31 มกราคม 2550 17:14 น.
กีรดา
คำพูดการกระทำที่รุนแรงไป
ทำให้เธอเสียใจทุกๆครั้ง
เพราะฉันมันจน ไม่ควรที่จะรักกัน
เธอคงจะเจอคนที่ดีกว่าฉัน ขอให้โชคดี
ฉันรักเธอมากมากที่สุด
ไม่อยากให้เธอทนอยู่กับคนจนๆอย่างฉัน
คนไม่รวยไม่มีสตางค์
คนไม่เอาถ่านอย่างฉันคงไม่มีค่าอะไร
ที่ฉันทำตัวตีออกห่าง
เพราะไม่อยากให้เธอฝากชีวิตไว้ที่ฉัน
ฉันคงไม่ดีพอที่เธอจะผูกพัน
ขอให้เราจบกันแค่นั้นฉันรักเธอ
31 มกราคม 2550 17:10 น.
กีรดา
.....แอบปลื้มพี่มานานรู้หรือป่าว
อยากเข้าไปทักทายจะได้ไหม
แอบมองพี่อยู่ไกลๆ
รู้ตัวไหมว่าน่ารักจัง
.....อยากบอกรักตั้งหลายครั้ง
แต่พี่ทำเป็นเมินเฉย
รู้ไหมว่าทำให้ใครเจ็บจนไม่รู้เลย
คงเป็นส่วนเกินที่ไม่ต้องการ
.....ถึงจะผิดหวังในรัก
แต่จะขอรักพี่ตลอดไปอยู่อย่างนี้
ขอแค่ได้ทักทายกันก็ยังดี
เพียงแค่นี้มันก็มากเกินพอ
31 มกราคม 2550 17:08 น.
กีรดา
ระยะทางระหว่างเรายังเท่าเดิม
ไม่มีอะไรเพิ่มเติมจากคำว่าเพื่อนที่เธอให้
ใกล้กันเกินกว่าจะพูดคำว่ารักออกไป
ฉันเลยทำได้แค่นั่งท้อใจอยู่ทุกที
.....รักเธอแต่เธอรักเขา
เจ็บเท่าไรก็เป็นได้แค่เงาในใจเธออย่างนี้
เต็มใจจะรองรับทุกนำตา ในฐานะเพื่อนที่แสนดี
แม้เธอจะรู้สึกไม่ได้สักที"ไม่เป็นไร"
.....ยิ่งถ้าเป็นเพื่อนสนิทล่ะ......
ดั่งมีเสาแปดศอกตอกเป็นหลัก
ใครมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว
หากคนเราสนิทกันทุกวันไป
ไหนเลยจะไม่"เผลอรัก"เข้าสักวัน.....
31 มกราคม 2550 17:06 น.
กีรดา
..อาการของคนแอบรัก
อยากทักเธอ...ยังไม่กล้า
อยากเดินไปหา...ใจยังหวั่นไหว
อยากบอกความในใจ....ออกไป
อยากพูดว่าทั้งใจ...ยกให้เธอ
แต่ทำไม...ทำไมกัน
แค่เดินไปทักเธอนั้น...ยังไม่กล้า
ได้แค่แอบมองเธออยู่...ตลอดเวลา
ได้แค่แอบอิจฉา...คนใกล้เธอ
หน้าส่วนตัว
1104
