24 สิงหาคม 2546 06:02 น.
กุหลาบไร้ใจ
ชาตนี้เศร้าหนักหนา.........เกิดมาไร้ค่าเหลือกะไร
แม้คนใกล้ตัว..........ก้อทิ้งไปให้เดี๋ยวดาย
จะเอาอะไร...........แน่กับโลกใบนี้
ชีวิตที่มีแต่ใครใคร.........ไม่ต้องการ
ฉันผิดอะไรเล่า...........ลิขิตฟ้าให้ฉันเป็นอย่างนี้
เกิดมาชาตินี้........มีหนี้ชีวิต........กับใครเขาหนักหนา
ถึงต้องมาชดใช้กรรมเลยมา
ทั้งชีวิตที่มี.......ไม่เคยสุขสันต์เลยสักที
อย่างใครเขาบ้าง........ชีวิตที่มันเศร้า
ที่ลุ่มเร้ากันเข้ามา.............ทุกคนนั้นสุขสันต์
แต่ฉันใยเล่า.........ถูกทอดทิ้งเลยมา
พ่อแม่ก้อทิ้งฉันอย่างไร้ค่า............ไม่เคยแม้เหลียวแลกัน
มีรักก้อหวัง........อยากสมหวังเหมือนเขาบ้าง
แต่ชีวิตใยเล่า.....พบคนที่หลอกลวงกัน
ฉันผิดอะไร..........ชีวิตจึงได้เศร้าเลยไป
สวรรค์ไม่มีตา......ให้ฉันเกิดมาพร้อมกับน้ำตาอยู่เสมอ
อยากวอนสวรรค์..........ให้ฉันนั้นหนาสุขบ้างได้ไหม
อย่างปล่อยให้ฉันเศร้าอยู่เลยไป
กับชีวิตที่ไร้ใครใคร.......ต้องการ
อยากมีรักที่มั่นคง........และซื่นตรงเหมือนเขาบ้าง
ฉันไม่อยากอ้างว้าง.........อยู่เดี๋ยวดาย
ขอได้ไหมสวรรค์........ขอให้ชีวิตฉันสุขสันต์เถอะน่า
อย่าปล่อยให้ชีวิต.........ฉันเศร้าทุกคราวหนา
เพราะฉันนั้นท้อ........ทุกนาทีที่เหลืออยู่
มองฟ้าที่กว้างไกล........มองทางไหน
ก้ออ้างว้างทุกที..........มองคนที่สุขี
ฉันั้นก้อมี.........น้ำตาที่ไหลริน
ท้อแล้วนะ........ท้อจริงกับชีวิตที่เหลืออยู่
เหนื่อยใจที่จะสู้...............เพราะรู้อยู่........ไม่มีใครสนใจ
หันมามองกันบ้างได้ไหม
ทุกคนที่ไร้ใจให้แก่กัน........ลองมองส่วนลึกของข้างใน
ว่าฉันนั้นเศร้าเพียงใด...........ที่เจอะเจอ
ไม่อยากร้องไห้...........เพราะว่าตังเองไร้ค่า
จนไม่มีใครเหลียวแล........แต่น้อยใจแทบแย่
ที่ชีวิตเป็นอย่างนี้เลยมา........หมดแล้วชาตนี้
ไม่อยากมีชีวิตที่ไร้ค่า...........อยากจบลมหายใจ
กับชีวิตที่ต้องสู้ทน...........ฉันนี้จะต้องทนอีกนานเท่าไร
ถึงจะสมหวังสักที่เล่า
23 สิงหาคม 2546 04:08 น.
กุหลาบไร้ใจ
เธอจะรักกับใครทำมัยไม่บอก..............
ยังจะมาหลอกฉันทำมัย....ว่ารักฉัน
เธอไม่เหลืออะไรให้ฉันเลย
อยากไปกับเขา.........ทำมัยไม่ไปเสียที
ใจมันของเธอ.........จะให้เขาหรือใคร
ฉันยอมแล้ว.......อย่าเลย
อยากไปก้อไปได้เลย........ไม่ต้องรอ
เธอจะทำอะไร..........ไม่เคยสนใจฉัน
ใจเธอให้เขาไปหมดแล้ว...........หมดแล้ว
เธอไม่เหลือใจให้ฉัน........อยากไปก้อไปได้เลย
ในเมื่อเธอรักเขา...........งั้นก้อไปรักกันให้พอเลย
ทิ้งฉันไปได้เลย.........ฉันไม่ไหวแล้ว
ฉันช้ำแสนทน..........ยอมแล้วทุกอย่าง
พอใจเธอหรือยัง
23 สิงหาคม 2546 03:57 น.
