10 กุมภาพันธ์ 2550 14:59 น.
กีรดา
แสงระยิบ พริบพราว สกาวใส
เหมือนดวงใจ ดวงน้อย ที่คอยหา
เขาผู้นั้น ที่สวรรค์ เคยส่งมา
ให้พบพา ดวงชีวา ที่น่าชม
แสงสกาว พราวฟ้า เวลาค่ำ
ความมืดดำ ดับสนิท จิตมิสม
สายลมพัด ความหนาวเหน็บ ให้เจ็บตรม
พัดความขม ไม่ชื่น เหมือนคืนวาน
ย่ำราตรี คืนนี้ ไม่มีเจ้า
ส่องแสงพราว พร้อมกับดาว สว่างใส
ใจสีหม่น ฟ้าสีหมอง มองคราใด
ดวงฤทัย สิ้นมลาย ในทันดล
วอนฟ้า เทวดา เทพารักษ์
ให้ประจักษ์ รักแท้ แลมาสน
ขอแสงจันทร์ เจิดส่องจ้า ข้าหนึ่งคน
ให้หลุดพ้น ความทุกข์ทน จากคนไกล
เขาผู้นั้น ไม่ย้อนมา กลับลาจาก
ดวงดาวพราก ให้เขาจาก สนุกมากไหม
ให้ท้องฟ้า บอกเขาว่า ยังมีใคร
แทบขาดใจ ตอนเขาไป ไม่หวนคืน
9 กุมภาพันธ์ 2550 13:41 น.
กีรดา
*ถ้าพูดถึงเรื่องราวคราวความรัก
เคยอกหักมานักหลากหลายหน
เพราะหัวใจชอบไปแอบรักคน
หนีไม่พ้นคนมีแฟนแม้นร่ำไป
*ชอบเผลอใจส่งรักไปให้ใครเขา
ให้ใจเราได้สุขแสนสดใส
แต่เมื่อรู้เขาคนนั้นดันมีใคร
ดวงฤทัยสุดท้ายมลายลง
*รักครั้งแรกสุดตรมมัธยมห้า
ดวงชีวาสุขสมภิรมย์สงค์
เพราะครูที่ปรึกษาหน้าประยงค์
คอยบรรจงแต่งแต้มแง้มหัวใจ
*ครั้งที่สองต่อมาก็น่ารัก
แอบสมัครรักเพื่อนเหมือนสมัย
ความรู้สึกตอนนี้มีห่วงใย
แต่สุดท้ายให้หัวใจนายไม่ลง
*มาเริ่มต้นอีกหนตอนปีหนึ่ง
แต่ไม่ซึ้งตราตรึงพึงประสงค์
ให้หัวใจแฟนเพื่อนเอือมระองค์
เลยต้องปลงเพราะพ่ายแพ้แก่คนดี
*มาตอนนี้มีหัวใจให้ทายทัก
ให้สมัครรักคนที่สนศรี
คิดว่าสมทุกทางอย่างรุ่นพี่
แต่รู้ดีว่าลอยลมไม่สมใจ
*เรียนอยู่ห้องเดียวกันทุกวันเช้า
มองพี่เขาจนใจเราสุขสดใส
ขอรุ่นพี่หันมองทีว่ามีใคร
แอบมองไปส่งใจให้หลายที
*แต่ใจจริงยิ่งไม่อยากให้รู้
กลัวว่าครูที่สอนให้พรถี่
แอบรักไปวันวันฝันที่ดี
เพียงเท่านี้ก็สุขสนุกใจ
31 มกราคม 2550 17:14 น.
กีรดา
คำพูดการกระทำที่รุนแรงไป
ทำให้เธอเสียใจทุกๆครั้ง
เพราะฉันมันจน ไม่ควรที่จะรักกัน
เธอคงจะเจอคนที่ดีกว่าฉัน ขอให้โชคดี
ฉันรักเธอมากมากที่สุด
ไม่อยากให้เธอทนอยู่กับคนจนๆอย่างฉัน
คนไม่รวยไม่มีสตางค์
คนไม่เอาถ่านอย่างฉันคงไม่มีค่าอะไร
ที่ฉันทำตัวตีออกห่าง
เพราะไม่อยากให้เธอฝากชีวิตไว้ที่ฉัน
ฉันคงไม่ดีพอที่เธอจะผูกพัน
ขอให้เราจบกันแค่นั้นฉันรักเธอ
31 มกราคม 2550 17:10 น.
กีรดา
.....แอบปลื้มพี่มานานรู้หรือป่าว
อยากเข้าไปทักทายจะได้ไหม
แอบมองพี่อยู่ไกลๆ
รู้ตัวไหมว่าน่ารักจัง
.....อยากบอกรักตั้งหลายครั้ง
แต่พี่ทำเป็นเมินเฉย
รู้ไหมว่าทำให้ใครเจ็บจนไม่รู้เลย
คงเป็นส่วนเกินที่ไม่ต้องการ
.....ถึงจะผิดหวังในรัก
แต่จะขอรักพี่ตลอดไปอยู่อย่างนี้
ขอแค่ได้ทักทายกันก็ยังดี
เพียงแค่นี้มันก็มากเกินพอ
31 มกราคม 2550 17:08 น.
กีรดา
ระยะทางระหว่างเรายังเท่าเดิม
ไม่มีอะไรเพิ่มเติมจากคำว่าเพื่อนที่เธอให้
ใกล้กันเกินกว่าจะพูดคำว่ารักออกไป
ฉันเลยทำได้แค่นั่งท้อใจอยู่ทุกที
.....รักเธอแต่เธอรักเขา
เจ็บเท่าไรก็เป็นได้แค่เงาในใจเธออย่างนี้
เต็มใจจะรองรับทุกนำตา ในฐานะเพื่อนที่แสนดี
แม้เธอจะรู้สึกไม่ได้สักที"ไม่เป็นไร"
.....ยิ่งถ้าเป็นเพื่อนสนิทล่ะ......
ดั่งมีเสาแปดศอกตอกเป็นหลัก
ใครมาผลักบ่อยเข้าเสายังไหว
หากคนเราสนิทกันทุกวันไป
ไหนเลยจะไม่"เผลอรัก"เข้าสักวัน.....
หน้าส่วนตัว
1469
