17 สิงหาคม 2546 04:32 น.
กุหลาบไร้ใจ
ไม่ลืม........
กาลเวลาผ่านไปนานแสนนาน
ฉันก้อคงรักมั่นต่อเธอ
กาลเวลาไม่เคยเปลี่ยนฉันได้
ถึงเวลานี้ไม่มีเธออยู่ข้างกาย
ใจเธออยู่กับฉันเสมอ
วันใดที่เธอเจ็บฉันนี้เจ็บมากว่าเธอร้อยเท่า
หากวันใดเธอสุขสันต์
ฉันนี้ก้อสุขใจ..............หากวันเธอเศร้า
ฉันนี้ไร้สุข.........ทุกข์เหมือนกัน
ไม่ลืม............
หากวันนี้เรา..........ไร้วาสนาต่อกัน
ฉันหวังขอชาติหน้าให้เราได้คู่กันได้ไหม
ชาตินี้หมดหวัง.........ขอแค่เพื่อนก้อยังดี
ขอแค่ใกล้ชิดเธอ..........แค่เพื่อน
ก้อเกินพอ..........เพื่อนย้อมไม่ทิ้งกัน
ถ้าเพื่อนเจ็บ................ฉันนี้ก้อเจ็บเหมือนกัน
ถึงเธอจะหนใด........เธอก้อมีฉัน
อยู่ข้างใจเธอ..........เสมอ
ฉันจะไม่ทิ้งเธอไปไหน.........จะอยู่ตรงนี้เลยไป
เธอจะมีฉันอยู่ตรงนี้เสมอ.......ไม่ว่าเวลาจะนานเพียงใด
ฉันนี้จะอยู่ตรงนี้
14 สิงหาคม 2546 04:03 น.
กุหลาบไร้ใจ
เอ๋ยมาเพื่ออะไร.........ว่าเขารักเธอ
เธอรู้ดีอยู่แล้วว่าฉันนี้เจ็บ.........ยังไม่พอใจใช่ไหม
กับการที่ฉันเหมือนตายทั้งเป็น
เธออยากให้ฉันตายใช่ไหม
ขอร้อง.....อย่าซ้ำเติมได้ไหม
แค่นี้ฉันก้อช้ำพอแล้ว
ไม่ต้องมาเห็นใจ.......แค่เธอทิ้งฉันไป
อย่าย้ำได้ไหม.........ว่าเขารักเธอ
ฉันนี้ทนไม่ได้.........ไม่ขอเป็นตัวสำรองของใคร
ฝื่นแกล้งว่ารักฉัน........ฉันรับไม่ได้
ถ้าเธอไม่มีใจ.......อย่าทำร้ายใจฉันอย่างนี้
หัวใจดวงนี้.........ไม่มีค่าสำหรับเธอใช่ไหม
ฉันไม่ใช่ดอกไม้รินทาง
ที่ใครผ่านไป............ผ่านมาก้อเด็ดดม
หมดกลิ่นหอมก้อโยนทิ้งไป
ฉันมีเลือดเนื้อ.......มีหัวใจ
เธอมองฉันเหมือนดอกไม้รินทาง
ที่ไร้ค่ายามเด็ดดม......ไม่เคยชื่นชม
แค่เด็ดมาแล้วก้อโยนทิ้งไป
14 สิงหาคม 2546 03:25 น.
กุหลาบไร้ใจ
ฉันโง่มากใช่ไหม
ที่มีใจให้เธอ.......รู้ทั้งรู้เธอเปลี่ยนไป
แต่ใจยังรักเลยมา........รู้ทั้งรู้เธอรักเขา
จดเอาไว้ทุกคำที่เธอเอ๋ยเลยมา
กี่ครั้งแล้วที่เธอกลับมา.........เธอโดนเขารังเก
กี่ครั้งแล้วที่ฉัน.......อภัยให้เธอ
กี่ครั้งแล้วคนดี.........ที่เธอร้องไห้
เธอรู้บ้างไหม..........ว่าฉันนี้ก้อไม่ต่างจากเธอ
ร้องไห้ทุกครั้งที่เธอไป.........ฉันเสียใจ
เธอคงจะเห็น........ฉันเป็นของตาย
ฟังนะคนดี........ฉันนี้ไม่ใช่ของตายของเธอ
ฉันมีหัวใจ........เธอทำร้ายหัวใจฉันมากี่ครั้งแล้ว
ฉันอยากจะหนี้ไปจากเธอ
แต่แล้วสุดท้าย.......ฉันนี้ก้อหนี้เธอไม่พ้น
รักเธอ.......มอบให้เธอไปทั้งใจ
อีกกี่พันครั้ง........ที่เธอทำฉันนี้ก้อรักเธอ
จะรักเธอ..........แม้สิ้นลมหายใจ
แม้โลกสลาย.........ฉันนี้ไม่หยุด........รักเธอ
14 สิงหาคม 2546 02:54 น.
