เช้านี้ขับรถขึ้นบนทางด่วนบูรพาวิถี ตอนเช้ายึงทมึนมืดด้วยกลุ่มเมฆฤดูฝน เป็นก้อนกลุ่มลอยอยู่เบื้องหน้า จากนั้นมินาน สายฝนก็คงอั้นไม่อยู่ ก้พรูพร่างมาโครมใหญ่ แต่ก็สักประเดี๋ยวเดียวก็หายไป ทิ้งไว้รอยเปียกเป็นคราบน้ำ ที่บรรดาสารถีมักไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ เพราะจะยิ่งให้รถเลอะได้ดีนักละครับ
เพียงสิบนาทีที่ขับรถอยู่บนทางลอยฟ้า ฝนหายก็จะมองเห็นแสงสว่างจ้าอยู่เบื้องปลายฟ้าโน้น ทำให้นึกถึงแสงสว่างปลายอุโมงประมาณนั้น ..สักพักก็ผ่านพ้นกลุ่มเมฆดำ มาเจอเอาแสงแดดจ้า..โอ้..ฟ้าสีทองผ่องอำไพ .. มองไปทางขวามือ บนท้องฟ้า ปรากฏวงโค้งสีสดสวย ประดับผืนฟ้าน่าชมมากเลย กิ่งโศก ชะลอรถมองกระจกหลัง ไม่มีรถวิ่งตามมาสักคันเหมือนเป็นใจให้กิ่งโศกท่องพิมานอันงดงามเพียงลำพัง จึงค่อยหยิบมือถือ แล้วรีบถ่ายรูปไว้หนึ่งรูป อืมประกายหลากแห่งสียามเพ่งมองนั้นงามประหลาด สีของรุ้งมีกี่สียากยิ่งจักนับ บางคน 7 สี 8-9 สี แต่จักกี่สีก็งดงามแล้ว
วัยเด็กครั้งยังเล็กนั้น ฤดูฝนผ่านมาคราใด พอสิ้นสายฝนแสงแดดเริ่มสาดส่อง กลุ่มเด็กบ้านป่าเช่นกิ่งโศก จะชวนกันไปดู งูกินน้ำ งูที่มีหลายสี เป็นงูฟ้า เทวแห่งงู ที่จะทอดหรือโน้มร่างลงมายังเมืองมนุษย์ดื่มกินน้ำ ยิ่งมองผ่านทุ่งนากว้างแล้ว เหมือนงูฟ้า ก้มลงมาดื่มกินน้ำในท้องนา เรากลุ่มเด็ก จะพนมมืออธิษฐาน ขอให้เทวแห่งงู จงให้เราอยู่สุขสมบูรณ์ มีเด็กบางคนที่กล้า จะชวนกันเดินไปดู งูกินน้ำ แต่หลายคนกลัว เราเลยแต่ด้วยมองสีสดงดงามของงูน้ำ อย่างแกมพิศวง จวบจนล่วงเติบโตสู่ความที่เดียงสา จึงพอจะรู้เหลี่ยมมุมของแสงที่หักเหที่ผ่านแผ่นแก้วใส หรือน้ำ การสะท้อนแสงอาทิตย์ที่ผ่านละอองไอน้ำ แต่ลึกๆ มันก็ทำให้ประหลาดใจอยู่ไม่คลาย ในเส้นวงโค้ง แสนสวยนั้น
หยาดรุ้ง เป็นบทเพลงที่ชรินทร์ นันทนากร บรรยายความงามแห่งอิสตรีที่คลับคล้ายความงามแห่งหยาดรุ้ง หยาดรุ้งหนึ่งหยาดหลิอรวมอีกพันหมื่นแสนหยาด ก่อความเลอลักษณ์เทียมหนึ่งนุชนารถ นั้นก็กล่อมอารมณ์ได้หรรษาเชียวครับ มาร่วมกันฟังเพลงนี้ครับ.......... หยาดรุ้ง
