9 ตุลาคม 2546 03:17 น.
กุหลาบไร้ใจ
ผิดหวังอีกเช่นเคย
ได้ยินเธอเอ๋ยออกมา
ฉันนี้น้ำตาไหลริน
ใจเจ้าเอ๋ยออ่นแออีกแล้ว
ไหนบอกไม่รักใคร
แล้วนี้คืออะไร........
ร้องไห้ทำมัย.......
เสียใจทำมัย
แคร์เขาทำมัย
ไม่เข้าใจที่เป็นอยู่
น้ำตาคนไร้ใจ
ไหลรินอาบแก้ม
เขาบอกรักกัน
แต่นะวันนี้เขามาเอ๋ย
ว่ามีคนชอบกัน
หมดแล้วใจนี้
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
รู้เพียงใจนี้เสียใจเหลือเกิน
หวั่นไหวออ่นแอสิ้นดียามนี้
หมดหวังเสียจริงกับรักชาตินี้
เสียใจนะ......ไม่อยากเป็นแบบนี้
ไม่อยากรัก......ไม่อยากชอบใคร
แต่ทำมัย.........ฉันต้องเสียใจ
ทำมัยต้องแคร์เขาคนนั้น
ใจเจ้าเอ๋ย.......อย่าออ่นแอได้ไหม
อย่าร้องให้กับใครอีกเลย
หมดแล้วกับรักที่จะมี
นี้คือการเริ่มแล้วก้อจบ
รักที่ฝัน.........รักที่แท้
คือรักตัวเอง......
หมดหวังที่จะรักอีกแล้ว
ไม่มีใครรักคนไร้ใจ
ทุกคนมีคนที่ดีรออยู่
ส่วนฉันนี้คงต้องห่างไกล
ตัดใจเสียนะใจเจ้าเอ๋ย
เขาคงไม่รักเราอีกแล้ว
เราคงไม่ดีพอสัมหรับเขา
เขามีคนให้เลือก
ฉันนี้คงต้องไปเหมือนเช่นเคย
ไม่อยากผิดหวัง
ไม่อยากเสียใจกับการได้รัก
ตัดใจจากนี้ไป
ไม่เจ็บเท่าไร
ถ้าอยู่ต่อไป
คงต้องชอกช้ำเสียสิ้นดี
ตัดใจนะตรงนี้
ใจดวงนี้คงไม่บอกช้ำ
รักฉันให้เธอ.......
คงทำได้ดีแค่คนแสนไกล
ทรมารเหลือเกิน
เสียใจจริงจริงจากใจนี้
ไม่เคยรักใครใครอย่างนี้
ช้ำใจนัก.......รักเขาทำมัย
เก็บคำว่ารักของเธอคืนกลับไป
อย่าเอ๋ยกับฉันอีกได้
มันเจ็บที่ใจตรงนี้
เมื่อเธอไม่เลือก
ฉันนี้ขอเลือกเอง
ฉันจะไป.......ไม่ต้องห่วงกัน
ฉันนี้ไม่เป็นไร
แค่อ่อนแอนิดหน่อย
อีกไม่นานคงทำใจได้
ตัดใจจากกันเสีย
อย่าเหลือเยื่อใย
ให้กันอีกเลยนะตรงนี้
โปรดอย่าสงสารฉันได้ไหม
ในเมื่อเธอไม่รัก
ก้อบอกกันตรงตรง
ไม่ต้องเอ๋ยให้ฉันมีหวัง
เพราะเธอมีเขาคนนั้นรออยู่
แล้วมาเอ๋ยเพื่ออะไร........ว่ารักฉัน
จะทำไงดี.........หน่อใจ
ทรมารนะ........ทรมารเสียจริง
เธอเอ๋ยเสมอรักห่วงใย
ขอบคุณนะที่ห่วงใยกัน
ถ้าเธอห่วงฉันจริง
ตัดใจเลือกได้ไหม
ว่าฉันหรือเขาคนนั้น
ถ้าเธอลำบากใจนัก
ฉันนี้ขอไปเอง
ไม่ต้องห่วงกัน
ฉันนี้ไม่เป็นไร
ลานะ.........จะลาเธอนะตรงนี้
มันคงต้องจบ..........จบนะตรงนี้
30 กันยายน 2546 04:21 น.
