***...เพลงโศกวิโยครำพัน...***

กุหลาบน้ำตา

   ***โอ้อนาถหวาดหวั่นพลันระทึก

ถ้อยสบถโฉดทราม ณ ยามดึก

หากกาลใดระลึกร้าวดวงจินต์***

   ***พิศสถานผ่านหาดอำมหิต

ห้วงหนึ่งแห่งความคิดอยากลืมสิ้น

แต่สาส์นเสียงกรีดทรวงร่วงเรี่ยดิน

น้ำตารินหลั่งหล่นลงปนทราย***

   ***พิศอัมพุท ณ อัมพรสะท้อนระทด

เกลือกกาฬมัวหมดหมองมิหาย

จันทร์ยังจมระทมหนอท้อทั้งกาย

ชีพจวนวายวูบหวิดเพียงนิดเดียว***

   ***อับปางอัปรีย์ธุลีอุบัติ

เคราะห์ซ้ำกรรมซัดสุดรั้งเหนี่ยว

ยาวิเศษเฉทใดไร้จะเยียว

ดั่งควงเคียวเคว้งคว้างกลางพนา***

   ***พิษร้ายพ่ายรักกระอักโลหิต

รักนี้ทวีพิษจนจิตหว้า

เวเหวี่ยงเลี่ยงแล้วยังไล่มา

ดั่งมัจจุราชพิฆาตฆ่าให้จาบัลย์***

   ***ควานหาปลายแห่งทางระหว่างชีวิต

ชีพก็หวิดเวียนว่ายปลายอาสัญ

ปลายแห่งชีพดับวูบลงเพรียบพลัน

สรรพางค์สั่นหวั่นว่าจะอาลัย***

   ***หากเลือกได้เลือกแล้วแหละความรัก

เลือกที่จินต์ผูกสมัครมิผลักไส

เลือกที่รักเป็นรักแท้...แหละบางใคร

บ้างตอบ...เถิดใจจะรอฟัง***

   ***อย่าให้เคียดกระเดียดแค้นเหมือนรักนี้

อย่าให้รักอัปรีย์ชี้ความหลัง

อย่าให้รัก...หละเลี่ยนเปลี่ยนเป็นชัง

เพลงรัก...หลังจากนี้ให้ดีจริง***

   ***ฤๅความช้ำต้องควบอยู่คู่เคียงรัก

เคียงกันอยู่อย่างอุปสรรคยากสาดทิ้ง

แต่กลเล่ห์หลอมไล้ยากไหวติง

ปล่อยทุกสิ่งตามชะตาเวลากรรม***