หยาดรุ้ง ชรินทร์ นันทนาคร .หยาดรุ้งงามราวดวงดาวรุ่งจิต รุ่งความโสภิต รุ่งชีวิตชายแม้เงา ดวงตาคมซึ้งซึ้งดังเพชรวาว เนตรงามอคร้าว หยาดรุ้งราวหยาดน้ำริน ..หยาดรุ้งคนดีปราณีพี่หน่อย อย่าลอยสูงนัก พี่ปองรักยอดยุพิน ลมครวญคำหวานเสียงธารระริน คร่ำครวญถวิล ว่ารักยุพินเช่นกัน ..เธอหอมความดี เป็นที่คละคลุ้ง ประหนึ่งสายรุ้งรุ่งดวงตะวัน ยามยิ้มแย้มยวน ชวนให้ชายฝัน สยบใจนั้นรักเหลือคณา หยาดรุ้งงามราวดวงดาวกระจ่าง รุ่งดังน้ำค้าง ที่ยังค้างตามพฤกษา เธอคือความหวังฝังใจทุกครา พี่ครวญใฝ่หา พี่รักบูชาหยาดรุ้ง ..เธอหอมความดี เป็นที่คละคลุ้ง ประหนึ่งสายรุ้งรุ่งดวงตะวัน ยามยิ้มแย้มยวน ชวนให้ชายฝัน สยบใจนั้นรักเหลือคณา หยาดรุ้งงามราวดวงดาวกระจ่าง รุ่งดังน้ำค้าง ที่ยังค้างตามพฤกษา เธอคือความหวังฝังใจทุกครา พี่ครวญใฝ่หา พี่รักบูชาหยาดรุ้ง..
๏.. สายสวาท ..๏ ด้วยโคลงสี่ ( ๔) ตรีพิธพรรณ ๏ สยบจบจอดแจ้ง ....... หัวใจ ซ่อนฟากไหนใช่กาง ......... กักกั้น ยังสอดหยอดสายใย ....... โยงเชื่อม สวาทโบมสบั้น ............ บ่วงร้อยคล้อยคลอ ๚ะ ๏ จ่อชิดจิตเชื่อมชู้ ....... เฉกเคียง รักผูกเรียงเพียงรุม ....... รุกล้อม เส้นทางห่างสุดเสียง ...... กระซิบ ส่งแฮ พึงรับลำดับห้อม ........... หึ่งก้องร้องขาน ๚ะ ๏ คิดถึงพึงจิตเร้า ......... แรงจร เหนี่ยวหน่วงศรรั้งเล็ง ...... ลิบพ้น ส่งความท่วมอุทร ........... ทอรัก ท่ามนา หวังต่อก่อเริ่มต้น .......... แตกเชื้อเติมสาน ๚ะ ๏ บรรพรตจรดแกล้ง ....... สูงกัน มิอาจหันเหใจ ............. เปลี่ยนเส้น น้ำกว้างสุดเกินผัน ........ ข้ามพลิก ยากปิดมิดหมายเร้น ....... แทรกเลี้ยวเกลียวกุม ๚ะ ๏ รุ่มใดไหนเท่านี้ ......... เริงแรง เพี้ยงฤทธิ์แผลงแยงเยง ..... ระย่อย้ำ สิ่งใดใช่สำแดง ........... ด้านอยู่ โอจิตรักหักห้ำ .......... หั่นถ้วนสรรพสา ๚ะ ๏ สาธกยกทอดเหล้น ....... เรียงคำ โคลงโยกนำย้ำเคียง ......... เยี่ยงครั้น ก่อนเก่าเล่ากาลสัม-......... ปัตติ ปัญญาเฮย สืบต่อสานกระชั้น .......... มิให้หายสูญ ๚ะ๛ + กิ่งโศก +