กุหลาบไร้ใจ
รักฉันไม่พอที่จะให้เธอหรือไร
เธอจึงมอบทั้งชีวิตทั้งดวงใจให้กับเขา
แล้วฉันละ..........เคยคิดถึงกันบ้างไหม
ว่าฉันจะเป็นอย่างไร............ยามที่ขาดเธอ
เธออย่ามาคิดได้ไหมว่าฉันแข็งแข่งพอ
ฉันคนนี้มีหัวใจไหวหวั่นเพียงใด
อยากรู้เหมือนกันแล้วฉันเธอเคยห่วงกันไหม
อยากรู้นักว่าเธอฉันผิดตรงไหน
เธอจึงเดินจากกันแสนไกล
นับวันเวลาก้อแสนนาน
นานพอกับการที่จะลืมกันได้
แต่แปลกรักมันฝังใจ
อยากมีใครสักคนที่มีใจให้กัน
รักแท้ที่ไม่ทิ้งกัน
ขอโอกาสสักครั้งได้ไหม
กับใครสักคนที่รักฉันด้วยใจ
ขอโอกาศสักครั้งได้ไหมกับโลกใบนี้
จะมีบ้างไหมที่ให้ฉันได้หาคนที่รักจริงใจ
ถ้ามีจะไปหาถึงไกลแสนไกลก้อจะฝ่าฟันไป
ไม่ว่าแห่งหนใดก้อจะไป
เสียใจเหลือเกิน
ในโลกแห่งนี้ไม่มีใครรักฉันสักคน
ขอโอกาสสักครั้ง.......ให้กับคนที่ก้าวผิดไปในทางชีวิต
นะวันนี้............นะที่นี้
ได้มีรัก..........แต่เขาจะรู้ไหมหน่อว่าฉันมีใจ
คนที่แสนไกล........อยู่นะแห่งหนใด
ไม่อาจรู้ได้...........ไม่อาจเจอะเจอกัน
สวรรค์ลิขิตไว้
ชาตินนี้ไร้คนข้างกาย
ของแค่คนเข้าใจ
รักฉันคนนี้ได้ไหม
ให้โอกาสคนที่เดินผิดทาง
เริ่มต้นใหม่ได้ไหม
หากวันนี้คนที่แสนไกล
ยามนี้เธอยังไม่นอน
อยากไปกระซิบข้างหูเบา
เธอคนแสนไกล
ฉันแอบเผลิญใจให้กับเธอที่แสนไกล
ไม่รู้เมื่อไร.........ไม่รู้เพราะอะไร
รู้แค่ยามเธอหายหรือจากไป
คิดถึงห่วงใยเธอเหลือเกิน
จะบอกว่ารักคงไม่ใช่แค่ชอบหรือเผลิญใจ
เจ็บใจตัวเองเหลือเกิน
เผลิญใจให้เขา
ไม่รู้เขาจะคิดอย่างไร
คงไม่มีใครสนใจคนไร้ใจ
เช่นฉันคนนี้เหมือนดั่งเคย
เหมือนดั่งสายน้ำที่ไหลไปไม่มีวันหวนกลับ
23 กันยายน 2546 00:51 น.
กุหลาบไร้ใจ
อยากวอนสายลม
ช่วยดูแลเธอที่แสนไกล
ฉันนี้คนนี้อยู่ไกล
รักและห่วงใย
อยากวอนท้องฟ้าที่กว้างไกล
ช่วยดูและห่มกายให้เธออบอุ่น
ยามเธอนั้นไม่สบาย
อยากกระซิบสายฝนที่โปรย
ช่วยดูแลเธอชายในฝันที่แสนดี
ให้เธอสุขสันต์ทุกคืนวัน
อยากขอเพลงรักอันหวานชื่น
ให้เธอนั้นได้ฟังยามหลับไหล
ยามเธอหลับอย่างสุขใจ
คงฝันมีใครใคร
ถึงไม่ใช่ฉันคนนี้ที่แสนไกล
ขอแค่เธอห่วงใยกันสักนิด
ฉันนี้ก้อดีใจเกินพอ
วอนรักที่แสนไกล
ถึงเธอรักใคร
เธอไม่เคยลืมกัน
ถึงวันนี้เธอยู่ห่างเพียงใด
แต่ขอให้รู้เอาไว้
เธอได้ใจฉันคนนี้
มอบให้เธอหมดใจ
ไม่คิดรักชอบ
เธอดีแสนดีถึงอยู่ไกล
ใจฉันอยู่กับเธอทุกที่ไม่ว่าหนใด
รักที่อยู่แสนไกล
ก้อภูมิใจที่รัก
ถึงเธอมีใครจะไม่หวั่นไหว
จะรักมั่นรันชั่วนิรันดร์
จะไม่ถอนใจจากเธอคนไกล
แม้ตังห่างไกลใจสองเราใกล้กัน
..............กุหลาบไร้ใจ..............
