ไม่ใช่ของ......ของเรา

กุมภ์

เธอตามของที่หาย                     ได้คืน 
เหมือนหลับฝันแล้วตื่น                คืนได้
คล้ายดั่งความหวานชื่น                สู่ห้อง      ใจเอย
ฤาเพียงแค่หลอกไว้                     จุ๊หมา      ขึ้นดอย  

คอยทำไมเนิ่นนาน                      สองเดือน
ของหายกลับแชเชือน                   ไม่หา
ฤาแค่ลวงกลบเกลื่อน                   สิ่งซ่อน    ในใจ
ลวงใจใครลวงมา                          หลอนหลอก   แนบเนียน

เวียนวนทนรับอยู่                         ผู้เดียว
เหลือเพียงใจโดดเดี่ยว                 เปลี่ยว.....ไห้
ก่อนนี้ใครเคยเกี่ยว                      ก้อย...พร่ำความนัย
แล้วใจใครหม่นไหม้                    ไห้หวน    รำพึง

ถึงเธอผู้มีใจ                               ซุกซน
ใจเธอแสนเวียนวน                       แสร้งเหงา
หมายใครใคร่เคียงตน                   เฝ้าหวง    ลำพอง 
สองเราคือเธอเขา                         หาใช่      ฉันเอย......................