10 ตุลาคม 2549 15:14 น.
กีรดา
ต้นปีมา..มกราก็หน้าหนาว
ลมพัดพราวพระพายวายสุขสันต์
เรื่อยเรื่อยพัดจนมา..กุมภาพันธ์
เดือนแห่งวันแสนสดสุขสนุกใจ......
10 ตุลาคม 2549 15:08 น.
กีรดา
ใจหนอใจเจ้าเอ๋ยเป็นไปได้
ไปรักเขาทำไมก็ไม่รู้
เขาเป็นคนมีเจ้าของก็เห็นอยู่
ยังทำเป็นไม่ชี้ ไม่รู้ ไม่สนใจ
เขาเคยบอกชอบเราก็เปล่าเลย
ยังเห็นเขาเฉยเมยเลยด้วยซ้ำ
ไปรักเขาอยู่ได้ใยหัวใจไม่จำ
โง่แล้วทำงมงาย....ฟาย...สิ้นดี
10 ตุลาคม 2549 15:02 น.
กีรดา
เธอ...ชอบนั่งมองฟ้าใสในคืนเหงา
ชอบฟังเสียงแผ่วเบาของสายลมไหว
ชอบมองดาวให้ความเหงาล่องลอยไป
ชอบนั่งคิดถึงใครอยู่...อยากรู้จัง
ฉัน...ชอบนั่งมองท้องฟ้าเวลาเหงา
ชอบรื้อฟื้นคืนวันเก่าท้าวความหลัง
ชอบนั่งขับขานบทเพลงเศร้าให้ดาวฟัง
ชอบถอนหายใจหลายๆครั้ง...เพราะนั่งคิดถึงเธอ
10 ตุลาคม 2549 14:39 น.
กีรดา
.........ซุกซ่อนเธอเอาไว้อยู่ใต้หมอน
ทุกคืนก่อนนอนแอบยิ้มให้
รูปที่เธอให้มาเพื่อเป็นกำลังใจ
เพิ่มฝันให้อบอุ่นตอนหนุนนอน...........
.........แม้หลับตาทุกวันยังฝันถึง
ใครคนหนึ่งยิ้มให้กันที่ใต้หมอน
ปลุกปลอบฝันให้ฉันแต่งเป็นกลอน
ให้เธอนอนอยู่ใต้หมอนฉันทุกคืน..........
10 ตุลาคม 2549 14:29 น.
กีรดา
........บางอารมณ์ในบทเพลงที่แสนเศร้า
อาจต้องทำให้เรานั่งร้องไห้
ในเนื้อเพลงบางตอนช่างสกิดใจ
บอกถึงงความอ่อนไหวในใจ....เรา
........บางอารมณ์ในบางบทเพลงที่แสนเสร้า
อาจต้องทำให้เราทนไม่ไหว
แต่บางความรู้สึกลึกสุดใจ
จะเศร้าไปทำไมนั่นมันไม่ไช่....เรา
หน้าส่วนตัว
1500