ช่วงนี้คงล่วงเข้าสู่ วัสสานฤดู หรือล่วงเข้าสู่ฤดูฝนแล้ว ฤดูการปลูกธัญพืชต่างๆ ก็คงได้เวลาเริ่มแล้ว เพราะเพิ่งผ่านวันพืชมงคล หรือวันแรกนาขวัญ หรือพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ ซึ่งนับว่ามีมานานแล้ว พิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ นั้นประกอบไปด้วย 2 พิธีการคือ พิธีพืชมงคล เป็นพิธีทำขวัญเมล็ดพืชพันธุ์ต่างๆ เช่น ข้าวเปลือกเจ้า ข้างเหนียว ข้างฟ่าง ข้าวโพด ถั่ว งา เผือก มัน เป็นต้น ฯลฯ มีจุดมุ่งหมายที่จะให้เมล็ดพันธุ์เหล่านั้น ปราศจากโรคภัย และ ให้อุดมสมบูรณ์เจริญงอกงามดี พิธีแรกนาขวัญ เป็นพิธีเริ่มต้นการไถนาเพื่อหว่านเมล็ดข้าว มีจุดมุ่งหมายที่จะให้เป็นอาณัติสัญญาณว่า บัดนี้ฤดูกาลแห่งการทำนาและเพาะปลูกได้เริ่มขึ้นแล้ว (ข้อมูลจากเวป MThai) ขอเกริ่นเปิดเข้าสู่รายการ
ทุกเช้า กิ่งโศก ขับรถออกจากบ้าน ย่านบางนา มุ่งไปยังดินแดนแห่งบูรพา ด้วยต้องไปทำมาหากินอยู่แถวนั้น ทุกเช้า จะเห็นเมฆครึ้ม ตอนเช้าตรู่ วันไหนโชคดี ก็เจอสายน้ำจากฟ้า มาชำระล้างรถที่ไม่ค่อยได้ทำความสะอาดสักเท่าใด อาศัยน้ำจากฟ้านี่แหละ หรือช่วงเย็นๆ กลับบ้านก็ต้องคอยลุ้น ว่าจะถึงบ้านทันไหม ดีว่าที่พักกิ่งโศก อยู่ชานเมือง ดังนั้นการจรจาร จึงประสบในระยะสั้นๆ หรือหากเวลาติดสายโทรศัพท์ พอแลบ แปร๊บๆๆ ปลายสายต้องขอหยุดการสนทนาทุกที บอกว่ากลัวฟ้า ( ทั้งที่ไม่ได้สาบานอะไร 555)
ชื่อเพลง : สายฝน (ภาษาไทย) ทำนอง : พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช คำร้อง : พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ปี : พ.ศ.2489 เมื่อลมฝนบนฟ้ามาลิ่ว ต้นไม้พลิ้วลู่กิ่งใบ เหมือนจะเอนรากคลอนถอนไป แต่เหล่าไม้ยิ่งกลับงาม พระพรหมท่านบันดาลให้ฝนหลั่ง เพื่อประทังชีวิตมิทราม น้ำทิพย์สาดเป็นสายพรายพลิ้วทิวงาม ทั่วเขตคามชุ่มธารา สาดเป็นสายพรายพลิ้วทิวทุ่ง แดดทอรุ้งอร่ามตา รุ้งเลื่อมลายพร่างพลายนภา ยามเมื่อฝนมาแต่ไกล พระพรหมช่วยอำนวยให้ชื่นฉ่ำ เพื่อจะนำดับความร้อนใจ น้ำฝนพลั่งลงมาจากฟ้าแดนไกล พืชพรรณไม้ชื่นยืนยง .....................................................................................................
