จึงไม่อาจแย่งใครมาครอบครอง
คนเรารักกันไม่ผิด
แต่รักเธอนั้นผิดที่แบ่งใจให้เป้นสอง
รักหน่อรัก........ยากนักเกินเข้าใจ
รักของพี่ชายที่แสนไกล
ของคนไร้ใจของไปให้ไกล
ชีวิตของน้องคนไร้ใจ
ไม่มีใครที่จะเข้าใจ
น้องไม่ต้องการทำร้าย
ชีวิตพี่ชายที่แสนดี
น้องคนเศร้าโศกี
ขอลาที.......จากพี่ชายที่แสนดีที่อยู่ไกล
ชาตินี้เราคนมีกรรม
แค่คบกันดั่งน้องและพี่
ขอร้องพี่ชายที่แสนดี
อย่าคิดอย่านี้อีกต่อไป
ให้มันจบไปเถอะนะ
กับความคิดอันแสนเศร้า
ถ้าพี่ชายน้องคนนี้ยังคิดอย่างนี้ต่อเลยไป
สักวันเขาคนนั้นรู้เข้า
เขาคนนั้นจะเสียขนาดไหน
ที่พี่แบ่งปันใจ....ให้ใครที่ไม่ใช่เขา
เหมือนดั่งพระท่านสอนไว้
รักสามเศร้าไม่มีวันสุขใจ
มีแต่ความทุกข์ใจเลยไป
จะไม่มีใครมีสุขได้สักนาที
จากกันกันนะวันนี้คงดี
ไม่อยากให้มีรักสามเศร้า
เขาคนนั้นก้อไม่ต้องเศร้าใจ
ที่พี่ชายน้องปั่นใจให้ใครต่อใคร
น้องคนไร้ใจ.....ไร้ค่าเกินพี่ชายจะรัก
ขอลาพี่ชายแสนดีให้ไกลแสนไกล
จะไม่ขอเจอะเจออีกต่อไป
ชาตินี้น้องคนไร้ใจ
ขอไปให้ไกลจากพี่ชายที่แสนดี
จากคนที่มากรักด้วยใจไม่มั่นคง
ลาที.........ไม่ขอมีหน้าทน
เพื่อรอให้พี่ชายกับเขาต้องแตกร้าว
กับรักสามเศร้าที่พี่กำลังจะเริ่มมัน
ไม่อยากทำร้ายความรักที่สวยงาม
ที่เขาคนนั้นมั่นรักในตัวพี่
น้องขอเป็นฝ่ายเดินจากลา
ซึ้งใจนักพี่รักน้อง
แต่ต้องกุ้มหน้าหนีจากไกล
ไม่อย่าทำร้ายใคร
ให้ชีวิตต้องเศร้าใจเหมือนดั่งฉันที่ผ่านมา
16 กันยายน 2546 05:24 น.
กุหลาบไร้ใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกใบนี้
นั้นไม่มีอะไรเป็นของรา
แม้แต่ร่างกายของเรา
พระท่านสอนใว้ว่าเราแค่ตัว
สักวันถึงเวลาเราก้อต้งคืนเขาไป
เหมือนที่พระท่านสอนไว้
เรามาแต่ตัวเราก้อไปแต่ตัวก้อไปแต่ตัว
รักก้อเหมือนกัน
รักได้ก้อต้องเลิกได้
ในโลกแห่งนี้
ไม่แน่เสมอไป
เหมือนดั่งกาลเวลา
ที่หมุนไปไม่มีวันหวนกลับ
เวลาเหมือนเดิม
แต่เหตุกาลในชีวิต
กับไม่เหมือนเดิม
แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนเดิม
คงอยู่คู่เราไปจนลมหายใจสุดท้าย
คือความดีที่เราได้ทำไว้
คนเราสมัยนี้รู้จักกันไหมหน่อ
พระท่านสอนไว้
ทำความดีคนเห็นยาก
แต่ทำความชั่วทำแล้วคนเห็นทันที
แต่ความดีนั้นติดตัวเราไปจนตาย
ใครไม่เชื่ไม่ว่ากัน
แต่ทีสำคัญเข้าวัดนั่งฟังพระท่านเทศกันสักนิด
อย่าน้อยก้อทำให้จิตใจเราสงบขึ้น
เหมือนดั่งความรักก่อเกิดขึ้นมาทำให้สุขทุกข์
แต่เมื่อยามทุกข์ใจ
ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน
คนเราก้อไปวัดนั่งฟังธรรม
ชีวิตเราก้อสงบ
ชีวิตคนมีอีกมากมายที่ผิดหวัง
กับความรักแล้วทิ้งร่างไร้วิญญา
ให้กับคนข้างหลังร่ำไห้
จนแทบขาดใจอยากตามไปด้วยนะที่นั้น
นั้นคิดผิดสิ้นดี
ชีวิตคนเรามีค่ามากเกินจะทิ้งไปอย่างไร้ค่า
ชีวิตหนึ่งชีวิตกว่าจะกำเนิดเกิดมา
มันอยากเย็นแสนเข็นเพียงใด
รู้กันบ้างไหม
หนึ่งชีวิตกับการที่ไร้ค่า
ไม่ความคิดฆ่าตัวตายบูชาความรัก
คนมาเกิดมาเรียนก้อสู
แต่แปลกสมองไม่มี
มีแค่สมองไว้คิดแต่สิ่งไร้สาระ
ความผิดหวัง
ทุกคนนั้นเคยผิดหวังกันทุกคน
ไม่มีใครไม่เคยผิดหวังหรือเสียใจ
หันมองไปทางไหน
ทุกคนก้อมีความผิดหวังเหมือนกัน
แต่จะมีกี่คนเล่าไม่คิดสิ้น
ฆ่าตัวตายทิ้งปัญหาแล้วเดินจากไป
ทำอย่างนี้คิดกันไหม
มันไม่ใช่ทางออกที่ดี
มันแค่หนทางของคนที่โง่
คนเราทุกคนจะสุขได้
ไม่จำเป็นต้องมีความรักอย่างเดี๋ยว
หลายสิ้งหลายอย่างในชีวิต
มีอีกมากมายที่ทำให้สุขได้เช่นกัน
ทำดีคิดสิ่งดี ไม่ท้อแท้กับชีวิต
เศร้า เสียใจ ท้อใจ
นั้นคือศัจธรรมของมนุษย์เรา
..................กุหลาบไร้ใจ.................
