21 มิถุนายน 2548 16:09 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
เมื่อหัวใจอ่อนล้า....ยามหัวใจอ่อนแรง
ต้องการเพียงแค่ใครสักคนที่ให้รู้สึกหัวใจอบอุ่น
เพื่อก้าวเดินไปกับหนทางชีวิตที่แสนยาวไกล
เนิ่นนานตราบเท่าที่ลมหายใจยังมี
กำลังใจที่เพิ่มพูนขึ้นเหมือนเครื่องจักรที่ได้รับการหยอดน้ำมัน
ช่วยต่อเติมหนทางที่ก้าวไปด้วยรักและยั่งยืน
แม้วันนี้พานพบอุปสรรคมากมายรับเหลือแสน
จะฝันฝ่าหนทางก้าวผ่านไป
ด้วยรักที่มั่งคงตราบนานเท่านาน
12 เมษายน 2548 15:45 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
ปล่อยฉันให้ใจสลาย ให้มันตายลงไปอย่างช้าๆ
อย่าคิดว่าคำพูดจา คำสัญญาจะทำให้ฉันฟื้น
ไม่เคยหวังให้เธอหันมาบอกลา ไม่ต้องหันหน้ามาให้ฉันกล้ำกลืน
ปล่อยให้รักเราตายลงไปอย่าฝืน ให้มันยืนหนาวตาย
ไม่ขอให้มีเยื่อใย วันสุดท้ายเป็นใครก็ต้องช้ำ
แค่พูดจาไม่กี่คำ ก็เพียงพอให้จำอยู่เสมอ
เมื่อเธอพบคนดีที่เธอคู่ควร อย่าเรรวนเพราะคนที่ยังพร่ำเพ้อ
เพียงแค่ฉันยังไม่เคยรักใครอย่างเธอ แค่รักเธอจริงข้างเดียว
* อย่ามัวเสียเวลากับฉัน ปล่อยให้มันเสียใจข้างเดียว
ถึงฉันตายเธอก็ไม่เกี่ยว อย่าแลเหลียวหันหลังกลับมา
ปล่อยให้ฉันหัวใจสลาย อย่างผู้ชายที่รักเธอข้างเดียว
ถึงยังไงเธอก็ไม่ต้องเกี่ยว รักข้างเดียวมันช้ำอยู่แล้ว
ปล่อยฉันให้ใจสลาย ให้มันตายลงไปอย่างช้าๆ
อย่าคิดว่าคำพูดจา คำสัญญาจะทำให้ฉันฟื้น
ไม่ต้องหันมามองหน้ากันอีกที ต่อแต่นี้ไม่มีผู้ชายอย่างฉัน
ไม่มีแล้วคนเคยพูกผัน ฉันรักเธอจริงข้างเดียว
(ซ้ำ *)
ถึงยังไงเธอก็ไม่ต้องเกี่ยว รักข้างเดียวมันช้ำอยู่แล้ว
เพลงนี้ทำให้รู้จักคุณ
7 เมษายน 2548 17:18 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
เธอคนหนึ่งคือความรัก
เธอคนหนึ่งคือความสุข
เธอคนหนึ่งคือความหวาน
เธอคนหนึ่งคือความหวั่นไหว
จับต้องได้ในความรู้สึก
เธออีกคนหนึ่งคือความเศร้า
เธออีกคนหนึ่งคือความเหงา
เธออีกคนหนึ่งคือความอบอุ่น
เธออีกคนหนึ่งคือความดี
ไม่สามารถจับต้องได้ในความเป็นจริง
20 พฤศจิกายน 2547 13:28 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
ผ่านพบ นงราม ใดก็ตาม แค่เพียงผันผ่าน
ความซึ้งอุรา มิมาแพ่วพาน เรื่องรักนั้นห่างไกล
อาจเคยพลั้งมาก่อน เป็นสิ่งสอน ตักเตือนหัวใจ
พอพบคนงาม แม้งามเท่าไร มิชอบใจซักครา
แต่พอได้เจอเธอนั่น จิตฉันก็พลันรู้ค่า
เกิดเป็นความจริงใจ อบอุ่นในวิญญา
ปรารถนาได้เธออยู่เคียง
สุขสันต์ ซาบซ่านทรวง ดังหนุ่งสรวงสวรรค์โน้มเอียง
นำรักมาสู่ชื่นชูร่วมเรียง ขอข้างเคียงตราบนิรันดร์
20 พฤศจิกายน 2547 13:15 น.
กิ่งอ้อกะกดไผ่
ป่านนี้ คนดีของฉันอยู่ไหน
จากไปไฉนไม่ส่งข่าวเลย
เอาใจฉันไปแห่งไหนเล่าเอย
อย่ามัวเฉยเฉลยบอกมา
รู้ไหมคิดถึงเธอเป็นที่หนึ่ง
ยังซึ้งคำมั่นก่อนเธอบอกลา
จับมือฉันไว้เธอให้สัญญา
จะกลับมาขอเวลา ให้รอคอย
แต่จากกันวันนั้นจนห่างกันนับปี
เธอคนดีกลับหายลับตา
ไม่มีข่าวคราวฉันจึงเศร้าวิญญา
น้ำตา ฉันไหลร่วงริน
หากแม้น ลมหายใจยังไม่สิ้น
โปรดถวิลถึงฉัน ช่วยส่งข่าวมา
ว่าจะลาลับกัน หรือมั่นในสัญญา
เพียงส่งข่าวมาฉันคงเข้าใจ
หน้าส่วนตัว
1515