ชื่อเพลง : Falling Rain ทำนอง : พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช คำร้อง : ท่านผู้หญิงนพคุณ ทองใหญ่ ณ อยุธยา ปี : พ.ศ.2489 Rain winds sweep across the plain. Thunder rumbles on high. Lightening flashes; Bows the grain. Birds in fright nestward fly. But the rain pours down in blessing; Filled with cheer our hearts expand. As the woods with notes of pleasure ring, Sunlight streams o'er the land. Bright the rainbow comes in view. All the world's cool and clean. Angels's tears the flowers renew. Nature glistens in green. Rain beads sparkle in your hair, love. Rainbows glitter when you smile. Thus we soon forget the clouds above
๏.. สัมผัส..วัสสะตฤดู.. ด้วยโคลงสองสุภาพ๏ ๏ พิรุณผลอยหล่นพื้น ........... ชำแรกล่วงลึกตื้น เฉกย้ำช้ำรอย ....... เก่าเฮย ๚ะ ๏ คอยคราวร้าวล่วงย้อน ....... ลิ่มยอกตอกย่ำต้อน ตริเปื้อนเตือนปราม ๚ะ ๏ หวามแปรรสเปลี่ยนลิ้น ..... ปร่าปลดกำสรดสิ้น ท่าวแล้วแผ่วโรยหลอน ...... ลวงนา ๚ะ ๏ นุชพรากจากพี่แล้ว .......... ประทีปดับดวงแก้ว หรี่เร้นเพ็ญแสง ............... ส่องแฮ ๚ะ ๏ แรงพิษฤทธิ์ผ่าวร้อน ......... รอซับระงับช้อน หยาดน้ำทิพย์โชลม ๚ะ ๏ เย็นบ่มล่มบ่ายอ้าว ........... ระอุหลุดหยุดน้าว รดล้างรอยแผล ๚ะ ๏ พิรุณร่วงหล่นพร้อม ......... ยะเยือกซ่านแทรกห้อม ปาดน้ำเปื้อนนอง ............. หน้าเทอญ ๚ะ๛ + กิ่งโศก +
วันนี้ ฟังเพลง พี่แอ๊ด คาราบาวมาลั่นรถตอนเช้า ขณะขับรถมาทำงาน ด้วยความคึกคัก มาชอบเอาเพลง เพลงหนึ่ง รีเพล์ ฟังหลายรอบ เพราะพี่ท่านร่ายเป็นกลอน ได้ ถูกใจโก๋เมรัย ยิ่งนักละครับ นี่คือ บทท่องกลอนตลาด ในเพลง
ต้มยำกุ้ง ยิ้มเยาะ หัวเราะเย้ย เนื้อแดดเดียว เอื้อนเอ่ย สมน้ำหน้า ปลาแป๊ะซะถากถางด้วยหางตา อัศวิน สิ้นน้ำยา หมดท่าแมน อยากตะโกน ดังดัง กลางร้านเหล้า ว่าโคตรโศก โคตรเศร้า ร้าวเหลือแสน เฮ้ย ไอ้น้อง หนุ่มบาว ขอเหล้าแบน ดื่มให้โลก ที่ขาดแคลนคนจริงใจ
