5 สิงหาคม 2546 02:37 น.
กุหลาบไร้ใจ
มองผ่านขอบฟ้ากว้างไกล
มองดูอ้างว้างสิ้นดี
เมื่อฉันต้องเผลิญกับความเหงาและเดี๋ยวดาย
เธอนั้นชั่งใจร้านเหลือเกิน...ที่ห่างหายไปอย่างไร้เงา
ทิ้งไว้แค่ความปวดร้าว.....ที่แสนเศร้า
ฉันจึงต้องเผลิญกับชีวิต.......อย่างเงียบเหงาโดยลำพัง
มองท้องฟ้าที่แสนไกล
มองที่ใดก้อเหมือนกัน
มองฟ้าผ่านใจเธอนั้น
มองฉันที่ตรงใจ
มองฟ้าที่สวยงาม
เหมือนคนงามที่สวยจับใจ
มองฟ้าผ่านตรงใจนาง
ก้อเหมือนดั่งฟ้าสดใส
มองฟ้าที่กล้างไกล
มองยังก้อขาดเธอ
มองฟ้าที่กว้างใหญ่
ก้อเหมือนใจเธอที่มีหลายห้อง
4 สิงหาคม 2546 01:55 น.
กุหลาบไร้ใจ
บอกฉันที.......คืนนี้ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม
คืนที่เธอกับฉันนั่งมองดาวด้วย
คืนที่ฉันเฝ้าฝันมานานแรมปี
คืนนี้เป็นคืนที่ฉันไม่อยากให้มันผ่านไป
ฉันอยู่ใกล้เธอฉันนี้เหมือนอยู่บนสวรรค์
บอกฉันที่.......ที่นี้มีเธอใช่ไหม
คืนนี้เธอมาพร้อม......กับหัวใจ
อยากให้เธอมองท้องที่สวยงาม
อยู่ด้วยกันคืนที่ฝันเป็นจริง
อยู่ใกล้เธอกับคืนที่แสนหวาน
คืนที่ไม่อ้างว้างอย่างวันวาน
บอกฉันที่........คืนนี้ฉันไม่ได้ฝันไป
วันนี้เธอมาพร้อมกับ...ดอกไม้แห่งใจ
ด้วยความรักที่จริงใจ......มาพร้อมความห่วงใย
มาพร้อมใจที่มีรัก.....มาถักสายใยแห่งฝัน
มาสร้างฝันที่ปรายฟ้า
4 สิงหาคม 2546 01:27 น.
กุหลาบไร้ใจ
โลกของฉันมีเธอ.....ฉันนี้ก้อมีฝัน
เสียงหัวใจกระซิบ......ว่าเธอรักกัน
เมื่อมีเธอทุกอย่างก้อมีหวัง
ไม่ว่าพรุ้งนี้จะดีหรือร้าย.......ขอแค่เธอมีฉัน
ถึงจะฝันร้ายเพียงใด......ก้อจะรักเธอย่างนี้เลยไป
แต่ก่อนฉันมีคำถาม......ว่ารักเป็นอย่างไร
เมื่อฉันได้พบเธอ.....เสียงหัวใจ
เรียกร้องว่ารัก.....นั้นเป็นอย่างไร
ฉันจะรักและมีเพียงเธออย่างนี้เลยไป
โลกของฉันเมื่อมีเธอ....ฉันมีคำตอบของหัวใจ
เสียงหัวใจกระซิบ.......อย่างแพรวเบา
ว่าเธอคือคนที่เฝ้าฝัน......คนที่รอคอย
เมื่อมีเธอฉันนี้....มีทุกนาทีที่อยากฝัน
จะอยู่ดูแล......ยามที่เธออ้างว้างเดี๋ยวดาย
โลกแห่งความฝัน.....ของคนเราสองคน
ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่าง.......ต่อไปนี้
ฉันนี้จะรัก.....ฝากฝันไว้กับเธอ
โลกของฉันที่มีเธอ........อยากละเมอเพ้อเลยไป
อยากมีคืนวันที่มีเพียงเธอ.....มีแค่ฝันที่สวยงาม
เมื่อมีเธอทุกอย่างก้อดูสดใส
ฉันไม่ต้องการอะไรไม่ไปกว่านี้......เธอ
ต่อไปนี้ฉันมีคำตอบสุดท้าย
เมื่อมีเธอฉันนี้ก้อสุขสันต์
มองขึ้นไปท้องฟ้าแสนสวยงาม
เมื่อยามมีเราสองคู่กัน
4 สิงหาคม 2546 00:46 น.
