19 กรกฎาคม 2553 21:24 น.
กุมภ์
ก่อนนี้ สายลมยัง พัดพรมผ่าน
ข้ามวันวาน เล่าเรื่อง กระจ่างใส
เห็นกันอยู่ ทุกวัน ฉันคือใคร
ซื่อสัตย์กับ หัวใจ ตลอดมา
ผ่านเวลา คืนวัน พลันผันเปลี่ยน
เป็นบทเรียน สอนสั่ง น่ากังขา
เหตไฉน ทำไม ไม่นำพา
แค่คำลา สักคำ ยังไม่มี
ก็ก่อนนั้น ยังจำ คำคนเอ่ย
ถ้อยเฉลย จำนรรค์ ระบายสี
พอผ่านเลย ลืมหมด ทุกวลี
ก็วจี ใครเล่า ฝังฝากลม
แล้วทำไม ในลม คำคนนั้น
ต่อคืนวัน ลบเลือน กลายกลับขม
จบเรื่องราว เลือนหาย เหลือเพียงลม
สลายล่ม ลมนั้น พลันจากไป
สายลมเอ๋ย ทำไม รีบลาจาก
ก่อนเคยฝาก ลมฝัน ตะวันฉาย
ไปกับลม จากกัน อย่างเดียวดาย
ให้ใจหาย สายลม ไม่หวนคืน
16 กรกฎาคม 2553 01:37 น.
กุมภ์
ลำนำเสียง ขลุ่ยผิว พริ้วปลิวหวาน
รำเพยผ่าน สายลม พร่างพรมไหว
ดั่งตัวเจ้า พลัดถิ่น มาแสนไกล
แล้วจะมี ผู้ได ประคองพา
เมื่อลมโน้ม กายเจ้า สัมผัสร่าง
ยิ่งไกลห่าง มืดมัว สลัวกว่า
มืดมิดหมอก บดบัง สุดสายตา
ยากจะฝ่า หนทาง หาตะวัน
รุ่งทิวา ผ่านฟ้า นิทราผ่าน
ระวีหว่าน พรมเพรียก หาคู่ขวัญ
ภมรหมู่ คู่บุปผา กรายใกล้กัน
แล้วคู่ขวัญ ของเจ้า เล่าอยู่ได......
หวานเอยหวาน หวนคืน หวานขลุ่ยผิว
ละเลียดลิ่ว หวนเงา ในป่าใหญ่
หวนเถิดหวน หวนคืน สู่ป่าไพร
ร่มไม้ใหญ่ ป่าไผ่ นั้นคอยวัน..........
ขลุ่ยเอ๋ย.....ขลุ่ยผิว...........................
หน้าส่วนตัว
2154