ฮ่า ๆๆๆ ถูกใจจริงๆ คร๊าบ พี่น้องคร๊าบ ถือว่าเป็นบทกวี ที่ย่ำเยาะชายผู้อกหัก ขี้เหล้าได้ถึงใจนัก แลพร้อมไปกับเสียงเพลงในจังหวะสามช่า เร้าใจ หวนให้คิดถึง ว่าช่วงหนึ่งเราเคยเป็นแบบนี้ไหมหนอ ......ตั้งวงกินเหล้า เคาะ กระป๋อง กระแป๋ง กาละมัง แล้วแหกปาก ร้องเพลงรบกวนหูชาวบ้าน บางครั้งได้รางวัลเป็นก้อนหิน โยน(ขว้าง หรือเขี้ยวง) มากระทบฝาบ้าน(เช่า)..เมากันยันโต้รุ่ง ...หรือม่ายก็ มีตังค์หน่อยแถไปร้านอาหาร นั่งฟัง(มอง)นักร้องสาวๆ หรือหากอยากจะร้องเพลงขึ้นมาก็ไปต่อกันในห้องคาราโอเกะ..โอ้ชีวิต มีอะไรตั้งเยอะแยะ... ... ชีวิตหาใช่เสเพล เพียงแต่สนุกสนานกับชีวิตเท่านั้น ครั้นพออยู่ในช่วงเวลาทำงานเราก็ทำอย่างเต็มที่ บางทีแทบจะเกินเงินเดือนก็ซ้ำไป..หรือขยันเกินเหตุก็มี ..คืนวานทีผ่านแล้ว หากยังคงแว่วจดจำในช่วงแห่งความหฤหรรษ์ ช่วงนี้ ทาน ดื่มมากไม่ค่อยได้อะครับ เพราะมันจะทำให้เมา แล้วก็เปลือง หุหุหุ ฟังเพลงสบายๆ ทำให้คลายและผ่อนปรนกับปัญหาการทำงานที่มักจะติดตามเราออกมาทุกครั้ง ที่ก้าวออกนอกพ้นรั้วบริษัท อีตอนเลิกงาน
มีบรรดาปรมาจารย์ นักเขียน รุ่นเดอะ รุ่นลายครามหลายท่านเคยวิจารณ์ หรือเขียนไว้ถึง รสน้ำอมฤตเมรัย ที่มีที่มาจากเกษียรสมุทร ณที่ประทับขององค์พระนารายณ์ นั้นมักจุดอารมณ์กวีให้เพลิดแพร้วยิ่ง ไหลลื่นดั่งหยาดทิพย์ ที่หลั่งรินลอยละล่อง ไปไร้จุดสิ้นสุด ท่านบรมครูกวี สุนทรภู่ ท่านก็นิยมเมรัย หรือแม้แต่นักเขียนชาวจีน เช่นท่านโกวเล้ง ก็นิยมฤทธิสุรายิ่งนัก มิตรภาพหมื่นผู้ ย่อมหาคู่ควรกับ สุราเลวเพียงครึ่งจอกไม่ หรือว่าแอลกอฮอล์มีประจุอัศจรรย์ ที่คอยจิ้มทิ่มแทง ให้เหล่าเมรัยริซึม มีอารมณ์เคลิบเคลิ้มได้ปานนั้น แต่ก็ไม่เสมอไปนักหรอกครับ เพราะที่ไม่เมาสุรา แต่อาจเมาอย่างอื่นเช่น เมารัก มึนเมาเพราะอกหัก ยังสามารถ ประดิษฐ์ถ้อยร้อยอักษรให้อ่อนพลิ้วไหวมากมายยิ่งนัก
งั้นเรามาลอง สนุกสนานกับจังหวะเพลงนี้กัน ราชันย์ฝันสลาย ของพี่แอ๊ด คาราบาว นักร้องเพื่อชีวิต (เพื่อชีวิตพี่แอ๊ด 55 ) แต่สไตล์ยังถูกวัยจิ๊กโก๋ ทุกระดับ ตั้งแต่ ต้นซอย ยันทะลุอีกสี่ห้าซอย เชิญม่วนกันได้เด้อๆๆๆๆ
