4 พฤศจิกายน 2547 14:35 น.
กิ่งไม้
เพียงวันเดียวที่ฉันได้พบใครบางคน ดูเหมือนว่าเขาจะเปลี่ยนชีวิตของฉันไปจากเดิม โดยที่เขาไม่เคยจะรู้ตัวเลย
ทำไมนะ คนที่ดูเหมือนอยู่คนละซีกโลก จะมาเจอกันได้ สำหรับฉัน ถึงจะเจอกันไม่นาน พูดกันนับ
คำได้ แต่ทำไมฉันถึงได้คิดถึงเขาตลอดเวลาที่ตื่น ทำไมถึงรักเขาได้มากขนาดนี้
เวลาผ่านไปเกือบเดือนที่เราห่างกัน แต่ฉันยังคงพยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อที่จะติดต่อเขาให้ได้ จน
เพื่อนหลายคนบอกว่า " แกบ้าไปแล้วเหรอ อยู่ห่างกันตั้งไกล เขาไม่ได้รักแก อาจจะไม่เคยรู้จักแก หรือ
บางทีที่สำคัญ เขาอาจจะลืมแกไปแล้วก็ได้ "
จริงสินะ......ความรู้สึกทุกอย่าง มันเกิดขึ้นกับฉันข้างเดียว เขาจะมารับรู้มันมั้ย
แต่ฉันก็ได้แต่บอกกับตัวเองว่า ... มันคือสิ่งที่ตัวเราต้องการไม่ใช่เหรอ ฉันแค่อยากจะส่งความรู้สึก
ดีๆให้เขา ไม่ได้ต้องการให้เขามารู้สึกแบบเดียวกัน ไม่กล้าที่จะให้เขามารักหรอก แค่ไม่รังเกียจ และรับรู้
การมีอยู่ของฉันเท่านั้นเอง
ถึงตอนนี้ ..เวลาจะผ่านมานานมาก ภาพของเขาจะเริ่มเลือนลางไปจากสมอง แต่ฉันก็รับรู้ถึงการมี
อยู่ของเขา แม้จะไม่ได้พบ ไม่ได้ยินเสียง แต่ความรู้สึกดีๆที่ส่งให้เขามันยังคงอยู่ทุกเวลานาทีที่หายใจ
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร แต่ความหวังลึกๆที่มี ..ขอแค่วันหนึ่ง ถ้าเขามีปัญหา ให้เขายังจำได้ว่ายัง
มีคนคนนี้รอเขาอยู่เสมอ แต่ถ้าเขามีความสุข ก็ขอดีใจด้วยแม้ฉันจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของมันก็ตามที
ยังรักแกเสมอนะ โชคชะตาของฉัน
.............แล้วชีวิตของคุณเคยมีโชคชะตาแบบนี้บ้างรึเปล่า.......................