30 มิถุนายน 2551 09:10 น.
กิ้นดอน
ประชาธิปไตย หลักใหญ่ เข้าใจง่าย
เลือกตั้งได้ เข้ามา ประชาเห็น
เสียงข้างมาก ครองเมือง เรื่องจำเป็น
เมืองร่มเย็น รักกฎ กติกา
ถ้ามันเกิด เรื่องราว ความขัดแย้ง
มีเส้นแบ่ง แนวคิด สิทธิ์สมัย
ต้องดำเนิน ตามครรลอง ธิปไตย
คิดเห็นได้ บนหลัก รักษาธรรม
ต้องต่อสู้ ตามแนว อหิงสา
ยึดประชา ส่วนรวม ให้เขาเห็น
ผิดหลักการ ไม่ดี จะลำเค็ญ
ชาติทุกข์เข็ญ เพราะหลัก ถูกทำลาย
จงอย่านำ ข้ออ้าง ทั้งหลายแหล่ง
เพื่อมาแก่ง แย่งอำ นาจกันได้
เพื่อมาก่อ บ้านเมือง ให้วุ่นวาย
ความเสียหาย นำพา ชาติล่มจม
ความถูกต้อง ต้องใช้ วิธีถูก
ถ้าล้วงลูก ผิดกฎ เพราะหวังผล
เชื่อได้หรือ สิ่งได้มา รักษาชน
สุดท้ายมัน ก็คน ผิดเหมือนกัน
30 มิถุนายน 2551 09:06 น.
กิ้นดอน
เราคนไทย ถูกแบ่ง เป็นสองขั้ว
สองครอบครัว เลยไม่ สมานฉันท์
ต่างฝ่ายหมาย ปองชนะ จึงโรมรัน
ไม่สังสรร ร่วมชายคา มหานคร
ฝ่ายหนี่งนั้น มีชัย เพราะพวกมาก
รับเลือกจาก ปวงประชา วินิจฉัย
เลยชนะ ตามกฏ ประชาธิปไตย
ได้รับชัย เลือกตั้งตาม กติกา
อีกฝ่ายหนึ่ง พวกน้อย จำต้องแพ้
อย่าท้อแท้ ยอมรับ สมานฉันท์
เล่นตุกติก อาจพินาศ ในฉับพลัน
กีฬานั้น มีแพ้ อย่าแก้เกมส์
ทั้งสองฝ่าย หวังดี ต่อประเทศ
อัตตาเหตุ ก่อร่าง สร้างนิสัย
ต่างตำหนิ ติติง ว่ากันไป
ถึงอย่างไร ก็ยังเป็น พี่น้องกัน
อย่าลืมว่า เรานี้ ยังมีพ่อ
ท่านคงท้อ ลูกไม่ สมานฉันท์
ถ้ารักพ่อ หยุดเถอะ อย่าฆ่ากัน
คำพ่อนั้น สอนสั่ง เสมอมา
อยากให้ถอย ออกมา คนละก้าว
อย่ามัวเมา เอาอัตตา เข้าประหาร
ประเทศวิปริต จิตคน จะพิการ
ต้องร่วมสาน ปรองดอง เป็นหนึ่งเดียว
ทางออกร่วม สองฝ่าย นั้นมีแน่
ร่วมคิดแก้ ปัญหา พาไปเสีย
มองข้อดี ตัดข้อด้อย จะหายเพลีย
เด็กๆเชียร์ ผู้ใหญ่ เข้าใจกัน
30 มิถุนายน 2551 09:03 น.