กุหลาบไร้ใจ
จดเอาไว้ทุกคำของเธอที่เอ๋ย
12 สิงหาคม 2546 04:16 น.
กุหลาบไร้ใจ
ก่อนฉันเคยเชื่อในลิขิตฟ้า
แต่แล้วฟ้าใย........ลิขิตชีวิตฉัน
ให้ฉันอ้างว้างเดี๋ยวดาย
ไร้คนข้างกาย........ไร้แม้ญาติมิตร
ชีวิตฉันไม่มีใคร........ไม่เหลือใคร
ชีวิตของฉันชั่งอ้างว้างสิ้นดี
แม้ยามนี้ก้อห่างไกล
ไม่รอให้ใครมาห่วงใย
เพราะชีวิตฉันไม่มีใครสนใจ
นี้หรือลิขิตของฟ้า........ให้ฉันเกิดมา
มาแล้วทุกข์ระทม......ฉันผิดอะไร
ใยจึงลิขิตให้ฉันเป็นอย่างนี้
ก่อนฉันเคยเชื่อในลิขิตฟ้า
ฉันผิดหวังเลยมา
ฟ้าไม่เคยลิขิต........ให้ฉันมีใคร
ฉันฝันไว้........สักวัน
ฉันจะมีชีวิต.......ที่ฉันฝันไว้
ชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร
ฉันจะสร้างมันด้วยตัวเอง
ฉันจะไม่ยอมให้ฟ้าลิขิต
ชีวิตของฉันอีกต่อไป
ฉันอยากมีชีวิตที่เหมือนใครใคร
ตั้งแต่วันนี้........ฉันจะลิขิต
ชีวิตของฉัน..........
ฉันจะไม่ปล่อยให้ชีวิตเป็นอย่างนี้เลยไป
อ้างว้าง............เหงา.........สุดเดี๋ยวดาย
ไม่มีแม้ใครใคร........
ก่อนเคยเชื่อลิขิตฟ้า
ชีวิตของฉันฟ้ากำหนด
อยากเอ๋ย.........ถามฟ้าสักคำ
ทำมัย.........สร้างฉันทุกข์ระทมเช่นนี้
ลิขิตให้ฉันมีสุขบ้างได้ไหม
ขอแค่ช่วงระยะสั่นสั่น
ฉันนี้ก้อพอใจ.........
ขอแค่สักนาที............ให้ลิขิตให้ฉัน
มีใครใครบ้างได้ไหม............ฟ้า
หรือฟ้าปล่อยให้ฉันทุกข์..........ระทมเลยไป
ตั้งแต่วันนี้.........ลิขิตฉันได้ไหม.........ให้สุขเหมือนเขาบ้าง
อย่างลิขิตให้ฉันอ้างว้างเลยไป
ฉันมีฝัน............ฉันไม่ต้องการไร้ค่า
แม้ใครใครก้อไม่ต้อง.............ได้โปรดเถอะ..........ฟ้า
ขอฉันสักนาที............ฉันอยากเป็นเหมือนดั่ง
ดอกไม้ที่น่าชื่นชม..........ดั่งใครใครเขาบ้าง
แค่หนึ่งนาที...........ฉันนี้ก้อยอม
ลิขิตฉันเถอะฟ้า............อย่างให้ฉันผิดหวังเลยไป
ฉันเหนื่อยและท้อสื้นดี........ที่ลิขิตฉันให้เหมือนตายทั้งเป็น
ดั่งเช่นทุกวันนี้