13 กันยายน 2546 19:35 น.
กุหลาบไร้ใจ
ดอกไม้ช่อนี้
ไม่สวยงามดั่งที่คิด
แล้วเธอนั้นคิด
จะเก็บมาชื่นชมไหม
ดอกไม้ที่ไร้ค่า
แม้ใครผ่านมาก้อเหยียบย้ำ
หวังเพื่อทำลายให้ไร้ค่า
จนไร้ค่าสำหรับแจกกัน
ดอกไม้หลากร้อนพัน
คนอย่างฉันเปรียบเหมือนอะไรหน่อ
คงเปรียบได้เหมือนดอกไร้ใจ
ใครต่อใครก้อหมางเมิน
ดอกไม้ดอกนี้
ยังเหลือค่าบางไหม
ที่พอที่จะให้ใครสักคน
เก็บไว้บนแจกกันที่สวยงาม
ดอกไม้ช่อนนี้
คงไร้ค่าเกิน
คงมีแค่คนหมางเมิน
ยามเดินผ่านก้อเหยียบผ่านเลย
ถ้าเธอคิดว่าฉันคือดอกไม้ที่ไร้ค่า
หันมองฉันให้ดีนะที่นี้
ต่อไปนี้เธอจะหวนกลับคืนมาใหม่
จะเด็ดดมดอกไม้ช่อไร้ใจ
ขอบอกไว้นะตรงนี้เลย
ว่าเสียใจ....ฉันดอกไร้ใจ
จะไม่ไร้ค่าสำหรับใครอีกต่อไป
ต่อให้เธอมองฉันไม่มีค่า
ต่อแต่นี้ดอกไร้ใจ
ขอทำใจจะทำดีเข้าไว้
สักวันฟ้าสดใส
ดอกช่อไร้ใจ
คงมีวันสดใสเหมือนดั่งฝัน
จะไม่สิ้นหวัง
ที่ไร้ค่านะวันนี้
ดอกไม้ช่อนี้
ต่อไปนี้จะสู้ทนเลยไป
ตราบโลกใบนี้
ยังมีพื่นที่ให้ดอกไร้ใจ
ได้พักพิงอาศัย
ดอกช่อไร้ใจจะไม่เศร้าและเสียใจ
ต่อไปดอกไร้ใจจะสดใสขึ้นเลยไป
นะโลกอันไร้ค่า
ในโลกแห่งความศธรา
แห่งแสงธรรมที่เราเชื่อมั่น
สักวันสิ่งที่เราทำดีเลยไป
คงส่งแสงทางให้สุขใจ
เลยไปในวันข้างหน้า
วันนี้เศร้าเพราะเรามีกรรมแต่ปางก่อน
ชาตินี้เกิดมาใช้หนี้กรรมให้หมดไป
ชาตินี้ทำดีเข้าไว้
ชาติหน้าฉันใด
สุขใจได้ใช้บุญที่ทำแต่ชาตนี้
ชาตินี้มีกรรมอย่าคิดเศร้าเสียใจ
ชาติหน้าฟ้าใหม่
สุขเกินใครใจชื่นบาน
วันนี้เราเศร้าเอาธรรมะเข้าปลอบใจ
ถึงไม่สุขดั่งใจฝันไว้
ค่อยทำใจรับเข้าสู้ชีวิต
ธรรมะสอนให้คนสงบ
ชีวิตที่รนทดไม่มีอะไรช่วยได้
ลองหันกลับมามองธรรมะ
แล้วลองฝึกฝนไป
สักวันสุขเกินใจที่ฝันไว้
ในโลกแห่งแสงธรรม
หน้าส่วนตัว
1265