23 กันยายน 2546 00:36 น.
กุหลาบไร้ใจ
จำวันที่เธอกับฉันรักกันได้ไหม
จำวันแห่งสองเรานั้นรักกันเพียงใด
เรื่องราววันเก่าเก่าไม่เคยลืม
เธอทิ้งฉันแล้วใช่ไหม
ฉันรักเธอ...เลือกเธอจะโทษใคร
เจ็บแทบขาดใจนะวันนี้
เขาสวยเขาดี
เธอจึงเลือกเขา
เธอจึงตัดใจทิ้งฉันไป
เจ็บอยู่คนเดี๋ยวที่ตรงนี้
แสนชอกช้ำกับอดีตรัก
แม้ต้องเจ็บปวด
ฉันคนนี้ก้อดีใจ
ที่เธอมีใครที่ดีกว่าฉัน
แต่ฉันเลือกที่จะไม่ตัดใจ
อย่างคนรักฝังในใจ
ไม่คิดจะลืมเลือน
ถึงเธอจะทิ้งฉันไป
วันนี้ฉันมีแค่ความรักที่ฝังใจ
เหมือนวันที่ฉันรักเธอ
ฉันสัญญากับเธอจะไม่ลืมเลือน
แม้ต้องเจ็บปวดแทบปางตาย
เรื่องราวของเราสองเมื่อวันวาน
ไม่เคยโกรธ.......ไม่เคยเสียใจ
ฉันรักเองเลือกเอง
เจ็บนี้คือบทเรียนสอนรัก
เป็นบทบาทของชีวิต
ทั้งชีวิตนี้ไม่ขอมอบใจให้ใคร
ขอให้เพียงเธอผู้ห่างไกล
แต่ชีวิตฉันต้องดำเนินต่อไป
คงรอเธอได้แค่หัวใจ
วันนี้ฉันขอบอกว่ารักเธอ
แต่คงรอจนหมดลมหายใจ
แต่คงต้องสู้เดินหน้าต่อไป
วันนี้ฉันขอเอาความรักเมื่อวันวาน
มาเก็นไว้ใจขวดโหล
แล้วเก็บมาปิดไว้เก็บใจอย่าดี
นะวันนี้ขอรักเธอจนหมดลมหายใจ
นะนาทีนี้ไม่อยากรักใคร
ไม่อยากเลือกใคร
เพราะคือคนดีกับฉัน
เรื่องราวเมือวันวาน
ถ้าเธอตัดกันได้......ก้อตัดไป
แต่ฉันจะไม่ตัดใจจากเธอ
.................กุหลาบไร้ใจ..............
22 กันยายน 2546 07:31 น.
กุหลาบไร้ใจ
นะที่แห่งหนใด
ไม่มีรักคงไม่แปลก
แต่ทีตรงนี้ไร้คนที่จริงใจ
แค่ลวงหลอกเล่นเห็นเป็นขนมหวาน
นะที่แห่งหนใด
มีรักที่มีคนจริง
คนไร้ใจของไปตามหา
ถึงไกลสุดขอบฟ้า
ขอบติดตามหาไม่ท้อถ่อย
นะที่แห่งหนใด
มีรักที่เศร้าโสกา
ฉันนี้หนาขอปลอบขวัญ
ที่แห่งใดมีมากรักหลายใจ
คนไร้ค่าอย่าฉัน
ของให้หมดไปนะที่แห่งนี้
รักเศร้าผิดหวัง
ช่วยรักกันได้ไหม
รักนั้นรักแล้วสุขสันต์
ลองรักกันจริงใจกันเถอะน่า
อย่าเห็นผู้หญิงเป็นของเล่นชั่วคราว
ขอวอนคนที่มากรักหลายใจ
รักกันได้ไหม
รักด้วยใจจริงที่แท้
ไม่หลอกลวงกันเช่นนี้
ฉันคนไร้ใจไร้ค่าถูกหมางเมิน
แต่ไม่เคยเอาความมันล้อเล่น
ดั่งเช่นคนโรเร
...................กุหลาบไร้ใจ..............