กุหลาบไร้ใจ
เคยรักมาแล้ว......เคยเจ็บมาแทบปางตาย
ไม่อยากรักใครอีกแล้ว......ไม่เหลืออีกแล้ว
อยากให้เธอรับรู้ไว้..........ครั้งเดี๋ยว
ครั้งนี้เจ็บแทบขาดใจ.........วันนั้นเธอเดินจากไป
ไม่อย่าทิ้งเธอไป.........แต่ต้องตัดใจ
มันเกินใจที่จะอดทน........ครั้งเดี๋ยวก้อมากพอ
ที่ผ่านมา..........เธอทิ้งฉันไป
จบแล้ว........อย่าเปลี่ยนใจได้ไหม
ไม่คิดจะรัก........ไม่คิดมีใหม่
ฉันไม่อยากให้ตัวเองต้องเสียใจ
อยากให้เธอรู้จริงจริง........รักเธอเกินตัดใจ
เธอไปไกลลับ..........
เธอไม่เคยมาให้ฉันได้เจอเธออีกเลย
เคยคิดว่าสักวัน.........ปัญหาของเราคงแก้ได้
ตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะรักฉัน
เธอหลบหน้าหนีไกล........
23 สิงหาคม 2546 03:05 น.
กุหลาบไร้ใจ
เมื่อเราไม่เจอกัน...........
อาการแบบนี้เป็นกันได้ไหม
คิดถึง..........ห่วงใย.......เป็นครั้งคราว
อยากได้ยินข่าวคราว......อยากให้เธอรู้
นานเท่าไร..........ฉันนั้นไม่เปลี่ยน
แต่ละคนคงวุ่นวาย.........มีปัญหามากมาย
เธอคิดถึงฉันบ้างนะ........เป็นครั้งคราว
ขอนิดเดี๋ยวคงไม่มากนะ.........
เมื่อเราไม่เจอกัน............
ฉันนี้เฝ้าคอยรอ...........ว่าเมื่อไรเธอนั้นจะกลับมา
มองเวลา.........นี้ก้อดึกมากแล้ว
เธอคงมีเพื่อน.........อีกมากมายที่คอยเอาใจเธอ
ไม่เป็นไร........ถ้าหากเธอจะลืมฉันคนนี้ไป
คิดถึงฉันบ้างนะ.........บ้างเวลาที่เธอไม่มีใคร
ไม่มีข่าวเธอรู้ไหม.........ฉันห่วงเธอ
ส่งข่าวมาให้กันบ้างได้ไหม
วันที่เราไม่เจอกัน...........รู้ไหม
คิดถึง..........เธอคนนั้นไง
เธอคิดถึงฉันบ้างนะ..........ไม่ต้องมากมาย
แค่นาที.........ฉันนี้ก้อดีใจ
เวลาจะนานเท่าไร.........ฉันนี้จะไปเปลี่ยน
23 สิงหาคม 2546 01:49 น.
กุหลาบไร้ใจ
ถึงพี่สาวแสนดีที่แสนไกล
น้องไร้ใจ..........เพราะน้องรักฝักใจ
น้องรักมั่น.........ไม่เคยรักใครใคร
น้องผิดหรือไร.......ที่รักเขาไม่ตัดใจ
น้องนามแฝง...........ว่ากุหลาบไร้ใจ
เพราะรักของน้องนั้น.......สือรักนั้นมากจาก........กุหลาบ
น้องจึงใช้ชื่อ...........กุหลาบไร้ใจ
น้องหมดใจให้ชายแล้ว
หมดที่จะหวัง...............หมดที่ฝันต่อ
พี่สาวที่แสนไกล..........
พี่นั้นแสนดีเกินใครใคร
น้องรักพี่เหมือน..........พี่สาวคนหนึ่ง
พี่น่ารัก............พี่แสนดีเกินใคร
น้องหมดใจรักพี่........ชาตินี้น้องให้พี่สาวหมดใจ
ได้รู้จักพี่แสนดี.............น้องนี้รู้สึกอบอุ่น
น้องไม่ท้อ...........จะเดินหน้าต่อไป
ชีวิตคนเรานั้นเศร้าหนักหนา
เหมือนนิยายยามเศร้า...........นิยายน้ำเน่า
ที่ใครไม่ต้องการที่จะอ่าน..........แม้แต่หยิบมันขึ้นมาดู
เหมือนน้องไร้ใจ........ที่ใครก้อไม่สนใจ
ปล่อยให้น้องไร้ค่ากับกาลเวลา.........ที่อ้างว้าง
ที่ชีวิตที่น้องเศร้า.....ใครเล่าจะเข้าใจ
ชีวิตของกุหลาบไร้ใจ
พี่แสนดี..............
น้องนี้ซึ้งน้ำใจที่พี่หยิบยื่นให้
น้องคนไร้ค่า..........ไร้ใจ
ให้พี่ได้แค่.........ขอบคุณที่พี่ดีกับน้องอย่างนี้
น้องรักพี่ทิกิที่แสนไกลดีเกินใครใครที่น้องพบมา
จะไม่ลืมพี่ทิกิ.............จะรักเคารพพี่ทิกิ
ถึงชาตินี้เรารู้จักกันแค่นี้...........แค่ในคอม
ไม่สำคัยมันอยู่ที่ใจ............รักพี่แสนดีด้วยใจ
รักและเคารพพี่ทิกิเลยไป...........ไม่ลืมเลือน
หน้าส่วนตัว
2280
