1 สิงหาคม 2546 03:41 น.
กุหลาบไร้ใจ
เกิดชาตินี้ทำมัยถึงเป็นอย่างนี้
ทำมัยไม่มีใครสักคนที่เข้าใจ
เพราะอะไร.......ทิ้งฉันไป
ให้ฉันเกิดมาทำมัย
แล้วทิ้งฉันอ้างว้างอย่างนี้
ต้องเดินบนถนนคนเดี๋ยวลำพัง
ชีวิตที่ไร้จุดหมาย....ไม่เหมือนใครๆ
อยากมีอย่างคนอื่นเขา......พ่อแม่ที่ห่วงใย
อยากถามฟ้า...อยากถามใครๆ
ฉันผิดตรงไหน....จึงทิ้งฉันไป....ทำมัย
ไม่เคยรัก.....ไม่เคยห่วง...ฉันเลยใช่ไหม
เป็นเพียง.....เด้กน้อย.....ที่น่าสงสาร
เป้นเพียง.....เด้กน้อย.....ที่เฝ้าคอยใครสักคน
ก้อไม่มีเลยสักคน......ต้องเดินคนเดี๋ยวลำพัก...เช่นเคย
1 สิงหาคม 2546 03:39 น.
กุหลาบไร้ใจ
ก้อเจ็บใจ
ทั้งที่เธอบอกกับฉันว่ารักฉัน
เจ็บใจเธอที่เลือกเขาก้อเจ็บใจตัวเอง
เจ็บใจคนคนเดี๋ยวที่ทำให้เจ็บ
ก้อเลยร้องไห้ออกมา
เจ็บใจที่เชื่อคนอย่างเธอ
เจ็บใจที่เธอปั่นใจให้คนอื่น
เจ็บใจที่โง่เกินไป
เจ็บใจที่เธอคิดว่าฉันเป็นแค่ของเล่น
เจ็บใจที่เธอคนเดี๋ยวที่ทำให้ฉันคนนี้เสียน้ำตา
เจ็บใจ เจ็บใจนี้ที่โง่ไปเท่าไร
เจ็บใจเจ็บใจนี้เหลือเกิน
เจ็บจนเกินทนไหว
เจ็บเกินไปเจ็บเกินใคร
เจ็บแทบขาดรอน
เจ็บจนถอนใจไม่ได้
เจ็บใจที่รักคนปั่นใจ
เจ็บใจที่ใจเธอไปปั่นได้หลายห้องใจ
เจ็บใจที่ยังอภัยให้คนปั่นใจอยู่เสมอ
1 สิงหาคม 2546 03:37 น.
กุหลาบไร้ใจ
จากวันนั้น
วันที่เราสองต้องแยกจากกัน
ใจเจ้าเอ๋ย.......เคยเจ็บช้ำ
ใจเจ้าเอ๋ย.....เคยเจ็บแทบตาย
จากวั้นนั้นที่เธอทิ้งฉันไป
จากวันนั้นถึงวันนี้
ฉันเหลือแค่ความเหงา
อยากมีใครสักคนที่เข้าใจฉัน
อยากมีใครสักคนที่ห่วงใยฉัน
อยากมีใครสักคนที่ไม่ทิ้งขว้างฉันไปไหน
ต้องมีสักวันฉันอาจเจอคนที่ดี
แต่ใจเจ้าเอ๋ย......ลืมเขาไม่ได้
โอ๋......ใจหน่อ....ใจ
จะมีใครไหม.....ที่ดูแลฉัน....เข้าใจฉัน
จากวันนี้.....ฉันอยากมีใครที่ดีกว่าเธอ
ต้องมีสัก......ที่ฉันต้อง....เจอใครสักคนหนึ่ง
ฉันสัญญาเธอไว้ว่าจะรักเธอไม่ลืม
ฉันสัญญาจะรักเธอตลอดไป
เพราะว่าใจเป็นของเธอ
ฉันจะมั้นคงในสัญญา......ไม่เคยลืมคำพูดของเธอ
ว่าเธอรักฉัน...ถึงเธอเปลี่ยนไป
ฉันนี้ก้อไม่เคยเปลี่ยน
ทุกสิ้งเปลี่ยนไป
แต่ฉันจะไม่ลืมว่าเธอเคยบอกว่ารักกัน
ไม่ว่าเธอจะอยู่กะใคร
ขอให้มีใจถึงกัน......เท่านั้นฉันก้อดีใจ
ก้อใจดวงนี้ให้ไปแล้ว
ฉันถอนใจไม่ได้แล้ว เพราะรักเธอมากเกินไป
ตั้งแต่เธอเดินเข้ามาในชีวิตของฉัน
ทุกสิ้งเปลี่ยนไป.......ฉันแค่คนผ่านเข้ามาใช่ไหม
ไม่เป็นไร.......แค่นี้......ก้อพอ
ฉันให้ใจเธอไปหมดแล้ว.....ถึงตายก้อยอม
ถ้าเธอต้องการ.....ชีวิตก้อให้ได้
1 สิงหาคม 2546 03:34 น.
กุหลาบไร้ใจ
อยากวอนสายลม
ให้ช่วยไปกระซิบข้างหูเบาๆ
กะคนที่ฉันหลงเพ้อ
ที่ฉันหลงฝัน.......กับคนที่ฉันรอ
อยากให้หวังของฉัน
ได้เป็นจริงได้ไหม...... ก้อคิดว่าได้คู่กัน
เธอจะรู้ไหม... มีใครหลงเพ้อ
หลงฝันไปไกลยังเธอ
ขอวอนสายลม
ช่วยฉันหน่อยได้ไหม....กระซิบข้างหูเขาเบาๆ
ว่าฉันคนนี้เพ้อหา ....รอคนที่อยู่แสนไกล
1 สิงหาคม 2546 03:32 น.
กุหลาบไร้ใจ
กุหลาบดอกนี้ ไร้ค่า ไร้ความหมาย ไร้กลิ่น
กุหลาบดอกนี้ ไม่มีแต่ใครชื่นชม
กุกลาบดอกนี้ไร้สีและกลิ่นเจือปน
กุหลาบไร้หนามคม ไร้คนต้องการ