21 สิงหาคม 2549 12:46 น.
กีรดา
เธอทำให้ฉัน..............รู้จัก......กับคำว่ารัก
หลังจากที่เศร้า.......เพราะอกหัก......มาหลายหน
แต่ต่อจากนี้ไป.......ฉันจะเป็น......หนึ่งคน
ที่จะมอบ...หัวใจรัก.....ให้เธอ(เพียง).....คนเดียว
คำว่ารัก.........มันยากจะบรรยาย
ยากเกินจะพูดไป......หลายหลายหน
บอกรักครั้งแรก......ครั้งเดียว...ก็เกินทน
ให้รู้ว่า......มันมากมายจน......ล้นหัวใจ
ก็ไม่รู้..........ว่าฉันเป็นอะไร
ทำไมรู้สึกอ่อนไหว......ถึงเพียงนี้
ไม่กล้าสบตา.......เธอเลยคนดี
กลัวความอ่อนไหวที่มี......คือรักเธอ
18 สิงหาคม 2549 19:06 น.
กีรดา
ยิ่งใกล้เธอเมื่อไหร่----หัวใจก็ยิ่งรัก
ใกล้เธอยิ่งทุกข์หนัก....หัวใจรักมักไม่จำ
ใกล้เธอแล้วต้องเจ็บ...หัวใจเย็บอีกซ้ำซ้ำ
ใกล้เธอแล้วต้องจำ...ว่ามันทำให้เจ็บใจ
ยิ่งเจ็บก็ยิ่งรัก........พอสักพักรักไม่ไหว
เจ็บเกินจะทำใจ....หยุดรักไว้ไม่อยากจำ
18 สิงหาคม 2549 18:57 น.
กีรดา
เธอคือ....เพื่อนที่แสนดี
เธอคือ.........พี่ที่ชิดใกล้
เธอคือ.......คนดีในหัวใจ
เธอคือ.....แสงไฟส่องใจเรา
18 สิงหาคม 2549 15:15 น.
กีรดา
เมื่อสายลม..หน้าหนาว..ปลิวพัดผ่าน
เหล่าดอกไม้..เบิกบาน..หวานสะพรั่ง
หมู่ผีเสื้อ..เหล่านกกา..ออกจากรัง
สายลมหลั่ง..พัดมา..พาหนาวใจ
เมื่อสายลม..ให้คิดถึง..ใครหนึ่งคน
เริ่มสับสน..กังวน..ปนเหน็บหนาว
สายลมโชย..โบกโบย..พัดรายราย
ใจละลาย..เมื่ออยู่ใกล้..ใครหนึ่งคน
เมื่อสายลม..พัดให้..ใจบอกรัก
ทุกข์ที่ปัก..กลางอก..ปกความหมาย
วอนสายลม..พัดความกล้า..มาสู่กาย
ให้หัวใจ..บอกรักไป..ไม่กลัวเกรง
17 สิงหาคม 2549 17:52 น.
กีรดา
............แอบปิ้งเธอเข้าแล้ว..................
...........ทั้งที่ไม่มีวี่แววมาก่อน...............
เมื่อเจอเธอแล้วหัวใจบอกว่าใช่แน่นอน
.....ไม่เคยชอบใครมาก่อนเลยจริงๆ......
.......แต่ก็สงสารตัวเองจนจับใจ............
.......ที่มอบความรักไปให้คนอื่น...........
...........เสียดายทุกวันทุกคืน................
.....หากรู้ว่ารักเป็นอื่นคงเก็บไว้เอง......