กุหลาบไร้ใจ
ฉันเหลือเวลาอีกนานเท่าไร
เธอเหลือใจให้กันบ้างไหม
หัวใจฉันเจ็บ.......แทบขาดใจ
ฉันนี้รู้ดี.....เธอหมดเยื่อใย
เธอตัดใจ.....เธอมีใครที่ไม่ใช่ฉัน
ฉันเหลือเวลามั้งไหม
เธออยากจะไป..ฉันนี้ต้องยอม
ฉันนี้หมดหวัง......หมดแรงฝัน
หมดแล้วซึ้งคนรักกัน
หมดสิ้นแล้วคนแสนดี
หมดแล้วใจนี้.........หมดทุกนาทีที่ฝัน
ฉันเหลือเวลาอีกนานเท่าไร
ฉันเหลือแค่กายที่ไร้วิญญา
ฉันเหลือฝันที่ไร้ค่า
ฉันเหลือวันเวลาที่ไม่มีหวัง
ฉันเหลือคืนวันที่ว่างเปล่า
ฉันเหลือแค่วันที่อ้างว้าง........เดี๋ยวดาย
ฉันเหลือวันที่เธอต้องไป
ฉันเหลือวันที่ต้องยอมคืนใจให้เธอ
ฉันเหลือแค่ฝันละเมอ.....เวลาที่เพ้ออยู่ข้างเดี๋ยว
ฉันเหลือเวลาอีกนานเท่าไร
คงใกล้วันที่เธอต้องจากไป
ถึงฉันจะรั้งเธอไว้
ฉันนี้คงได้คืนแค่ความปวดร้าว
หัวใจฉันแสนชอกช้ำ
ฉันเหลือแค่น้ำตาที่ไหลริน
ฉันนี้ต้องยอมทำใจ
หัวใจฉันเจ็บแสนเจ็บ
เมื่อเธอจะไป....น้ำตาก้อที่ไหลริน
ใกล้หมดแล้ว....ในเมื่อใจเธอเปลี่ยนไป
ฉันนี้คงได้แค่ความปวดร้าว
หัวใจฉันนี้......รักเธอหมดใจ
เมื่อเธอจะไป......ฉันนี้ต้องยินยอม
ฉันเหลือใจ......ที่ไร้ค่า
ฉันนี้ต้องทนยอมรับมัน
ยอมรับความชอกช้ำที่เธอให้มา
ฉันนี้ยอมเสียน้ำตา......เสียใจ
เสียเธอไปให้กลับเขา
ฉันต้องเสียเธออย่างไร้จุดหมาย
ฉันเสียดายที่เธอ......มองฉันไร้ค่า
ฉันเสียซึ้งรัก.....ที่ฝันอย่างสวยงาม
ฝันถึงวันวานที่ไม่ได้คืน
ฝันร้ายกับ....วันคืนที่เธอคู่เขา
ฝันอย่างคนปราชัย
ฝันอย่างนี้เลยมา......ว่าสักวันเธอคงหวนมา
2 สิงหาคม 2546 03:32 น.
กุหลาบไร้ใจ
ถึงเจ็บจนปางตาย
ก้อไม่วายหยุดรักเธอ
ถึงเจ็บ.....แสนเจ็บ
ก้อไม่เคยท้อที่ได้รัก
ถึงเธอทำให้ฉัน.....แสนช้า
ใจฉันนั้นก้อไม่สน
ถึงเธอบอกร้อยพันคำว่าไม่มีใจ
บอกออกมาเลยไปก้อยังรัก
ถึงเธอไม่มีใจต่อไป
ฉันนี้ก้อ.......ไม่แคร์
ถึงใครจะว่า......ฉันโง่งมงาย
ฉันนี้ก้อขอยอมรับ
ก้อใจดวงนี้ให้คนแสนไกล
ที่ห่างไกลเกินที่จะฝันไฝ่
แต่ก้อให้เธอด้วยความจริงใจ
เต็มใจที่จะรัก......และรักตลอดไป