17 สิงหาคม 2549 17:50 น.
กีรดา
......จะกี่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เธอก็ยังเป็นเพื่อนสนิทของฉัน
เป็นคู่คิดเป็นมิตรที่ผูกพัน
ไม่มีวันที่ฉันจะลืมเธอ
......สบายดีหรือเปล่านะ
หรือว่าอยู่กับใครคนไหน
ก็ได้แต่ห่วงยัยตามประสาคนไกล
ส่วนจะมีความหมายหรือไม่แล้วแต่ใจเธอ
17 สิงหาคม 2549 17:25 น.
กีรดา
.....น้ำค้างยังมีวันร้างลา
น้ำตาก็มีวันลาร้าง
แต่น้ำใจที่มีกลับไม่จาง
น้ำคำยังจำติดถึงจิตใจ
.....เคยเย้าเคยหยอกล้อ
เคยก่อรักที่สดใส
เพียงไม่กี่นาทีที่ห่างไกล
ช่างเร็วไวเหมือนหลายสิบปี
.....ต้องลาแล้วจำใจต้องจาก
ถึงจำพรากขอเธอจงจำมั่น
จะคิดถึงเธอนั้นทุกวันเวลา
.....ขอเธออย่าเป็นเช่นน้ำค้าง
ขอเธออย่าร้างเช่นดั่งน้ำตา
ขออย่าลืมว่ามีคนไกลยังใฝ่หา
รอเวลาได้กลับมาเจอหน้ากัน
**ปล. คิดถึงจัง
17 สิงหาคม 2549 13:48 น.
กีรดา
.....เป็นคนไม่มีเหตุผล
ไม่เคยสนใจอะไรทั้งนั้น
แม้แต่เรื่องเธอก็เหมือนกัน
ไม่มีเหตุผลสักอันที่จะให้ฉันนั้นคิดถึงเธอ
***เพียงคลื่นเหงาพัดผ่านเสาโทรศัพท์
แค่เพียงหวังว่าคนรับจะคิดถึงกลับก็พอ***
17 สิงหาคม 2549 13:35 น.
กีรดา
---------คงไม่มีคำพูดไหน
ที่จะจริงจังและจริงใจได้เท่านี้
และคำพูดคำนั้นที่ฉันมี
คือ"รัก"และ"คิดถึง"คนดีตลอดไป
---------แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน
แต่ในใจยังมีเธออยู่เสมอ
คิดถึงนะคนดีอยากเจอเธอ
เฝ้าฝันเพ้อคิดถึงเธอตลอดเวลา
17 สิงหาคม 2549 13:28 น.
กีรดา
ถึงเราห่างกันมากแค่ไหน
แต่หัวใจยังมีให้สม่ำเสมอ
ยังเป็นคนเดิมคนนี้ที่รักเธอ
จะคิดถึงเธอเสมอไม่เปลี่ยนแปลง
หน้าส่วนตัว
815