กิ้นดอน
คุณรู้ไหม ทำไม คนกับสัตว์
ต่างกันนัก เพราะว่า คนมีสมอง
รู้ดีชั่ว ตัวทำ ตามครรลอง
จงเหลียวมอง ข้อต่าง ให้เข้าใจ
สัตว์นั้นหรือ คิดได้ เพียงกำลัง
เข้าห้ำหั่น แสวงหา อำนาจได้
ถ้ามนุษย์ ปุถุชน ทำตามใจ
จะต่างใย จากสัตว์ อัตตาตน
กฏระเบียบ ถูกสร้าง มาบังคับ
ร่วมปฏิบัติ ให้ตรง ตามกฏหมาย
ตามกฏหมู่ ชาติพัง อาจถึงตาย
เมืองชิปหาย ล่มจม สังคมเลว
มีอำนาจ สองขั้ว ให้เลือกข้าง
ผิดถูกบ้าง ตามธรรม กรรมสนอง
ขอให้ใช้ วิธี ที่กลั่นกรอง
มีสมอง แยกแยะ จะเลือกใคร
เมื่อเลือกแล้ว ขอให้ เล่นตามกฏ
อย่านอกบท ระวัง จะเสียหาย
ประชาธิปไตย อยู่บนหลัก เคียงข้างกาย
ยึดถือไว้ ตัดสิน ชะตาตน
แพ้ชนะ หัดยอม รับกันบ้าง
ตะแบงข้าง ถูไถ ไม่เป็นผล
นักกีฬา พึงรู้ ระเบียบตน
ต้องรับผล ตัดสิน แล้วยินดี
จะได้ชื่อ ว่ามี สปิริต
ร่วมกันคิด กันทำ ตามวิถี
เราทำผิด ท่านติง เรายินดี
เราทำดี ชมบ้าง สร้างสรรเอย......
30 มิถุนายน 2551 09:00 น.
กิ้นดอน
การเป็นสื่อ ต้องเป็นกลาง หนทางบอก
ไม่มีปลอก คล้องคอ ให้เสื่อมเสีย
ฐานันดร สี่ไซร้ ไม่เชลียร์
ทำเสื่อมสีย ข่าวสาร รับรู้กัน
วิเคราะห์ข่าว ก่อนเสนอ ให้ดีก่อน
อย่าตัดตอน ข่าวสาร มันจะเสีย
ให้ข้อมูล ถูกต้อง สังคมเชียร์
ปากกาเลีย แทนลิ้น สิ้นคนชม
จงเขียนข่าว ด้วยถ้อยคำ ที่สุภาพ
ไม่พูดหยาบ ใช้คำ ที่อ่อนหวาน
สุภาพชน หาไม่ กลายเป็นมาร
มีหลักการ สื่อสาร ถูกวิธี
การเสนอ ข่าวสาร พึงระวัง
อารมย์นั้น อย่าอยู่ เหนือเหตุผล
จิตร่มเย็น กายร้อน อย่ากังวล
มองสังคม เป็นหลัก รักกันเอย....
28 มิถุนายน 2551 15:15 น.
กิ้นดอน
ตื่นขึ้นมายามเช้าเราใจหาย
คู่เคียงกายไร้เงาเศร้านักหนา
มองดูหมอนภาพเธอยังตรึงตรา
เคยนิทรา ใกล้ชิดสนิทกัน
เมื่อก่อนนั้นเราสองคลอเคลียคู่
เคยเชิดชูรักงามบานสดใส
เราทั้งสองปลูกรักประสานใจ
ในฤทัยเรามีเราที่เข้ากัน
แล้วจู่ๆความรักพลันสะดุด
มีบุรุษชายอื่นแทรกกลางนั่น
เขาเข้ามาในใจของเธอพลัน
ความไหวหวั่นในจิตคิดเลิกลา
เธอไปแล้วไร้แววไม่หวนกลับ
คงลาลับจรจากไม่หวลหา
คนเคยรักเคยสนิทชิดกายา
รักร้างลาระทมตรมชีวี
น้ำตาซึมรินไหลไม่อายหรอก
ตะโกนบอกว่ารักเธอคนนี้
พี่ขอให้ตัวเจ้านั้นโชคดี
ส่วนพี่นี้เวลา... รักษาใจ.
หน้าส่วนตัว
906