ราชันย์ฝันสลาย ที่เดียวไอ้น้อง คืนนี้พี่จองโต๊ะมุมด้านใน ขอมุมสลัวสลัว รู้ตัวว่าต้องร้องไห้ ไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตา อยากเมาให้พับ รถไม่ได้ขับจับแท๊กซี่มา หัวใจพี่โดนหักหลัง อกพังเสียไม่เป็นท่า พี่เลยจะมาเมาให้กระจาย * คืนนี้พี่เป็นราชา ราชันย์อกหัก แห่งอาณาจักรชื่อรักสลาย ไม่มีมเหสี ไม่มีหญิงใด มีแต่เพื่อนใจชื่อว่าสุรา ** รีบชงไอ้น้อง คืนนี้ไม่กองไม่มีเลิกรา คบคนมันมีแต่ท้อ คบแอลกอฮอล์มันกว่า คำสั่งราชายกมาอีกแบน (ซ้ำทั้งหมด) (พูดเป็นกลอน) ต้มยำกุ้ง ยิ้มเยาะ หัวเราะเย้ย เนื้อแดดเดียว เอื้อนเอ่ย สมน้ำหน้า ปลาแป๊ะซะถากถางด้วยหางตา อัศวิน สิ้นน้ำยา หมดท่าแมน อยากตะโกน ดังดัง กลางร้านเหล้า ว่าโคตรโศก โคตรเศร้า ร้าวเหลือแสน เฮ้ย ไอ้น้อง หนุ่มบาว ขอเหล้าแบน ดื่มให้โลก ที่ขาดแคลนคนจริงใจ (ซ้ำ*,**)
๏ หมายร่ำตำจอกเย้ย ....... จอมยุทธ แม้นใหม่ใช่จักผุด ........... โผล่ได้ มั่นหมั่นฝึกแม้มุด- .......... ดำมั่ว กานท์นา ยังคิดจิตครึ้นไคล้ ........... จรดถ้อยร้อยทอ ๚ะ๛ ๏ ยกจอกร่ำตำย้อมมิออมเย้ย ด้วยจักเผยสหายชวนคล้ายหา รสนิยมกลั้วลิ้นกลิ่นสุรา เฝ้าตรึงตราฝังแน่นถึงแก่นน้าว ๏ ใต้โรงเตี๊ยมเปี่ยมปริสุนทรีย์แปล้ ครึกครื้นแท้คลั่งผวนอบอวลผ่าว เมรัยฟุ้งคลุ้งทั่วในตัวท้าว อัปสรสาวฟ้อนห้อมแลล้อมเฮ ๏ มวลหมู่ชนได้ชื่นยิ่งดื่นซ้อง สติต้องมนตร์ฉ่ำยิ่งย้ำเฉ วาดมือว่ายแหวกร่วนยิ่งรวนเร ก้าวโซเซปากป้องรำร้องเปิง ๏ บ้างว่าดื่มลืมหลงความคงหลัง ลืมรสชังรสเถื่อนเลอะเลือนเถิง ลืมหอทองห้องพรมจมใต้เพิง ลืมวังวนในเวิ้งระเริงวาร ๏ ฤทธิเมรัยใช่ลบประคบล้าง แผลคุหว่างไหม้คั่งรูปสังขาร เมื่อสร่างหายคลายเมากระเส่ามาน ยังเล็มเล้าเผาผลาญสะท้านโพลง ๚ะ๛ + กิ่งโศก +
..........กราบงามๆ สำหรับมิตรรักแฟนเพลง ที่รักทุกท่าน 5555 กว่าจะสลัดทิ้งหน้าที่ที่ผุกมัดได้ เหนื่อยเชียว อีกช่วงนี้ยังต้องฝืนสังขาร ที่กำลังอวบอิ่ม พริ้ม ไปด้วยความสมบูรณ์ของสรีระ แบบว่า ทานอะไรก็อร่อยไปหมด เครื่องเอ๊กเซอร์ไซ ที่ซื้อมา กำลังใช้ประโยชน์อย่างอื่นแทนเช่น ผึ่งวางผ้าเช็ดตัว หรือ อื่นๆๆๆ จะซื้อมาทำ...ไรนี่ เลยต้องมาสำรวจตรวจตัวเองสักนิดนึง เพราะเป็นอะไรไป คงช้ำใจแน่ๆ เพราะยังมีหลายเรื่องที่ ต้องจัดการในชีวิต และในงานในการ นะครับ
กิ่งโศก กำลังไล่ที่มาที่ไปของจังหวะการเต้นของหัวใจเพียงสัมผัสความรู้สึก ก็เต้น ความรู้สึกมาจากไหน มาจากสิ่งเร้า สิ่งที่วิ่งมากระทบ จากภายนอก เช่นคำพูด ..ภาพที่เห็น...เสียง....สี....ความร้อน...ความเย็น ฯลฯ หรือแม้จากภายใน คือความคิดของเราเองก็ส่งผลกระทบให้เกิดความรู้สึก ต่างๆ เศร้า ดีใจ ได้ และจะไปกระตุ้นให้จังหวะหัวใจเต้นได้.....จะมีใครหนอ ที่จะควบคุมจังหวะการเต้นที่มีนัย มีที่มาเหล่านี้ได้
เพลง...คำคน . ..พี่ ระทม อยู่ เดียว ดาย ความ สุข ที่ หมาย คลาย คืน เจ้า ลืม รักเคยภิรมย์ ชม ชื่น เพียงฟังน้ำคำคนอื่น เจ้าคืนสัญญาแห่งใจ อันคำคน เวียนวน ลอย ลม ควรหรือเจ้ามาเศร้าตรม เอาอารมณ์ของตัวเป็นใหญ่ เก็บมาวู่วาม หลงลืมแม้ความยับยั้งชั่งใจ ตัด เยื่อ ตัด ใย ทอดทิ้งไป ให้พี่ ตรม ..เจ้า คิดเอาแต่ใจ ตน ลืม เหตุลืมผลงายงม แต่ เพียงน้ำคำวาจา ปรารมย์ ควรหรือยึดเอามาตรม ระทมแล้วเลยเปลี่ยนไป ..อัน อารมณ์ หากเหนือ เหตุ ผล ความ แค้นก็แน่นกมล กลายเป็นคนคิดสั้นไปได้ หัก ความระทม ยกเอาอารมณ์หนีให้ห่างไกล จะ เห็น หัว ใจ แล้วจะรักใคร เจ้าเอย
๏ สิ่งแทรกแรกลุสร้อย.................เรียงสาร จังหวะจะวางจาร .......................วาดแจ้ง บ่งห้วงบ่วงเห็นบาน ................... แบห่อ หลากแฮ ซ่อนหลากซากหลอนแสร้ง...........สดับซ้ำย้ำยิน ๚ะ๛ ๏ สิ่งที่แทรกชอนไชข้างในซ่อน สรรพร้อนเย็นหลากยั้งมากหลาย จึ่งไม่รู้เห็นการลึกชั้นกาย เปลวลามปลายนั้นแปรสิแผ่ปม ๏ แลระทึกครึกถ้วนเสียงป่วนทั่ว สนั่นรัวโครมครึ้นท่ามขื่นขม ทรวงคล้ายยอกเยินบ่าแบระบม ถูกทึ้งถมโหมถั่งประดังเท ๏ รั้งจิตแลแท้เห็นเสียงเต้นห้วง เบื้องหน้าเรียบรับช่วงไม่หน่วงเฉ ดุษฎียิ่งล้วนหา-รวน-เร ไร้ลมพัดซัดเพไม่เห-พา ๏ เพียงถ้อยทิ่มลิ่มแทงด้วยแรงทบ ใจสะท้านปานพบเขี้ยวขบผ่า แตกเสี่ยงเสี้ยวเรียวชิ้นเกินชินชา ดุจต้องโทษทัณฑ์ฟ้าใต้ฝ้าฟาง ๏ เจ็บในเนื้อผิวนอกมิชอกช้ำ ผีพรายกล้ำกลืนหมายเนื้อในหมาง ผ่าวรุ่มสุมเงื้อฆ่าจนระคาง รอยอำพรางพึงรู้ซุกอยู่ลึก ๏ บ้างท่วงเต้นปรีดาจังหวะด่ำ ช่วงถี่ย้ำเริงซ่านสำราญศึก ก้องเสียงโห่ในหูฟังรู้ฮึก ปัญจานึกขย่มผสมคลอ ๏ อาจทอดช้าโชนค้างในบางคร่าว เสียงสั้นยาวโยงท่าจังหวะถ่อ คือความมั่นลานแก่นบนแกนกอ- สมาธินิ่งทอ-บนล้อทาง ๏ ความใดซ่อนสื่อทาสศรัทธาท่วม สิ่งไหนร่วมเร้นแจงสำแดงจ่าง เบื้องหน้าบ่งเรียบเลือนเคลื่อนรางราง กี่เหลี่ยมข้างเกินรู้จักดูเดียว ๚ะ๛ + กิ่งโศก +
Calendar
Lovers
22 คน เลิฟกิ่งโศก
Lovings
กิ่งโศก เลิฟ 33 คน
หน้าส่วนตัว
2111
